SÜRGÜ

15.BÖLÜM

2 saat sonra.....
________________________________
RONİYA'NIN GÜNCESİ NDEN
Halla yürü yorduk arada sırada Erayı kontrol ediyordum. Çok kan kaybetmişti Amara'yıda bulamamıştım kesin Ece'de  beni çok merak etmiştir. Oflaya oflaya yürüyordum birden bir ses duydum çalıların arasında.
RONİYA : Eray sesi duydunmu? "
ERAY: Ne sesi? "
RONİYA: Ya şakamı yapıyorsun? Bak dinle sesi çalıların orda "
Biraz korktuğum için Erayın arkasına doğru saklandım
ERAY: Bi dk bi dk sen korkuyormusun? "
Mal mı bu çocuk? Korkmasam niye saklanayım be arkasına. Neyseki ona belli etmedim korktuğumu.
RONİYA: Yoo niye korkayım? "
Dedim .
ERAY: Niye arkama geçtin o zaman? "
RONİYA: Off Eray, Tamam korktum oldumu? Başın göğe erdi mi? "
ERAY: Sakin ol bi, bu gayet normal bir şey "
RONİYA: Normal bir şey se neden bu kadar uzatıyorsun "
ERAY: Her neyse, sen burda kal ben bir bakayım "

Tam gideceği esnada elini tuttum, Eray bana doğru dönüp tuttuğum eline baktı. Biraz kızarınca yanaklarım hemen bıraktım
RONİYA: Beraber bakalım, tek kalmak istemiyorum "dedim. Eray hafif bir sırıttı ve beraber sesin geldiği tarafa baktık.
İçten içe korkuyordum, Erayın arkasından yavaş yavaş ilerliyordum. ...
Birden çalıların orda bir adam çıktı
ERAY: poyraz? "
Ne yani Eray bu adamı tanıyormu
Poyraz denen adam birden Eray'a gelip sarıldı.
POYRAZ: Her yerde seni arıyoruz, nerdeydin? "
ERAY: Sakin ol Poyraz iyiyim merak etme, ufak bir kaza geçirdim Allah'tan kulübenin yakınındaydım. Geceyi orda geçirdim şimdide konağa geliyordum "
POYRAZ: kolun hiç iyi gözükmüyor. Hem bu kız kim? "
RONİYA: Ben bu değilim, adım Roniya. Eray kaza yaptığında ben ordaydım, benim yüzümden oldu. " Dedim sert bir şekilde.
Adam bana dik dik baktı
POYRAZ: Ne diyor bu, Eray bu doğrumu? "
ERAY: Sonra anlatırım, şu an gerçekten dinlenmek istiyorum "
POYRAZ: Bekle burda arabayı alıp geliyorum"
Eray başını salladı ve poyraz denen adam gitti.
RONİYA: Kim bu?
ERAY: En yakın arkadaşım "
RONİYA: Hımm anladım, bu yüzden bu kadar sinirli baktı bana "
ERAY: O hep böyle, takma kafana "
Tamam der gibi başımı salladım.
5 dk sonra Poyraz denen adam geldi ve Erayı arabaya bindirip şöför koltuğuna oturdu.
ERAY: Gelsene Roniya "
Tereddüt etmedim bindim arabaya.
Ve araç hareket etti...

AMARA'NIN GÜNCESİ NDEN
Saatlerce Roniyayı düşünüyordum, acaba şu an nerde?
Ne yapıyor?
Açmı?
Sağlığı nasıl?
Sorular kafamı yiyip bitiriyordu.
Karnımın ağrısından sağa sola kıvranıp duruyordum Sanırım açtım.
Ayağa kalkıp dolaba doğru gidip dolabın kapağını açtım. Dolapta gördüğüm börekten bir dilim aldım.
Ve kendi kendime o böreği yerken gözlerimden akan yaşlara hakim olamıyordum.
........................
Böreğimi bitirdikten sonra Ece'nin gelmesi için bekledim kapı sesini duyunca , kapıya doğru koştum
AMARA: Ece, Haber varmı? "
ECE: Arıyorlar halla "
AMARA: Ece biz ne yapıcaz, nasıl bulcaz? "
ECE: Sakin ol bi, Furkan arıyor her yerde en kısa sürede bulacaklar eminim, ama sen halla tehlike desin o adam seni her ana bulabilir. Ve.... "
AMARA : Karakola gidip şikayetçi olucam, bana bir şey yapamaz o. Hatta şimdi gidicem "
ECE: Tamam o zaman üzerini değiştir 2 dakikaya gideriz "
AMARA: Tamam "
........
Gidip kıyafetlerimi değiştirdim. Çok oyalanmadan bir pantılon ve bir crop giyip çıktım.

(Bunun gibi)
Hemen karakola doğru yol aldık...
KARAKOL
Kapıyı tıklayıp içeri girdik.
Komiser : Buyrun "
(KONU FAZLA UZUN OLDUĞU İÇİN BURAYI GEÇİYORUM. AMARA HERŞEYİ BAŞTAN SONA ANLATIYO.)
Komiser: Anladım bir haber alınca size haber vericez , iyi günler "
Dedi teşekkür ederek çıktık odadan.
Eve doğru yürümeye başlarık o sırada Ece'nin tekelefonu çalıdı.
ECE:Alo"
FURKAN: Ece bulduk Roniyayı , hastanede şu an "
ECE " Nee kötü bir şey mi oldu? Neden hastanede?, yaralımı yoksa? '
FURKAN: Sakin ol, Yok öyle bir şey "
ECE: Doğru düzgün anlatırmısın şunu "
FURKAN: Anlatıcam ama eve geldiğimde şu an Roniyayı almaya gidiyorum. Sandığınız gibi kötü bir şey yok, Roniya iyi tamammı"
ECE: Tamam, bir an önce eve gelin"
FURKAN: Tamam canım grşz "
ECE: Grşz"
ECE: Duyun işte, iyiymiş birazdan eve gelicek "
AMARA: Umarım "
ECE: Daha fazla oyalanmıyalım, bir an önce eve gidelim hadi dışarısı tehlikeli "
Tamam  der gibi başımı salladım.
Ve eve doğru yol aldık.....

RONİYA'NIN GÜNCESİ NDEN
Poyraz denen adam Erayı hastaneye getirmişti.
Eray yaralarını doktorlara gösterirken ben de boş boş salonda oturdum .
Yarım saat sonra oturduğum koltuktan kalkıp etrafı gezdim ve birden karşımda furkanı görmemle mutluluktan havalara uçucaktım
RONİYA: Furkan! "
FURKAN: Roniya iyimisin, heryerde seni arıyorduk sonunda buldum seni "
RONİYA: Sorma başıma neler neler geldi "
Furkan bana doğru bir adım atıp konuştu.
FURKAN: Amarayı bulduk, şu an çok iyi. Seni bekliyor evde hadi bir an önce eve gidelim "
RONİYA: Ama Eray? "
FURKAN: Eray kim?, hem senin ne işin var hastanede "
RONİYA: Konu baya uzun evde anlatırım "
FURKAN: Tamam o zaman hadi bir an önce gidelim "
Tamam der gibi başımı yukarı aşağı salladım .
İçim rahat değildi, Erayı böyle tek başına bırakıp gitmek, haber vermeden kaybolmak istemiyordum.
Furkan'a dönüp konuştum.
RONİYA: Furkan 2 Dakika bekler misin? "
FURKAN: Ne yapıcan "
RONİYA: Küçük bir işim var hemen dönerim "dedim.
Ve hızla sekreterin yanına gidip konuşmaya başladım
RONİYA: Şeyy sizden bir ricam olucaktı "
SEKRETER  : Buyrun nasıl yardımcı olabilirm?
RONİYA: Şurad bir hasta var adı Eray o çıktığında size verdiğim notu ona verebilirmisiniz acaba? "
SEKRETER: Tabi siz yazın ben ona iletirim "
RONİYA: Çok teşekkür ederim size, kalem kağıt alabilirmiyim? "
Dedim kadın kağıdı elime verdi ardından kalemide elime tutuşturdu. Hafif bir gülümseme oluştu yüzümde.
Hemen kağıda bir şeyler yazdıktan sonra katlayıp kadına verdim.
RONİYA: Çok teşekkür ederim tekrardan, iyi günler "
SEKRETER: Rica ederim, iyi günler "
Dedi.
Ve hemen furkanın yanına gidip eve doğru yol aldık.....
(1 Saat sonra)
Nihayet eve gelmiştik.
....

Kb. Bölüm biraz geç geldi ama telafi ettim diye düşünüyorum.
Oy ve yorumlarınız esirgemeyin size zahmet seviliyorsunuz
🫶❤️‍🩹