SÜRGÜ

16.BÖLÜM

ERAY'IN GÜNCESİNDEN
Gözlerimi açtığımda
Kolumun ağrısı hafiften dinmişti ama halla ağrılarım vardı.
Poyraz tekli koltukta oturup telefonuyla uğraşıyordu. Kuruyan dudaklarımı dilimle yaladım ve konuşmaya başladım.
ERAY: Poyraz " Dedim Kuruyan dudaklarımla. Poyraz o sıra bana bakıp ayaklanıp yanıma geldi.
POYRAZ: Eray, iyimisin? Nasıl hissediyorsun kendini?. "
ERAY: İyiyim, su verirmisin? "Dedim.Poyraz bana suyu uzatıp içirdi, çok susamıştım kana kana içtim. O sıra aklıma Roni ya geldi poyraz'a bakıp konuştum.
ERAY: Abi, Roniya nerde? "
POYRAZ: Dışarda bekliyordu en son "
ERAY: Niye burda değil, dışarda "
POYRAZ: Oğlum onun yüzünden az daha ölebilirdin kalkıp hala bana o kızı savunabiliyorsun ve yanında görmek istiyorsun çok saçma değil mi? "
ERAY: poyraz düşündüğün gibi bir şey yok haksızlık yapıyorsun dur bekle sana en başından olayı anlatayım şimdi şöyle oldu,"
POYRAZ: Umarım mantıklı bir konuşmadır "
ERAY: şimdi konaktan çıktığımda eve doğru gidiyordum fakat giderken bir aracın saçma sapan araç kullanması dikkatimi çekti bana doğru geliyordu ve aracı çok saçma kullanıyordu. Az kalsın bana çarpıyordu ben de ona çarpmamak için şerit değiştirdim ve kaza yaptım araçta ağaca çarpıp alev almaya başladı az ötede ronya'yı gördüm işte korkuyla kaçıyordu birinden. Çok korktuğu belliydi sonra kaza yaptığım için yanıma geldi ve her şeyi anlattı"
POYRAZ: Ne anlattı? "
ERAY: bu şerefsiz itler kızı taciz etmeye kalkışmışlar ronya'da kurtulmak için biber gazı sıkmış gözlerine. Kaçmaya çalışırken araç onu takip etmiş sonra da aracın karşısına ben çıkınca işte araç hakimiyetini kaybetti ağaca çarpıştı"
POYRAZ: Anladım "
ERAY: işte böyle"dedim poyraz bunları beklemiyormuş gibi şaşırmıştı .
ERAY: konaktan çıktığımda söylemeyi unuttum hani yanında tuttuğun kız var ya amara onun hakkında çok ilginç bir şey duydum"
POYRAZ: Eray kız kaçtı hem de benim yüzümden ama onu bulup bunun cezasını çok ağır ödetmezsem ben de poyraz araz değilim şu an bir an önce buradan çıkıp eve gidip o kızın hayatın içine etmeye gideceğim kaçacak delik arayacak"ve devam etti "ne  duydun ".
ERAY: amara furkan'ın arkadaşıymış hani şu bildiğimiz furkan keser en büyük rakibimiz"
POYRAZ: o benim rakibim falan değil karşıma çıkarsa onu da ezerim acımam"
ERAY: Ben söyleyeyim de, gerisi sende "
.......
Çıkış işlemlerimi yapmak içinayaklandığımızda ronya yoktu ortalıkta gitmiş olmalıydı her ne kadar yeni tanımış olsam da gitmesi çok üzmüştü beni nedense bağlanmıştım istemsizce aşk nedir bilmiyorum hiç yaşamadım onu sevdiğime de inanmıyorum ama lanet olsun ki ilk defa biri için kalbim bu kadar hızlı çarpıyor sanırım ben ona aşık oldum ama beni burada bırakıp gitmesi çok ağrıdı ellerini cebime koyup çıkış işlemlerimi yapabilmek için sekreterin yanına gittiğimde elime bir kağıt tutuşturdu bu ne der gibi bakış attığımda bir kızın verdiğini söyledi bu kız kesin ronyaydı oyalanmadan hemen kağıdı açtığımda okumaya başladım.

Öncelikle yaptığın her şey için çok teşekkür ederim sana haber vermeden gittiğim için de özür dilerim ama mecburum ben bir arkadaşımı bulmak için hiç bilmediğim yere geldiğimde senin gibi bir dille tanıştım biraz kötü oldu ama yine de iyi ki tanımışım tekrardan özür dilerim umarım eskisi sağlığına tekrardan dönersin kendine iyi bak hoşça kal
                                           RONİYA ASLAN...

Okuduğum bu notu hemen katlayıp cebime koydum acımıştı kalbim, birine hafiften de olsa bağlanmıştım beni bırakıp gitmesi biraz ağırdı çok düşünmedim yine üzülmüştüm ama her neyse kendi kendime hep şey diyorum ne bekliyordun ki aynen bu işte ne bekliyordun sen iyi bir insan değilsin o kız sana ağır gelirdi üzülürdü korkardı kendi kendimi teselli edip poyrazın getirdiği araca binip konağa doğru yol aldık. ..
AMARA'NIN GÜNCESİNDEN
Nihayet sonunda ronia'ya kavuşacaktım beni bulmak için başı belaya girmişti aracın sesini duyduğumda ronia'nın geldiğini fark ettim koşarak kapıyı açtım ve onu gördüm ronia karşımda evet evet karşımda koşarak boynuna atladım hem ağlıyor hem de sıkı sıkı sarılıyordum.
AMARA: Roniya iyimisin, sen çok özledim "
RONİYA: İyiyim merak etme, ben de seni çok özledim "
Başına ne geldiğini benim yüzümden neler çektiğini hepsini duymak istiyorum tabii öncelikle furkan'a çok teşekkür etmem gerekiyor o olmasaydı belki ronia'yı bulamayacaktık kapıyı kapatıp içeri geçip oturduk ve ronia konuşmaya başladı.
RONİYA: seni bulabilmek için ece ve furkan'dan yardım istedim sağ olasın çok yardımcı oldular onları da çok teşekkür ederim neyse devam edeyim şili diye bir yerdeydin furkan buldu seni sonra ben oraya tek başıma gitmekten korktuğum için furkan ve ece'yi de yanımda götürmek istedim yol kenarında onları bekledim şarjım azalmıştı o sıra bir araç geldi içinde iki kişi vardı bana sarkıtlık etmeye kalkıştılar ben de biber gazı sıktım yüzlerine araç hakimiyetini kaybetip sağa sola sürmeye başladı aracı ben de koştum tabii arkama bakmadan koşuyordum bir ses duydum arkama döndüğümde araç ağaçlara çarpmış vaziyette yanıyordu ve hemBir motorcu yerde uzanmış şekilde acı içinde kıvranıyordu beynimden vurulmuşa döndüm korka korka motorcunun yanına gittim yaşıyordu kaskını çıkarmasına yardım ettim sonra işte tanıştık adı eraydı kolu çok fena kanıyordu tabii vücudunun başka yerlerinde de yaralar vardı ama kolu çok kötüydü yardım bulamadım araçtakiler yanıyordu sanırım öldüler emin değilim ama era'ya yardım etmezsem ölecekti çok acı çekiyordu sonra işte bir kulübeye gittik zar zor kanayan kolunu sarmam gerekiyordu saç fuarımla kanamayı durdurdum ama ateşi vardı yardım bulamıyordum çok korkutucuydu o anlar geceyi işte böyle geçirdik sonra sabah kalktığımda zar zor da olsa buradan kurtulmamız gerekiyordu kulübeden çıkıp ormana doğru gittik çalıların orada bir ses geldi sonra işte poyraz diye biri eray'ın arkadaşıymış o bizi buldu hastaneye falan getirdi sonra orada furkan'ı gördüm eve geldim işte"
...
Duyduklarım karşısında şok olmuştum. Eray, poyraz bunlar çok tanıdıktı (çünkü bunlar beni kaçıran adamlardı)
Yutkunup konuşmaya başladım.
AMARA: ronia sen farkında olmadan beni kaçıran adamlarla muhatap olmuşsun poyraz denen adam o beni zorla yanında tuttu çok kötü davrandı baranın yaptığı hata yüzünden beni cezalandırdı hatta eray kaza yapmasaydı belki şu an hala oradaydım poyraz beni cezalandırmak için bana zorla dokunacaktı o sıra poyrazın adamlarından biri gelip eray'ın kaza yaptığını söyleyince poyraz apar topar çıktı kapıyı da açık unuttu fırsat ayağıma gelmişti sonunda kaçabilecektim ve kaçtım o sıra karşıma furkan ve ece çıktı ve eve geldik o sırada sen kayboldun" Dedim
Şoka girmiş gibi yüzüme bakıp duruyordu.
RONİYA: oha nasıl bir şeyin içine düştük böyle. "
Furkan'a bakıp konuşmaya başladım
AMARA: furkan sana çok teşekkür ederim sen olmasaydın belki şu an burada olamazdık benim yüzümden başın belaya girer mi? "
FURKAN: saçmalama kızım bundan sonra yanınıza bile yaklaşamayacak ve ayrıca benim başım asla belaya girmez bunu unutma ufaklık"
Mutlu olmuştum bir daha bize bulaşamayacaktı ondan korkmama gerek kalmadı artık ailem de burada değil zaten onlara da zarar veremezdi sonunda kurtulmuştum o adamdan umarım bir daha beni asla bulamaz ve ayrıca furkan bana ufaklık mı demişti?
AMARA: Ecee bu sevgiline bir şey söyle bana ufaklık demesin" Dedim sırıtarak günler sonra ilk defa gülmüştüm
Gülmek çok güzel di.
ECE: Furkan rahat dur "
Furkan ece'nin yanına gelip yanağından öpüp sırıttı bana da göz kırptı ve sonunda kurtulmuştum o pislik adamda yerimden kalkıp ece nin yanına gidip ece ve furkan'a sarıldım 'iyi ki varsınız' dedim

❤️‍🩹