Çantamı sırtıma takmış, aynadan kendime bakarken saçlarımı düzeltiyordum. Okula gitme saatinden biraz erken kalmıştım çünkü Gökçe ile buluşup birlikte gitmeyi düşünüyorduk. Sarı saçlarıma papatyalı iki tane toka takmıştım. Üstüme papatyalı desenli bir tişört giymiş, altımda ise şort etek vardı. Saçlarım her zamanki gibi toplamamıştım. Açık bırakmıştım.
Önüme düşen buklelerimi geriye ittirip boş odaya baktım. Kocaman yurt odasında tek kalıyordum çünkü gelen çoğu kişi geri gitmişti. Ama ben kalmak zorundaydım. Babamın yanında duramazdım. Hele ki annemi öldürdükten sonra. Sıranın bana gelmesini hiç ama hiç istemiyordum. Hayalim vardı, doktor olmak istiyordum. Hayallerimi gerçekleştirmek istemek sanırım bir hakkımdı.
Dudağıma renksiz bir parlatıcı sürdükten sonra telefonumdan gelen mesajla duraksadım ve telefonumu elime aldım. Mesajı atan kişinin Gökçe olduğunu fark ettim.
Bayan Çok Bilmiş 😒
Doğa neredesin lan?
İki saattir yurdun önünde bekliyorum
Bişey söyliycem
Ben abimle geldim
Malum biliyorsun şey
Biraz 🤏🏻🤏🏻 katı
Bana birşey olmasını istemiyor da 👉🏻👈🏻
Siz
Kızım seni geberteceğim.
Hani tek başımıza olacaktık lan?
Beni biliyorsun Gökçe.
O abinle aynı ortamda olmaya bile
dayanamazken o neden bizi okula
Birakiyor ya? Sanki seni öldüreceğim
Merak etmesin adam
Öldürmüyorum
Seni de öldürme gibi bir planım yok.
Bayan Çok Bilmiş 😒
Ya ne yapayım kızım
Ayrıca şuan senle mesajlaştigimi
Biluyor ve okuyor 😮
Sana selamı varmis
Siz
Benim de ona selamlarımı iletirsin
Herneyse.
Geliyorum ozaman 😽
Görüşürüz 💖💖
Bayan Çok Bilmiş 😒
Baybayy bebegimm 💋
Bayan Çok Bilmiş 😒 çevrimdışı
Telefonu çantama attığımda iç çekerek son kez saçlarıma bakıp gülümsedim. Sonrasında odamın kapısını kilitleyip koridorlarda yürümeye başladım.
Dışarıya çıktığımda derin bir nefes aldım ve etrafa baktım. Gözlerim yurdun önündeki büyük Jeep'e kayınca gözlerim büyüdü. Kaportaya yaslanan Gökçe'nin abisine baktım ve göz göze geldik. İsmini hatırlamıyordum, sadece birkaç kez görüşmüştük ve ismi çok değişikti. Akılda duracak bir isim değildi.
Oraya doğru yürüdüğümde gözlerini üzerimde hissedebiliyordum. Beni süzüyordu. Saçlarımı tekrardan kulağımın arkasına sıkıştırdığımda arabanın önüne geldim. Bana baktığında hâlâ sırıtıyordu. Ve ben onun bu kadar çapkın olmasına alışamamıştım. Kalbimin ritimleri bozulurken terlemiş avuç içlerimi şort eteğime sildim. Sonrasında arka koltuğa hiçbir şey demeden bindim. O da binince Gökçe 'yi ön yolcu koltuğunda fark ettim ve gülümsedim. Bana döndü ve,
"İki saattir bekliyoruz amına. Beklemekten nefret ediyorum"
"Kapa çeneni Gökçe. Güzelliğim ile ilgilenmem gerekiyordu." Kibirli şekilde tekrardan saçımı kulağımın arkasına koydum ve ona baktım. Gülerek karşılık verdiğinde bende aynı şekilde karşılık verdim. Gökçe'nin abisi arabayı sürmeye başlayınca Gökçe tekrar konuştu:
"Ben kahvaltı yapmadım," abisine dik dik baktı "Malum birileri yüzünden."
"Bende yapmadım. Boşver okul kafeteryasında bir şeyler alırı..."
