Verslaafd | Mabbie

4 | plaats delict

Robbie reed op zijn scooter met Matt achterop naar zijn nieuwe huis. In het prachtige Utrecht. Hij vond het zelf maar niks. Brabant was zijn plek. Zijn thuis. Niet het fucking middenpunt van het land, Utrecht. Zijn vader dacht dat het de beste optie was en hij kon daar goed werk vinden. Twee vliegen in een klap. Maar 1 van de vliegen was Rob zelf. Hij was compleet genaaid dood zijn eigen vader. Misschien wel voor zijn eigen bestwil. Dat gaf Rob liever zelf niet toe. Hij dacht het stiekem wel. Het enige goede wat er nu uitkwam is dat hij, Robbie. Matthyas 't Lam had ontmoet en als bonus ook zijn oppas was volgens zijn Mentor. Nou een oppas die ook zelf opgepast moest worden.

Ze kwamen aan in een afgesloten en afgelegen woonwijk. Dit was zijn nieuwe thuis. "Sorry als het rommelige is, ik weet niet in welke staat me moeder is" Rob praatte voor het eerst over zijn moeder. Matthy zelf had een hele lieve en zorgzame moeder. Hij had daar veel gelukkig mee en snapt dat niet iedereen dat kan hebben.

Toen Matthy geen antwoord gaf ging Rob verder met praten. "Ze kan manisch worden, dat is een episode waar ze erge mood-swings heeft, ze is nu niet thuis maak je maar geen zorgen ze doet je niks" Rob pakt zijn sleutel uit zijn jaszak en steekt hem in het slot van de voordeur. Matthy maakt een instemmend geluidje. Eigenlijk haat hij nieuwe plekken. Vooral huizen van mensen die hij niet goed kende. Maar hij bijt door, we hebben het over Robs huis.

Zo te zien was het huis nog vol met dozen. "We wonen hier pas 3 weken" Robbie gaf een verklaring voor alle dozen die er stonden. De keuken was rommelig maar de rest van het huis viel redelijk mee. "Wil je wat drinken?" De brunette jongen trekt zijn koelkast open. "Water?" Rob had door dat Matthy weinigen aan het praten was. Hij hoopt dat het niet komt door zijn huis. Misschien was het maar een van zijn vele trekjes. Waar hij mee zou dealen.

"Ja, graag" Matthy probeert normaal te doen maar het lukt hem niet super lekker. "Gaat het wel? Is het gesprekje van net te ver gegaan?" Rob pakt een schoon glas een vult die met koud water uit de kraan. "Nee, het is gewoon nieuwe plekken" Het klinkt waarschijnlijk heel dom. Matthy zou het niet raar vinden als Rob hem hier raar van zou opkijken. "Ah, wil je anders gewoon naar buiten? Of mijn kamer? En of ik bring je thuis" Rob gaf het glas water aan hem. Thuis schreeuwde door zijn hoofd. Nee, dat is onbeleefd. Dat kwam waarschijnlijk ook aso over. Het laatste wat hij wil is dat.

"Jouw kamer" Rob knikt en pakt Matthys pols. Als het iemand anders had geweest had Matthy zijn arm losgetrokken. Hun aanraking was praktisch een brandwond voor hem. Maar zo voelde Rob niet. Wat apart? Matthy ging er maar niet te lang over nadenken. "Hier is mijn kamer, voor nu, misschien over een maand niet meer" Rob was nog steeds een beetje overtuigd dat hij zo weer weg was en terug in Eindhoven te vinden was.

Matthy voelde zich niet per se heel comfortabel. Hij wou eigenlijk heel erg naar huis toe gaan en gewoon slapen en nergens over denken. "Wil je potje Fifia doen?" Matthy had heel de PlayStation nog niet gezien. Wel de grote PSV vlag. Natuurlijk is deze man een Psver. Misschien zou hij maar nog niet zeggen dat hij voor Feyenoord is. Dan word hij misschien onthoofd.

"Best, niet huilen als ik je inmaak hoor" Rob lacht om de opmerking van Matthy en geeft hem een blauwe controller. Hij voelt zich nu meer op zijn gemak. Puur omdat ze Fifa gaan spelen. Matthy zijn leven is Fifa. Hij kan niet zonder dat klote spel. Het was eigenlijk best triest. "Ben je zo goed dan Matt?" Rob ging naast hem zitten op het bankje voor de tv. "Oh je moet me eens in actie zien" Matthy begint met zijn team selecteren en Robbie volgt.

Inderdaad. Matthy had hem compleet ingemaakt met 4-1. Robbie lacht. Hij had succesvol Matthy weer blij gemaakt. Zijn oppas skills waren gewoon zo goed. De deur ging op eens open beneden. Een vrouwelijke stem roepte iets naar boven. "Hey! Han" schreeuwt Rob terug. Matthy geeft hem een bezorgde blik. "Is me zus" Rob zag wat spanning van Matthy zwakken. Ze loopt de trap op en doet Robs deur open. "Ai, wies dit?" Ze steekt haar vinger richting Matthy. "Matthyas, laat hem maar met rust" Rob liep naar de deur toe. "Is dat je nieuwe homo neuk maatje?" Lacht ze. Rob duwt haar zijn kamer uit.

"Sorry voor haar" Rob deed de deur dicht. Matthyas zijn ogen waren vol met paniek. Neuk maatje? Wat was Rob van plan met hem? Zou het verleden zichzelf herhalen? Nee. "Matt gaat die goed? Je kijkt weer zoals net?  Wil je naar huis gaan?" Rob was bezorgt om de mood switch van Matthy. Het moest hem denken aan zijn moeder. "Je gaat me toch niet g..gebruiken?" Matthy stond snel op. "Nee? Wat? Hoezo zou ik?" Rob fronste. Hij was boos dat Matthy zo over hem dacht. "Je zus zei net wat heel anders" Vuurde Matthy terug. "Ze lult alleen, ik ga je niks aan doen. Je vrienden waren duidelijk genoeg" zegt Rob. "Ik hoop het maar" Matthy zijn ogen waren glazig.

"Kom, ik breng je thuis"

-.-.-

920 woorden