Verslaafd | Mabbie

8 | koude handen in de zomer

Matthy werd wakker rond 5:10. Zijn hersenen waren een beetje verward over waar hij was. Maar zodra hij het lichaam van de brunette jongen naast hem zag was het weer helemaal goed. Totdat hij een bericht kreeg op zijn telefoon. De notificatie was van zijn broertje. Matthy slikt hard. Wat zou er zijn? Was zijn vader terug?

Jesse
Waar ben je in godsnaam, kom naar huis.
Voordat Ma je kwijt is.
Ze slaapt nu nog.

Matthy geeft hem een duwtje. Om hem proberen wakker te maken. Robbie draait boos om. "Rob" Matthy fluistert zachtjes naar de jongen toe. Rob mompelde wat. "Je moet me nu thuis brengen" Matthy siste nu boos. "Oké, Oké" Rob klom uit zijn bed. Hij deed een broek aan. "Kom dan, Matthyas" Matthy deed zijn schoenen aan. "Doe wel een beetje stil, niet dat je luidruchtig bent ofzo" Rob doet zijn kamer deur open. "Als Hana wakker wordt gaat ze dingen denken"

Rob pakt zijn jas en trekt hem aan. Zijn sleutels zaten in zijn jas zak. Hij vist ze eruit. Ze liepen naar de schuur toe. Het was duidelijk zomer maar het weer vond dat blijkbaar niet. Zodra ze buiten stonden begon Matthy te rillen. "Moet je me jas aan?" Rob merkte het feit dat hij aan het rillen was snel op. "Het is maar 5 minuten rijden, lukt wel. Plus je jas stinkt naar rook" Matthy weigerde het verzoek. "Ben je bang voor rook, Matthy serieus doe hem aan" Rob trok hem uit en duwde het in de handen van Matthyas. Matthy was snel over te halen. Hij trok de jas aan en deed zijn helm op. "Wat?" Robbie lacht naar Matthy. "Je hoeft nu je helm niet op hoor" Rob draait de scooter uit de schuur. "Ik wel" Matthy kijkt hem boos aan.

Matthy stapt achterop de scooter, handen waren om zijn heupen heen. Robbie rijdt zachtjes de straat uit. Zodat Matthy niet gaat klagen over zijn rijgedrag.

Het duurde niet lang voordat ze buiten Matthy zijn huis stonden. Wie ook buiten stond was Jesse. Met zijn amen over elkaar. Matthy werd een beetje bang van hoe hij zich nu gedroeg. Maar hij heeft macht over hem. Hij is de oudste hij was 17 en hij maar 15. Matthy geeft de helm aan Rob. Robbie raakte perongeluk de hand van Matthy aan tijdens de overdracht. Ze waren koud. Heel koud.

"Bedankt" Zegt Matthy zacht. Ook doet hij de jas uit. Robbie rijdt weer naar huis om zich klaar te maken. Over 3 uur hadden ze school. Wat fijn. Ze hadden school. Matthy stond nu in de voortuin. "Wie was dat nou?" Jesse blokkeert de voordeur. "Wat boeit dat nou?" Matthy deed alsof hij niet bang werd van hem en duwt hem opzij. "Hij doet je geen pijn toch" de boze toon werd veranderd naar een bezorgde toon. Matthy zijn gezicht verfijnde. "Nee, dat zou Rob nooit doen" Matthy doet zijn schoenen uit en wilt naar zijn kamer gaan. Jesse sprak nog een zin. Een zin die hem liet denken. "Bij Sawyer zei je dat ook"

"Maar Robbie is anders" Matthy schoot vurig terug. Hij liep verder op de trap. Geen zin om met zijn broertje te praten nu. Jesse hield zijn mond en liep de woonkamer in. Matthy was nu in de overgang van de trap. Ezra zijn deur was open. Matthy kijkt naar binnen om te kijken of hij oké was. "Matt?" Ezra kijkt omhoog naar de deur. "Ja?" Hij loopt naar het bed van zijn jongste broertje en knielde ernaast. "Weet jij waar Papa is? Jesse zegt dat hij snel terug komt. En Jaïr zegt dat hij voor altijd ons gaat achterlaten" Ezra klonk verdrietig. "Ik weet het niet, Papa heeft gemeen dingen gezegd en niet aardig tegen mama gedaan, dus het is beter als hij even wegblijft" Matthy geeft een aai over zijn bol. "Waarom doet Papa dat dan?" Ezra was een beetje in de war. Papa was altijd aardig tegen hem. Hoezo doet hij dan boos tegen mama?

"Papa vind soms niet leuk als dingen niet gaan zoals hij wilt, en dan gaat hij gemeen doen. Wat niet oké is. Hij doet dat soms ook bij mij. Daarom koelt hij nu af. Zodat hij niet meer gemeen gaat doen" Matthy was niet zo zeker van zijn laatste zin.

"Oh, wat zegt Papa tegen je dan?" Ezra was nog maar een jochie van 7 bijna 8 maar hij was altijd scherp. Hij wou altijd alles weten. Matthy wist dat. "Papa vind mijn autisme niet fijn en ook niet dat ik homo ben, want hij heeft mij gemaakt en ik hoor dat niet te hebben of te zijn" zegt Matthy. "Maar daar kan hij niks aan veranderen toch?" Ezra was zoon wijze jongen. "Ja, dat klopt. Het is wie ik ben" Matthy zegt dat wel. Maar van binnen heeft hij met beide nog lang geen vrede gemaakt. "Ik hou wel van jou hoor Matthy, jij bent een top broer" Ezra lacht. Matthy kom wel huilen. "Dankjewel" Hij kust zijn hoofdje. "Ga maar even slapen nog oké" Matthy loopt Ezra's kamer uit. "Oké, slaaplekker" Ezra draait zichzelf om.

Hij veegt tranen weg en loopt naar boven. Hij zoekt wat kleren uit. Een Northface trui met baggy jeans. Dat zou wel kunnen. Ook moest hij zijn tas inpakken en eten. Eten moest hij zeker doen. Als hij stress heeft. Houd hij eten slecht binnen of heeft hij geen trek. Maar als hij niet eet valt hij snel flauw. Dus hij zat in een dilemma. Eten is de beste optie. Dan houdt hij de mensen rond hem teminste trots, toch?

-/-/-

Groetjes, Romee
938 woorden