Verslaafd | Mabbie

12 | afwijkingen in je hoofd

Rob luistert naar de ademhaling van Matthy. Het heeft een rustig tempo. Dit kalmeert Robbie. Zelf was hij niet moe. Maar hij ligt met alle liefde naast Matthy in bed, als hij dan maar slaapt.

Hij was ongekend een beetje bezorgd over hoe hij zich gedroeg tijdens het vechten en ook hoe Matthy was. Hij heeft lang niet gevochten. Laatste keer was voordat hij naar jeugdzorg moest. Dat was al bijna een jaar geleden. Dus hij wist niet meer zeker of hij zich toen ook zo gedroeg. Zijn woede maakt hem praktisch blind, hij is dankbaar dat Matthy het vroeg afgebroken had. Anders kon het nog wel erger worden.

Matthy had een vermoeiende 24 uur achter de rug. Waarvan hij maar 4 uur geslapen heeft. Maar nu hij bij Rob ligt kan hij wat uurtjes pakken. Hij had echt die slaap nodig.

Matthy dacht ook aan hoe hij was tijdens het gevecht. Dat hij zou maar ingreep. Als het Milo of Koen had geweest had hij misschien wel alleen een docent gehaald. Zelf had hij er nooit tussen komen staan. Vooral niet als ze Lars aan het vechten waren.

Het hoofd van Matthy werkt anders, dat was nu al lang bevestigd. Hij keert snel tot paniek. Maar toen hij Rob terugtrok was het anders. Hij dacht niet na? Ook toen hij op de scooter ging rijden? Precies hetzelfde hij dacht niet na. Dat had hij lang niet gehad. Misschien lag het aan het feit dat hij zijn medicijnen vergeten was? Dat wist hij niet.

Hij keert om in zijn slaap. Trekt daardoor zijn hand onder Robs shirt vandaan. Rob kijkt een beetje boos naar Matt. Het voelde fijn die druk. Het was nu koud zonder die hand van Matthy. Robbie keek weer terug naar zijn telefoon. Spontaan kreeg hij een melding op instagram. Het was een 'dm' direct message, bericht. Maakt niet uit. Het was van DNPNL? Wie is dat nou? Hij klikt er op.

DNPNL
yo dit is Koen van school.
Matthy reageert niet op mijn appjes?
Weet jij hier iets van?
Soz als dit random is, je bent miss toch wel een goede gozer.

Ah, natuurlijk zou Koen die naam hebben. Hoe heeft hij zijn Insta gevonden. Hij volgt toch niemand. Oh wacht. Matthyas had hem een volg verzoek gestuurd. Die hij had geaccepteerd. Daarom. Snel tikt hij een reactie.

Hey, hij slaapt. Ik maak hem straks wakker.

Hij voelde Matthy weer draaien, zijn slaap was minder diep geworden waarschijnlijk. Rob sluit de Instagram app. Hij gaat maar verder kijken op Twitter voordat hij wat gemompeld hoort. Matthy wreef naast hem in zijn ogen. Rob kijk even naar de tijd. Hij had vanaf 12:45 liggen slapen tot 14:40 bijna 2 uur dus. "Goedemiddag" zegt Robbie. "Hou op" mompelde Matthy na een paar seconden naar het plafond staren. "Lekker aardig" Robbie geeft hem een por, "hoe laat is het?" Matthy zoekt zijn telefoon. "14:41" Rob bespaart Matthy van het zoeken. "Uh, Koen had je nog geappt?" Rob keek naar Matthy die naar zijn telefoon kijkt. "Ja" Hij ziet de berichten van Koen. "Ik zie ze staan" Snel klikt hij erop.

Koen:
Lars kwam naar ons in de pauze.
Hij zei dat jij op jouw hondje moest letten?
Ik ga der vanuit dat die hond Rob is.

Matthy:
Ja, hij had met hem soort gevochten?
Maar ja.
Ik heb het onderbroken

Koen:
Serieus? Dat is iets nieuws voor jouw doen.

Zelfs Koen dacht het. Matthy doet anders. 

Matthy:
vond ik ook

Koen:
Jij vind hem leuk he?

Matthy zucht. Hij gaat niet reageren op dat laatste appje. Hij weet dat nog helemaal niet. Daar moet hij Rob iets langer voor kennen. Plus hij heeft meer zorgen dan dat. En wat als Rob hem niet leuk vind? Hij behoudt deze vriendschap liever nu. Dan kan hij tenminste slapen.

"Wil je nog vertellen wat hij appt, je bent fucking stil" Rob zit recht op. "Uh ja, over dat Lars hun aansprak in die pauze maar dat was het wel" Rob leek nu boos te worden. "Rustig , hij deed niks" zei Matthy snel erachter aan. "Hoe is je wang?" hij verandert het onderwerp een beetje. "Best" Kort een krachtig antwoord kreeg hij uit hem. "Ik ga even een pleister pakken" De wond was allang gestopt met bloeden. Maar hij moet nu geen bacteriën erin krijgen. Matthy wil later dokter worden. Dus hij weet al veel dingen.

Hij loopt naar zijn wasbak in zijn kamer, opent de onderste laadde. Daar lag een EHBO doosje. Voor de zekerheid. Hij pakt een pleister eruit, en opent hem.

"Hier" Matthy hurkt voor Robbie zijn gezicht. Matthy draait het hoofd van Rob met zijn wijsvinger. De wond was ongeveer 5 centimeter. Viel wel mee. Hij plakt de pleister erop. Wrijft hem strak. "Bedankt" mompelt Robbie. Hij klonk soort verdrietig. "Rob, wat is er?" Matthy had het door. Rob was zo doorzichtig als glas soms.

"Het spijt me, ik had die Lars niet moeten vechten" Zegt hij snel. "Ik ben niet boos" Matthy was het serieus ook niet. "Maar ik had wat beloofd" Hij trilt een beetje in zijn stem. "Ik had soort verwacht dat jij ging vechten, het maakt niet uit. Je wordt ook niet van school gestuurd hier voor. Onze school naait allebei de vechters. Lars gaat het niet melden. Zijn ouders zijn heel streng" Matthy haat oogcontact. Maar nu keek hij in de ogen van Rob. Rob knikt. "Je hebt geluk dat je het in de hal deed zonder camera" Lacht hij.

"Mag ik een knuffel?"

-
928 woorden
Sorry voor evt spelfouten.