Verslaafd | Mabbie

11| auto-piloot

Lars deelde een klap terug uit op Rob. Hij werd opgehaald op zijn wang. Bloed stroomt over zijn witte trui. Hij ging op Lars zitten en porde een elleboog in zijn rib. Lars zijn reflex hierop was één kopstoot. Waardoor zelf ook zijn neus ging bloedde. Rob voelde even aan zijn voorhoofd.

"Word je opgewonden van deze positie?" Die Lars kon zijn mond maar niet houden. De stille school gang werd gevuld met zijn ego. "Niet bij jou!" Rob zag oprecht vuur. Hij was bereid om hem nog een blauwe plek te geven. Hij hield Lars zijn shirt strak vast. Maar op eens trekt iemand hem weg. Hij probeert los te komen. Zijn ademhaling ging hard. Handen geklemd in vuisten.

Lange armen rond zijn middel spande aan. Het was Matthy. "Laat me los" ademt Rob. "Nee". Maar hij was net begonnen. Hij moest dit afmaken.

"Genoeg" Matthy trekt hem de gang uit. "Leuke ontmoeting Rob" Lars voelde aan zijn kaak en stond op. "Ik spreek je heus nog een keer, sukkel" Sist Robbie terug. Matthy was op auto-piloot hij dacht nergens over na. Hij liep de school uit met een woedende tijdbom van een Robbie. Gelukkig waren ze uit, dus spijbelen hoefde hij niet. Maar misschien had hij wel gespijbeld als hij kijkt in welke staat Rob nu is. Rob kan elk moment iets doen.

"Geef me je sleutels" Iets bezielde Matthy. Ging hij nou scooter rijden? Hij weet helemaal niet hoe dat moet. Rob deed als gevraagd. Hij dacht zelf ook waarschijnlijk amper na. Wat als ze vragen om een rijbewijs? Gingen ze niet. Als hij netjes rijd. Hij doet een helm op. Start de scooter. Haalt hem van het standaard af. Hij zit. Rob ook. Oké gas.

Eigenlijk was het simpel. Hij reed maar 15 k/m. Maar ze gingen vooruit. Hij keert het straatje uit. Rijd over het fietspad. Let heel goed op. Neemt de bochten.

Wacht, Op eens kwam het in hem wat hij deed. Hij stopt abrupt. "Wat doe je? Shit, wat doe je!" Robbie kwam ook eindelijk bij. Hoezo reed Matthy. Hij had geen rijbewijs. Dat was hij. "Matthy?" Rob stapt af. "Maat, wat doe je?" Matthy shud zijn hoofd. "Kan jij verder rijden?" Matthy stapte ook af. Rob knikt. Wat was dat. Rob was weer bij. Het leek alsof hij Manisch was, nee toch. Rob werd niet Manisch. Dat was zijn moeder. Maar hoezo liet hij Matthy dan rijden?

"Je moet naar mijn huis" Matthy sprak weer, "was ik al van plan"

Ze kwamen aan bij het huis van Matthy. Nog steeds in shock van net. "Ik moet kijken of mijn moeder wakker is" Matthy zijn handen trillen. Hij liet de sleutel op de grond vallen. "Kut" Matthy was weer in de paniekstaat. Het gebeurde alweer vandaag. Hoe komt dat nou. Wacht. "Matthy laat mij" Hij pakt de sleutel en doet de deur open. Ze deden hun schoenen uit.

Matthy liep rechtstreeks naar de keuken en trekt een la open. "Matthy je doet weer raar" Rob volgt hem naar de keuken. Alsof hij net niet raar deed. Ze waren allebei niet normaal. Maar 'Mentaal ziek' en ze zouden nooit genezen. De wereld was oneerlijk.

Matthy pakt zijn pillen uit zijn doosje. Hij zag het. Hij had dinsdag nog niet geopend. Daarom was hij zo erg vandaag. Door al die stress van gisteren was hij ze vergeten te nemen. "Oh, wil je water?" Matthy knikt. Robbie pakt een glas van het aanrecht en vult hem. Nu snapt Rob het ook.

Rob wacht voordat Matthy zijn pillen geslikt had. Toen zag hij op de vloer nog een beetje glas liggen. Hij zucht. Hij moest denken aan hoe Matthy was die avond, dat verdiend hij niet, "ik wil slapen" Matthy trok aan de Hoodie van Rob waar nog bloed op zat. Door zijn medicatie kon hij moe worden. "Moet je niet eerst kijken of je moeder oké is" Rob vroeg dit met een zachte toon. Matthy zijn ogen gingen iets meer alert staan. "Oh, ja wacht." Hij liep naar de trap toe.

"Ga maar naar boven" Matthy stond voor de deur van zijn moeders kamer. Rob liep naar de zolder toe. Hij zag de kamer deur van Matthy open staan. Het was opgeruimde kamer. Had hij wel verwacht. Hij besluit op zijn bed te zitten. Wachten totdat Matthy kwam.

"Ma?" Matthy deed zijn deur zachtjes open. Ze lag op haar bed. "Matthyas?" Ze draaide om. Ze had een boek in der hand. "Ben je oké?" Matthy stond in de deuropening van haar kamer. "Ja schat, moet even bijkomen. Is Robbie hier?" Ze lachte lief naar Matthy. "Uh ja, is dat erg?" Vraagt Matthy. "Nee hoor, ik ga wel even buiten zitten" Ze stond op. "Dat hoeft niet hoor" Ze staat nu naast Matthy. "Ik moet even wat zon" Ze kust Matthy's wang en liep de trap af. Tenminste was ze der bed uit dacht hij.

Hij appt Jesse dat ze uit bed was gekomen. Dan heeft hij hem ook gerust gesteld. Over rusten gesproken. Matthy nam zijn medicatie te laat. Waardoor hij nu moe werd. Hij ging maar naar zijn kamer toe. Waar Rob ook was.

"Hey, en?" Robbie keek hem afwachtend aan. "Ze is wakker" Matthy doet zijn trui uit. "Wil je dat ik weg ga?" Robbie keek naar zijn handen. "Nee" Matthy deed snel een trainingsbroek aan. Robbie keek weg uit respect. Matthy klimt in zijn bed. Robbie ging ook liggen. "Wil je me hartslag voelen?" Rob keek naar Matthy. "Asjeblieft" Rob pakt zijn arm. Matthy zijn hand ging onder zijn trui. Gelukkig had hij een shirt eronder aan. Matthy voelde een beetje een versnelling in zijn hartslag. Hij sluit zijn ogen. "Slaaplekker"

-/-/-
955 woorden
Sorry een beetje filler. XOXO