nothing without you, chansung

1.0

oy vermeyi unutmayın lutfn, iyi okumalar!!

...

Doktorun kapısının önünde her zaman sırtını yasladığı duvarda isminin duvardaki ekranda görünmesiyle içeri girdi ve anında Jisung'la buluştu gözleri Chan'ın.

Aslında buraya gelmesine gerek yoktu, kontrolüne birkaç gün daha vardı ama yine de kendisine bir randevu almıştı ve kendisi dahil soran herkese de 'Kontrol amaçlı' bahanesini sunmuştu.

Jisung ekranında onun ismini gördüğünde yaşadığı şaşkınlığı o içeri girince de yaşamıştı. Saçları doğal ve düzleştirilmemişti. Kıvırcık saçlarını inceledikten sonra hızlıca üstünü süzdü ve konuştu doktor. "Elin için mi randevu aldın?"

Kendisi de ne için aldığını bilmiyordu. Son görüşmelerinin üzerinden bir hafta geçmişti ve onu öylece bırakmak istememişti. Bir hata yapmıştı ve öylece bırakmaması gerektiğini biliyordu. Yine de kontrol bahaneydi diyemedi.

"Hm, evet." Kafasını eğdi ve bir eliyle doktorun kontrol edeceği elini tuttu. Jisung onun sakinliği karşısında şaşırmıştı çünkü normalde buraya geldiğinde doktora laf atmaktan da geri kalmazdı. Hatta buraya hiçbir zaman kendi isteğiyle randevu alıp geldiğini dahi hatırlamıyordu.

Jisung oturduğu yerden kalktığında Chan da beklemeden sedyeye oturdu ve onu izledi. Jisung ona yaklaşırken gözlerine baktı. Chan'ın sanki onun orada olmasına alıştığı için açtığı bacaklarının arasına girdi ve kendisini sakinleştirmeye çalıştı. Ona yakın olmak ne durumda olursa olsun heyecanlandırabiliyordu doktoru.

Chan'ın her zamanki gibi buraya gelmeden önce çektirdiği el-bilek filmini incelerken eskisine göre daha iyi olduğunu görebiliyordu. Elini tutup Chan'ın beyaz bir tişört üzerine giydiği siyah hırkasının kolunu sıyırdı ve her dokunduğunda acıyan kısma baskı uyguladı.

Chan yine doktorun şaşırmayacağı gibi acıyla gözünü kısıp inlememek için dudaklarını birbirine bastırdı. "Daha iyi ama hâlâ tam olarak iyi değil. Kremi sürüyor musun?"

"Bazen." dedi Chan. "Unutuyorum çoğu zaman."

Jisung her zaman aldığı cevapla iç çekti. Cevap vermedi, her zaman ona kremlerini sürmesini ve egzersizlerini yapmasını hatırlatır ve bazenleri sırf Chan'ın aklına kremi sürmek gelsin diye evine gidip kendisi sürerdi. Ama bu sefer ne hatırlattı, ne de kızdı ona unuttuğu için.

Chan doktorla alışık olduğu diyaloğu kurmayınca gözlerini onun yüzüne çıkardı, her zaman verdiği cevabı bu sefer vermemişti. "Unutmamaya çalışırım." dedi ama kendisi de anlam veremedi bu söylediğine. Sadece eksik hissetmek istememişti. Jisung da onun cevabına karşı kafasını salladı sadece.

Diğer bileğini de kontrol ettikten sonra masasına geçti ve karşısında dikilen Chan'a bakarak "Genel kontrol yaptıralım istersen? Bileğin iyileşince de yaptırabiliriz ama bir sıkıntı çıkarsa maçlara çıkma süren de uzayabilir. Sen bilirsin yani." dedi.

"Öyle yapalım."

Jisung Chan'ın geldiğinden beri bu kadar sessiz ve durgun olmasını anlamdıramayarak bilgisayarına tekrar döndü. Açıkcası son olanlardan sonra kırgın ve kızgın hissediyordu, Chan'ın da bunun farkında olduğunu biliyordu ve ne yapacağını merak ediyordu. Muhtemelen bugün de o yüzden bu kadar sessizdi ona karşı.

Chan'daki değişimin farkındaydı, onunla vakit geçiriyor ve eskisi gibi onu kırmaya ve kendisinden uzaklaştırmaya çalışmak yerine huyuna gitmeye çalışıyor gibiydi sanki daha çok. Neden böyle yapmaya başlamıştı hiçbir fikri yoktu ama.