"Güzelim, yapma Allah aşkına. Bağır, çağır, vur, kır ama susma." derken oturduğu sandalyenin önünde diz çöktüm
"Esin"
ismi dudaklarımın arasından dökülürken bakmadı. Elleri kucağında öylece önüne bakıyordu.
Ellerini tuttuğum da yeniden konu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Benim en sevdiğim çiçek güldür. Papatyalar sadece öldüğünde güzeldir. Bu hayatta seni mutlu etmek varken Üzmek isteyeceğim son şeydir.
Aziz Miran Yılmaz
Yazar Anlatımı
Küçük kız geldiği eve şaşkınca bakarken Asım bey bu bakışları fark etmiş fakat kendini yabancı hissetmesin diye ses etmemişti.
Küçük kız öylece etraftaki çiçeklere bakıyorken Asım beyin özenle yetiştirdiği kırmızı güllere kaydı gözleri. Sanki dünyanın en nadide şeyiymiş gibi oldukça hafif bir dokunuşla çiçekleri severken yüzündeki büyük mutluluğun böyle küçük şeyler olması Asım'ın içini ısttı.
" Sevdin mi? "
Küçük kız kendisine yöneltilen soru ile ellerini hızla çiçeklerden çekti. Karşısındaki yeni babasına bakarken kızaran yanakları ile tatlı duruşuyla kafasını salladı.
" Çok şevdim."
" O zaman bundan sonra seninle hep gül dikelim mi? "
" Beraber mi? "
" Hıhum. Beraber. "
" Ama ben yapamazsam ne olur? "
" Öğrenirsin güzelim. "
" O zaman bahçeye ekelim. Evin içinde rahat etmezler. "
" Bence evde oldukça rahatlar. Hem börtü böcektende uzaktalar. Keyiflerine diyecek yok. "
" Olmaz. Bahçede daha rahat ederler. Hem burada güzel durmuyorlar. "
Asım karısının fikirlerinin aynısını sunan küçük kıza sitemle bakarken kendi kendine homurdandı.
" Küçük Mine işte ne olacak? "
" Böyle homurdanmana gerek yok kocacım. Seni her zaman duyabiliyorum. Hem kızımızında benimle aynı fikirde olması mükemmel bir şey değil mi? Şıp demiş burnumdan düşmüş. "
" Şimdiden kızı kendine ortak ettin değil mi? "
" Külliyen yalan. Ben hiç bir şey yapmadım. Benimle aynı fikirdeyse benim suçum ne? "
