Hırsız Polis | Texting

1.2

Keyifli okumalarrrr

🌼🌼🌼

Uyku tutmadığı için film açmış izliyordum. Bu aralar ağlamaklı filmlere taktığım için duygusal bir film açmıştım.

Çocukluk aşkı olan çiftler büyüdüklerinde şans eseri karşılaşıyorlardı. Birbirlerine aşık olduklarını ise çok sonradan fark ediyorlardı.

Telefonumun çalmasıyla neredeyse ağlamak üzere olduğumu fark ettim. Arayan polis beydi. Ne? Arayan polis beydi!

Filmi durdurdum. Boğazımı temizleyip telefonu açtım. "Efendim?"

"Merhaba Doğa." diyen sesini duyduğumda kalbim dört nala koşmaya başlamıştı bile. "Merhaba polis bey."

"Bu hoşuna gider mi gitmez mi bilmiyorum ama ben bir şey yaptım..." dediğinde kaşlarımı çattım. "Ne yaptın?" diye sordum. Sesim kısık çıkmıştı. Heyecandan mı yoksa söyleyeceği şeyin endişesinden mi bilmiyordum.

"Ben evinin önündeyim şu an..." dediği an çığlık atmıştım. "Ne?! Ciddi misin?" dediğimde bir yandan da balkona doğru gidiyordum. "Ciddiyim. Aşağı inmek istemezsen anlarım. Yani sonuçta haberin yoktu ve-" Konuşurken sözünü kestim. "Ne istememesi?" dedim. Rahatlamış gibi bir nefes verdi.

"O zaman aşağıda bekliyorum." Balkona çıkıp ona baktım. Binanın tam karşısında durmuş benim hangi katta olduğumu bilmeden balkonlara bakıyordu. Beni gördüğünde dudağının kenarı yukarı kıvrıldı. "Geliyorum."

Üzerimde geceliklerim olsa da aldırmadım. İnce bir hırka giydim ve telefonumla anahtarı alıp aşağı indim.

Polis bey karşı binaya sırtını yaslamış beni bekliyordu. Kapının önünde durduğumda yaslandığı yerden ayrılıp karşımda durdu. Hiçbir şey söylemeden sadece bana baktı ve gülümsedi. Ben de onu inceledim ve gülümsedim.

"Neden geldin polis bey?" diye sordum. "Gelmese miydim?" diye cevap verdi. "Hayır, hayır. İyi ki geldin. Gözümüz gönlümüz açıldı." Güldüğünde oluşan gamzesini gözler önüne serdi yine. "Ben de gözüm gönlüm açılsın diye geldim."

Kaşlarım havalandı duyduğum şeyle birlikte. "Polis bey?" dedim şaşkın bir ses tonuyla. "Doğa?" dedi aynı şekilde karşılık vererek. "Aşıksın bence." dedim. "Öyle miyim?" dediğinde bana doğru bir adım atmıştı. "Polis bey?"

"Doğa." Bir adım daha atmıştı. E mesafe kapanıyordu şu an. "Acaba hayal mi görüyorum yoksa sen bana mı yaklaşıyorsun?" dedim ve bir adım geri gittim. "Yaklaşıyorum." O bir adım bana doğru atınca ben de bir adım geri gidiyordum. Bu yolun sonunun nereye varacağını ikimiz de biliyorduk.

Sırtım duvara yaslandığında aramızda sadece bir adımlık mesafe vardı. "Polis bey?" dedim bir kez daha. "Doğa." Etrafa bakındım. Gece olduğu için sokakta kimse yoktu. "Polis bey sokaktayız." dedim yine de. "Farkındayım." Bir kolunu duvara yaslamış ve üzerime doğru eğilmişti. Sıcak nefesini artık üzerimde hissedebiliyordum.

"Polis be-" derken sözümü keserek "Adımı kullan." dedi. Boyu benden uzun olduğu için kafamı kaldırıp bakıyordum ona. "Sana polis bey demeyi daha çok seviyorum."

Aramızdaki o bir adımlık mesafeyi de kapatıp tam önümde durdu. Bir eli hâlâ duvara yaslıyken diğer eli yanağıma dokundu hafifçe. "Adımı kullanmanı istiyorum." Yüzünü biraz daha yaklaştırdı. Dudaklarımı ıslattığımda gözleri dudaklarıma kaymıştı.

Elimi kaldırıp göğsüne yasladım. Kalbi benimki gibi hızlı atıyordu. "Polis bey acaba bana aşık olabilir misin?" dedim. "Belki de çoktan olmuşumdur..." dediğinde alnımı alnına yasladım.