Hırsız Polis | Texting

1.9

Keyifli okumalarrr

🌼🌼🌼

Poyraz Akkurt

Gözlerimi perdeden sızan güneş ışıklarıyla açtım.

Hassiktir! Güneş ışıklarıyla açtım!

Gece, Doğa'yı uyutmak için kendim de yatmış ve uyuyakalmıştım.

Saate bakmak için kalkacaktım fakat Doğa'nın neredeyse yarısı üzerimdeydi. Saçları dağılmış, yüzüme gelmişti. Vücuduyla beni sarmış hareket etmemi engelliyordu.

Bir kolum beline sarılmıştı. Boştaki elimle yüzüme gelen saçlarını çektim. Onun yüzünde de olan saçları omzunun arkasına attım.

Yüzüm ona dönüktü. Hafif tebessüm ediyordu. Rüyasında güzel bir şey görüyor olsa gerek.

Uyandırmamaya çalışarak yataktan çıkmaya çalışıyordum ki daha sıkı sarıldı bana. Derin bir nefes aldım. Uyumamam gerekiyordu. Sorumsuz davranmıştım.

Bir kez daha çıkmaya çalıştığımda mümkünmüş gibi daha fazla dibime girdi. Kafasını boynuma yaslamış uyurken onu uyandırmak çok zor olacaktı.

Yatağın yanındaki komodine uzanıp telefonumu aldım. Saat sabahın yedisiydi.

Doğa uyuyana kadar bir şeyler anlatmıştı. Bazılarını kendi kendine söylendiği için anlamamıştım. O uyuduğunda ise nasıl olduğunu anlamadan ben de uyumuştum.

Bugün karakola gittiğimde Deniz komisere ne diyeceğimi düşünüyordum.

Doğa esneyerek benden uzaklaştığında bakışlarımı ona çevirdim. Neredeyse hâlâ uyuyordu.

Gözlerini hafif aralayarak bana baktı. Geceyi hatırladığını sanmıyordum. Benim burada olmama şaşırmıştı.

"Poyraz? Senin ne işin var burada?" dedi uykulu çıkan sesiyle. Kafasını yastığa gömdü. "Başım çatlıyor!"

"Geceden bir şeyler hatırlıyor musun?" diye sordum. Korkuyla bana baktı.

"Ne yaptık?"

"Bana yazdın. Kenan ile birlikte parka gidip içmişsiniz. Ben de seni alıp eve getirdim. Beni bırakmadın, gitmem gerekiyordu aslında. Mesaim devam ediyordu. Seni uyutup gidecektim sözde. Seni uyuturken kendim de uyumuşum." diye açıkladım.

"Kenan'ın yanına gittiğimi hatırlıyorum, evet." dedi. "Ben içmem ki." İçmiyorsan dünki halin neydi Doğa..

"Gidip ağrı kesici getirmemi ister misin? diye sordum. Uyumaya devam ederse de geçerdi.

"Lütfen." dediğinde gözlerinin içine baktım. "Niye öyle bakıyorsun polis bey? Hiç mi başı ağıran insan görmedin?"

Kafamı iki yana sallayarak ayağa kalktım. "İlaçlar?" diye sorduğumda "Mutfakta buzdolabında." diye cevap verdi.

Bir an önce evden çıkıp karakola gitmem gerekiyordu.

Mutfağa gittiğimde buzdolabının üstünün resimlerle dolu olduğunu gördüm. Baktığım fotoğrafta doğum günüydü. Atlas arkasından kafasına bastırıyordu pastaya düşmesi için. Kenan ve yanında başka bir kadın daha vardı. Hepsi gülerken Doğa da çığlık atıyordu.