🧚🧚 Tᕼᗴ ᖴᗩIᖇY Tᗩᒪᗴ 🧚🧚.........
Manakalie ඉතින් හුඟ දවසකින් ඔන්න ආපහු තෑගි අරගෙන ඇවිල්ලා .....ආදරෙයි නංගෝ......🩷💚❤
.
.
.
.
.
." අපුස්සි මේ ........මේවා විවිලද අනේ .......මත කන්නෝනේ.......ෆේලිත කන්නෝනේ........."
" තව චූට්ටක් නිවෙනකල් ඉන්න මැණික......නැත්තං කටපිච්චිලා ඊට පස්සේ කිසි දෙයක් කන්න බැරුව යයි........කට තුවාල වෙයි...........හ්ම්ම්......"
",හ්ම්ම්ම්........තූදයි අපුස්සි........"
වෙලාව උදෑසන දහයට ආසන්න වී තිබුණු අතර මේ පෝය දිනයයි...... උදේ අටට පමණ ෆේරි වැට පැන්නේ අපුස්සි වඩේ හදන බවත් ඔහුගේ උදව්වට ඇය නැතුවම බැරි බවත් යීබෝට පැවසීමෙන් පසුවයි .....
සතියක් එකතු වී තිබෙන රෙදි පෙරදි ටික සෝදාගන්නටත් , නිවස මඳක් අස්පස් කර දමා ගන්නටත් අවශ්ය නිසාම යීබෝ ෆේරිට යන්නට දුන්නේය.......ඉතින් මීට විනාඩි කිහිපයකට පෙර හියුන් සහ යූ නගරයට ගියේ අද හවස බෝධි පූජාවට ගිලන්පස ඇය භාරගෙන තිබුණු නිසාවෙන් අවශ්ය දේවල් රැගෙන එන්නටයි.....
රෙදි පෙරදි ටික හෝදා අව්වට දමා , නිවසත් අස් කර වොෂ් එකක් දමාගත් යීබෝ සෙමින් සෙමින් ශාන්ලාගේ නිවස අසලට එද්දී ඉතිං මුළු තැන් ගෙය තුළ හරි අපූරු යුද්ධයකි.....නිවස තුළට ඇතුල් වෙන්නට අවශ්ය නැත මිදුලටම ෆේරිගේ සතුට පිරුණු කටහඬ ඇසෙන්නේය .....
" අපුස්සි කලීනතත් දෙනෝද......."
",හ්ම්ම්ම්........ඒත් ඉතිං මස් මාළු නැති නිසා එයා වඩේ කයිද දන්නෙ නෑ.........."
",කයිනේ අපුස්සි......... එතෝත තුදාප්පු ත එයාත......"
" එයාට තාම අපි කුක්කුත් පොවන්න ඕන මැණික.....ඉතින් කොහොමද වඩේ කන්නෙ......."
YOU ARE READING
🧚🧚 Tᕼᗴ ᖴᗩIᖇY Tᗩᒪᗴ 🧚🧚... yizhan fan fiction ....complete ✔
Fanfictionනන්නාදුන රටක නොදන්න මිනිස්සු අතරෙ සංසාරේ පුරුදුයි කියලා හිතෙන ඇස් දෙකක් දැක්කහම.......හ්ම්ම්ම්ම්........ඒත් ....... ඉතින් ........ හිමි කරගන්න තරම් වාසනාවක් නැතිවේවි .......... 💚💚 ...