Açelya hiç hatırlamasa da henüz 5 yaşındayken ailesinin düşmanları tarafından kaçırılmış ve gözlerini bir yetimhanenin revirinde açmıştı.
Ailesi senelerce kayıp kızlarını ararken Açelya'nın bildiği tek bir şey vardı o ise ismiydi. Seneler sonra kav...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
acelyakarayel: 💙
asilsipahi ve diğer 7.248 kişi beğendi.
Bu gönderi yorumları kapalı.
°°°
"Off nerede bu çocuk ya?!"
Melis bıkkınlıkla bana dönerek "Ay yeter Açelya," dedi. "Gelmiyor işte pes et."
Başımı asla der gibi iki yana salladım, Asil Alp'in benden neden kaçtığını biliyordum ve durmaya hiç niyetim yoktu.
Son konuşmamızdan sonra iki gündür Asil'i görmüyordum ki kendisi okula dahi gelmiyordu. Eminim o saçma suçlu psikolojisinden dolayı yapıyordu bunu, oysa onunla uzun uzun konuşmuştuk bu konuyu.
"Anlat da anlayalım canım." Göz devirdim, anlamaları biraz zordu. Benimkini henüz ben bile anlayamıyorum ki.
Geçen gece kendimi odama kapattığımda Asel'i arayıp ona her şeyi hatırladığımı anlatmıştım ve uzun özür seanslarından sonra konuyu rafa kaldırmıştık. Melis, Asel ile önceden tanıştığımızı yeni öğrenmiş olsa da ikiside kaçırılmamla ilgili hiçbir şey bilmiyorlardı ki söylemeye de niyetim yoktu.
"Bir şey olduğundan değilde naz yapıyor işte." Artık ne kadar inanırlarsa.
Melis bana eğilerek şüpheyle sordu. "Kanka sizin roller karışmış olmasın?" Harbiden ilk başta böyle değildik, o yürüyordu ben sakin takılıyordum şimdi niye böyle oldu?
"Bilmiyorum," diyerek sıkıntıyla ofladım. "Ama sorun her neyse çözeceğim."
Biz bir eli bir kere tutarız icabında.
Asel duymadığımı sanarak Melis'e doğru eğilip fısıldadı. "Çocuğu köşede kıstıracak diye korkuyorum."
Tabiki de böyle bir şey yapmazdım.
Zil sesi duyulurken yavaşça ayaklanıp sınıflarımıza doğru yürüdük.
Bugün hiç bitmeyecek gibiydi.
°°°
"Geldik Açelya Hanım."
Ailemizin şöförü olan ve açıkcası benimde yeni tanıştığım Ahmet abiye beklemesine gerek olmadığını söyleyerek araçtan indim. Annemle konuştuğum için eve geç geleceğimden haberi vardı ve evdeki tripkoliklerle o ilgilenecekti.
Sipahi malikanesindeydim.
Kendimi ceza sahasında tabiri caizse at koşturan Merih Demiral kadar rahat ve özgüvenli hissediyordum.
