21: Beyaz Çiçekler

9 2 28
                                    


Regen

Bir anda açılan gözlerim ile ben bile şoka uğradım. En son ormandaydım. Nasıl ve ne zaman buraya geldim ki ben? Biri beni bulmuş olmalı. Kendim gelecek halim yok ya.

Gözlerim sol kolumdaki seruma döndü. Serumun kanıma karıştığını hissetmek çok iğrenç. Üstüne içimde bir sıkıntı var. Sanki hemen birşey yapmam gerekiyormuş gibi...

Ben iyiyim ama omegam kötü hissediyor. Onun hisleri de bana yansıyor. Konuşsam iyi olacak galiba.

*Omegam, neden böylesin? Garipsin...

*Delta acı çekiyor. Onun yanında olmalıyız.

Delta mı? Dolunay çocuk mu?

*Delta mı?

*Evet! Çok kötü. Belki onunla olursak daha iyi olur? Lütfen gidelim!

*Saçmalama omegam! Hastanedeyiz farkındaysan. Serum bitmeden hiçbir yere göndermezler-

Aklımda çalkalanan gerçekler ile gözlerim fal taşı gibi açıldı. Farkındalıkla etrafa baktım. Camın önündeki çiçekler, bordo rengi deri koltuk, kolumdaki serum... Ben görebiliyorum! Ben- nasıl? İnanamıyorum! Çok mutluyum!

Mutluydum. Ta ki yaşadıklarım aklıma gelene kadar.

Uyanmıştım. Gözlerim açık mıydı bilmiyorum. Zifiri bir karanlık. Adım sesleri. Uğuldayan rüzgar. Tepetaklaktım. Biri beni omzuna almış ve gözümü kapatmış olmalıydı. Kaçırılmıştım. Feromonları alfa olduğunu ele veriyordu.

Beni yere attığında boğukça inledim. Sırtım bir taşa çarpmıştı. Canım çok yanmıştı. Adım sesleri yanıma yaklaştı ve gözümü açtı. Ay ışığı gözüme doğrudan vurduğu için ilk başta hiçbirşey göremedim. Sonradan netleşince sinirle soludum.

"S-sen... Nasıl yapar- "

Eliyle ağzımı kapattı. Sırıtınca iğrendim. İğrenç.

"Duydum ki birileri sana abayı yakmış. Sen de ona. Yanlış mıyım?"

Ben ne olduğunu anlamadan gözlerim açık pembe rengini bulmuştu.

*Omega yapma!

Omega

Sinirle elini ağzımdan sinirle çektim. Açtığı konu ve konudaki kişi benim için önemliydi. Ona karşı sert duracaktım.

"Kesinlikle değilsin. Bir sorun mu var?"

Alaycı bakışları sertleşti. Sabrını taşırıyordum. Hoşuma gidiyordu açıkçası.

"O gri saçlı çocuk mu? Hah! Zevkinin bu kadar berbat olduğunu bilmezdim. O çocuğun neler yaptığını bilseydin o çirkin suratına bir kez dahi bakmazdın."

Zaten açık renk olan gözlerimin rengi daha da açıldı. Delta hakkında nasıl böyle konuşabilir! Herşeyden öte o son yüzyılın en güçlü kurdu!

Ellerimi boğazına kenetlediğim gibi kalktım. Sertçe sırtını yakındaki bir ağaca çarptım. Öfkem arttıkça ellerim sıkılaşıyordu. Artık yüzü morarmaya başlamıştı. Buraya kadardı. Bu pislik geberip gidecekti.

Sırıttığında anlamsız ifadelerle ona baktım. Daha sonra ise hissettiğim baskı ve feromonlar benim kontrolü tekrardan vermeme sebep oldu.

Regen

Kontrolü elime aldığımda nefes dahi alamıyordum. Nasıl olur? Normalde alfa baskılarından kolay kolay etkilenmeyen güçlü omegam bu baskı karşısında ezilmişti.

Üç RuhluHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin