Üç Ruhlu

11: Turuncu küreler

Karan

Bu gamma beni çok yoruyor. Ormanın ortasına git ne demek?! Bu ormanın içine bizim sürü en az 10 kere sığar!

*Gamma çok yoruldum. Lütfen dinlenelim. 12 saattir koşuyorum.
*Olmaz 10 dakikalık yol kaldı zaten. Dayan biraz.

Sigmam ve deltamı özledim. Benimle güzel sohbet ediyorlardı en azından. Bu bana emir veriyor neredeyse!

10 dakikayı azaltmak için en hızlı halime geçtim. 2 dakika içinde vardık. Fazla hızlandım biraz. Bu beni çok yorduğu için hemen insan formuma dönüştüm ve kendimi yere attım. Çok yorucu.

*Kalk daha çok işimiz-
*Kes sesini gamma. Kalbini kırmak istemiyorum.

Sonunda susan gammam ile rahatladım. Kitabın olduğu ağır çantadan biraz su ve yiyecek çıkardım. Evde bulduğum hazır keklerden koydum birkaç tane. Bir tanesini yiyip su içtim ve ayaklandım. Baya iyi geldi bu bana.

*Evet gamma. Ne yapıyoruz?
*Büyü öğreneceksin. Kitapta sırasıyla hepsi var.
*Hepsini mi?
*Şimdilik yarısını. Ben iyice ortaya çıkınca hepsini.

Kitabı çantamdan çıkardım. İlk sayfayı açtım. İlk büyü, sarmaşık çıkarma.

*Parmaklarını ve ellerini kullanarak yön ver.

Kitaptaki sözleri okuduktan hemen sonra parnaklarımı yavaşça yukarı kaldırdım. Olmuyor.

*Tekrar dene. Olacak.

Aynı şeyi yine ve yine yaptım. Yaklaşık on defa yaptım ama sonuç yok.

*Gözlerini kapat. Ve odaklan. Sakinleş. Kendini dinle sadece.

Gammanın dediğini yapıp gözlerimi kapattım. Kendimi dinledim. Odaklandım. Gözlerimi yavaşça araladım. Turuncuya dönmüş gözlerimi hissedebiliyorum. Derin bir nefes alıp büyü sözlerini söyledim. Parmaklarımı yavaşça yukarı doğru kaldırdım. Parmaklarımla inip kalkan sarmaşıkla gözlerimi açabildiğim kadar açtım. Oldu! İŞE YARADI!

*İlerde bir tavşan var. Sarmaşığın ne yapması gerektiğini hayal et ve ellerini yumruk yap.

Ne yapmam gerektiğini anladım. Sarmaşığın tavşanı yakaladığını düşünüp elimi bir anda yumruk yaptım. Sarmaşık emrimle beraber anında tavşanı yakalayıp sardı.

*Şimdi de elini serbest bırak.

Elimi serbest bıraktım. Sarmaşık gevşedi ve tavşanı bıraktı. Kurtulan tavşan anında koşarak gözden kayboldu.

"İ-inanılmaz"

İnanılmaz ve inanılmaz yorucu. 1 haftadır koşuyormuş gibi hissediyorum. Bu yorgunlukla yere yığıldım.

(...)

Gözlerimi açtığımda kendimi yine aynı yerde buldum. Ormanda.

*Yorgunluktan bayıldın. Bir kaç dakikalığına falan. Korkma yani

Tabi nasıl rahatladım bilemezsin. Daha ilk büyüden böyleyse- Eyvah ya. Mezarımı falan kazacaklar buraya herhalde.

*Kaç tane kaldı?
*149
*149 MU?!
*Bağırma amına koyayım kulağım acıdı.
*SUS. Küfür etme bana.

Bu en basit seviye büyü ve ben bunun üst seviyelerini öğreneceğim? Helvam armutlu olsun çok severim.

Akay

"Aster abla emin misin buna? Burası çok büyük ve karışık. Nasıl bulacağız?"

Aster dudaklarını birleştirip etrafa baktı. Düşündü, düşündü.. Sonunda aydınlanmış gibi bana baktı.