Çağanımdan:
Titrek nefesi son kez dudaklarıma çarptığında, iç çektim. Daha önce bir sevgilim olmadığı doğruydu. Çünkü bana heyecan yasaktı. Kalbimi durma noktasına getireceğini bilmeme rağmen beni öpmesini istedim, çünkü o bunu yaşamaya değecek biriydi. Dudakları dudaklarıma tutunduğunda, bu zaman kadar yaşamadığımı fark ettim. Ve bundan sonra yaşamayacaksam da şu anıma değerdi.
O, çok güzeldi. Bana hissettirdikleri güzeldi. Dudaklarım arasında dans eden dudağı güzeldi. Göğsümde duran eli bile. Ama o bana fazlaydı işte. Bense onda eksik kalacaktım. Hayatımın en güzel bir dakikasını yaşarken içimden, onun bir şeyler hissetmemesini diledim.
Nefesimi mecazenden çıkıp gerçekten kestiğinde, dudaklarından ayrıldım. "Çok güzel." diye fısıldadım kendimden geçmişçesine. "Bu his fazla güzel ve bana fazla." Kalbim sıkışırken, onu burada böylece bırakmak istemediğimden hızlıca kalkıp ellerimizi kenetledim. Bu his bile, bana olabildiğince fazlaydı. Kalbim, avucunun sıcaklığından karıncalanıyordu. Dışarı çıktığımızda artık gücümün tükendiğinin farkındaydım. Ellerim titrerken önüme geçip diğer elimi de tuttu. Dizlerimin beni biraz daha taşıması için çabalıyordum.
"İyi misin?" Gözlerime bakarken söylediklerine gülümsemek istedim. Daha önce böyle iyi olmadım demek. Şu an kalbim duracak bile olsa, dudaklarının dudaklarımda bana hayat verdiği o bir dakika için verdiğim bu ömür feda olsun demek. Ama diyemedim.
Teşekkürler soğuk kahve. Dudakların, bana yaptığın son kahve.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Soğuk Kahve
Teen FictionNaz, ünlü bir cafenin çok ünlü bir baristası. Ve müşterilerinden birine fena tutuldu.
