"Sevme beni." dedi tekrar titreyen sesiyle. Kolundaki serumu bir anda çekip attığında yüksek sesli bir iç çektim. Göğsündeki kabloları da söverken yanına adımladım hızla. Yataktan doğrulurken ellerimi kollarına sardım. "Dur, dur! Napıyorsun?" dedim telaşla. Kalbim göğüs kafesinden çıkacak gibiydi ama bu sefer korkuyla kasılıyordu. "Bırak!" derken kollarını ellerimden kurtardı. Ayağa kalktığında sendeledi ama kendini toparlamaya çalıştı. "Bak, Yağız bir şey dediyse-" dememe kalmadan dizlerinin üstüne düştü. "Çağan!" Sesim bir çığlıktan farksızdı. Düştüğünü önemsemeyip, yerde oturur vaziyet aldı.
"Yağız haklıydı."
"Sen değil ama ben bırakıp gideceğim seni."
"Arkamda kalacaksın.."
Daha çok kendi kendine sayıklamaya başladığında yanına çöktüm. "Seni üzeceğim." Dizinin üzerinde titreyen elini avuçlarım arasına aldım. "Evet. Üzüyorsun." Gözleri gözlerime tırmandı. "Böyle yaptıkça üzüyorsun." Elim, elini okşamaya devam etti. "Ölümden bahsettikçe üzüyorsun." Kelimesi bile kanımı donduruyordu. Varlığına o kadar çok alışmıştım ki. Yokluğunu düşünmek istemiyordum. "Hani yaşadığını hissettirdiğimi söylemiştin?" Aklıma dudaklarının dudaklarımda bana da bir kalbim olduğunu hissettirdiği anlar gelince yutkundum. "Yaşamayı mı sevmedin?"
Ellerimde olan gözlerim, elalarına tırmandığında boştaki elini saçlarımın arasına iliştirdi. Beni hızla kendine çektiğinde dudaklarımın az ötesinde durdu. Gözlerim kapandığında öpecek diye heycanlanacağımı düşünürken korkum önce davrandı. Ona bir şey olursa düşüncesi aklımda yer edindiğinde kendimi çekecektim ki buna izin vermeden dudaklaırmızı birleştirdi. Öyle bir sakinlik içinde öpüyordu ki, tutkulu öpüşmelere gerek olmadığını farkettiriyordu. Beni böyle öpmesi, içimde daha fazla şeyler hissetmeme ve istememe neden oldu. Elimi göğsüne koyup ritmine odaklanmak istedim ama elimi çekip yanağına yasladı. Avucum çenesini sararken baş parmağımla gamzesinin üzerini okşadım.
Bir kaç ömür sonra geri çekildi. Ömğr diyorum çünkü, sevişmek bir dakika sözüne katılmıyordum. Eğer sevdiğinse söz konusu, öptüğün her saniye birer ömürdü. Nefesini kontrol altına almak için çabalarken fısıldadı. "Aşk yok olmaksa şimdiden, yar ben yokum bende zaten."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Soğuk Kahve
Teen FictionNaz, ünlü bir cafenin çok ünlü bir baristası. Ve müşterilerinden birine fena tutuldu.