31 | housewarming

255 13 4
                                    

"Noofje!" Enthousiast slaat Lieke haar armen om Nova heen. "Ik heb jou gemist man," mompelt ze. Nova wrijft over haar rug en glimlacht. "Ik heb jou ook gemist Lieke." "Nou, laat me zien hoe het is geworden." "Zeg, mag ik ook," vraagt Raoul. "Nee," kaatst ze meteen terug. "Kom maar hoor Raoul," lacht Nova. Glimlachend slaat hij zijn armen om haar heen. "Ik vond de vlogs die nu online staan echt heel leuk," zegt hij en ze glimlacht. "Het meest leuke vond ik dat jij stond te dansen toen je aan het verven was en dat Matt thuis kwam. Dat gegil van jou," lacht Lieke. "Je wilt niet weten wat voor een hartverzakking ik toen had man, echt intens," zegt ze lachend. "Kan ik begrijpen, het is ook een enge jongen," zegt Raoul en Nova hoort een snuif achter haar. "Je kan ook nog weg gaan hè," zegt Matthy en Raoul steekt onschuldig zijn handen in de lucht. "Komt u verder," zegt hij als hij de deur naar de woonkamer open houdt.

"Oh, mijn, hemel," zegt Lieke als ze verder loopt. "Dit is echt, wauw, hebben jullie dit samen gedaan allemaal," vraagt ze vol ongeloof en de twee knikken. "Kijk ik heb dan misschien twee linker handen en heb vooral dingen gezegd wat Noof me uitlegde, maar zij heeft twee rechterhanden. Ik heb een relatie met Bob de Bouwer joh. Help mijn vrouw is klusser." Nova rolt lachend met haar ogen en geeft hem een klein duwtje. "Het is toch zo?!" "Help mijn vrouw is klusser," lacht Raoul. "Zo voelde het soms oprecht!" "Ja, ja, hou maar op." "We hebben de heaters buiten aangezet, dus we kunnen buiten zitten als we willen," zegt Matthy. "Jullie hebben heaters in de tuin?!" Raoul rent meteen naar buiten toe en de andere drie lopen er lachend achteraan. "WAUW!" Glimlachend schudt Matthy met zijn hoofd. Raoul mag dan wel de oudste zijn van het stel, ook hij blijft een klein kind. "Lieke, wij moeten ook verhuizen, ik wil dit ook allemaal hebben," zegt hij en Lieke schiet in de lach. "Droom lekker verder lieverd."

Na een tijdje zijn al hun vrienden er. "Wauw jongens, dit is zo intens mooi geworden," zegt Rutger als ze een rondleiding hebben gegeven. "Ja hè," glimlacht Matthy trots. "Jullie mogen hier oprecht trots op zijn, hier gaan jullie echt van genieten," zegt hij en Nova glimlacht klein. En of ze dat gaan doen. Ze gaan met z'n allen buiten zitten en al snel hoort Matthy Bruno piepen. "Nee, mijn hart kan het niet aan," zegt hij overdreven en loopt terug naar binnen. "Wat," vraagt Koen lachend. "Hij wilde Bruno in de bench omdat hij anders gaat schooien of vervelend gaat doen. Hij piept één keer en meneer rent al naar binnen," zegt Nova en iedereen schiet in de lach. "Daar komt ie aan," zegt ze als ze zijn nagels rennend over het laminaat hoort.

"Hallo schatje," zegt ze blij als de hond tegen haar op springt. "Ja gemeen hè van hem om je gewoon een volledige 15 minuten in de bench te doen, ja, wat een stomkop is het ook," zegt ze als ze achter zijn oren kroelt. "Oh en nu moet je natuurlijk hallo zeggen tegen iedereen, toe maar," zegt ze. Met een glimlach bekijkt ze hoe Bruno inderdaad een rondje loopt om van iedereen een aai over de bol te krijgen. "Zwakkeling," zegt ze als Matthy terug komt lopen. "Nou!" Lachend slaat ze een arm rond zijn middel. "Grapje lieverd."

Robbie tikt Raoul aan, waardoor hij opkijkt. Robbie seint richting Nova en Matthy en Raoul kijkt hun kant op. De twee zitten heel lief, zo aandachtig naar de ander te luisteren. Samen te giechelen terwijl ze elkaar op een liefkozende manier aanraken. Een hand op zijn schouder, een arm om haar middel. Een tik op de neus, een speels duwtje in elkaars zij. "We hebben er toen echt goed aan gedaan man, om hem op te geven," zegt Robbie zacht en Raoul knikt instemmend. "Absoluut, geen seconde spijt van gehad, kijk hoe gelukkig hij is," zegt hij en Robbie knikt.

Dat is iets wat ze allebei graag zien, Matthy gelukkig, met een vriendin. Tuurlijk, de jongen deed het prima toen hij nog single was, al die jaren geleden. Maar toch zien ze weer de oude Matthy terug. De speelse jongen die werd onderdrukt door zijn exen. De jongen die zich niet meer verontschuldigt voor zijn drukte aanvallen. Of als hij een autistisch momentje heeft. Hij glimlacht weer breder. De twinkeling in zijn ogen is terug gekomen. Hij komt blij binnen, gaat vrolijk weg. Hij is overall gewoon een stuk gelukkiger geworden in alle aspecten. Hij heeft iemand die hem steunt en die het werk wat hij doet af en toe nog leuker vindt dan hijzelf. Iemand die het niet erg vind om zijn passie te delen. Iemand die hem overal met open armen ontvangt. Iemand die is gemaakt voor hem. Dat doet hem goed. Met een kleine glimlach kijkt Raoul terug naar Robbie, wetende dat de twee het volledig eens zijn met elkaar. Die twee zijn voor elkaar gemaakt, en gaan ook never nooit niet uit elkaar.

"KOM DAN," roept Nova door de tuin heen. Rutger en Nova verveelden zich en gingen voetballen. En al snel deden Milo en Robbie mee. Rutger en Milo vs. Robbie en Nova. Oftewel, de reuzen vs. de smurfen. "Denk je nou echt dat ik bang voor je ben, kleine smurf," lacht Milo. "Denk je nou echt dat ik bang voor je ben? Speknek," kaatst ze terug. "Nú ga je te ver," zegt hij en stormt op haar af. "ROBBIEEEE," gilt ze hard als ze weg sprint voor Milo. Bruno, die het gegil van zijn baasje hoort, springt meteen op. Met een oorverdovende blaf rent hij op Milo af. "AH! BRUNO! IK DOE NIKS!" Hijgend komt Nova tot stilstand en schiet in de lach door het tafereel. "Pak hem Bruno!" "Zomaar hebben jullie een derde team lid," zegt Rutger verontwaardigd. "Je moet gewoon niet fokken met ons," zegt Robbie, in zijn meest Brabantse accent ooit. "Precies, kom je aan ons, stuur ik m'n waakhond op je af," zegt Nova. "ONEERLIJK!" "NOVA HELLUP," schreeuwt Milo wanhopig, die nog steeds weg aan het rennen is voor Bruno. "Begin gewoon achter hem aan te rennen, hij ziet dit nu gewoon als spelen hoor," lacht ze. Meteen draait Milo zich om en begint hij achter Bruno aan te rennen. "Ik zei het toch!" "Dankje!"

Ze kijkt op als Rutger een arm om haar heen slaat. "Vertel," zegt ze. "Nee niks," zegt hij. "Gewoon even knuffelen?" "Gewoon even knuffelen." Met een glimlach slaat ze haar armen om hem heen. "Bedankt Noof, dat je hem weer hebt terug gebracht," mompelt hij. "Met alle liefde."

Lang leve de liefdeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu