Lang leve de liefde

2 | kennismaking

Met trillende handen opent ze de voordeur naar het huis. Ze hangt haar jas op aan de kapstok en blijft even met haar hand boven de deurklink naar de volgende kamer hangen. Hij zit daat gewoon meteen. Ze slaakt een zucht voordat ze haar moed bij elkaar raapt en de deur opent. Ze kijkt de keuken binnen en ziet een blonde jongen aan een barkruk zitten. "Hallo," zegt ze en hij kijkt op. "Hallo," zegt hij met een kleine glimlach. Zodra haar bosje rozen ook de keuken bereiken, licht zijn gezicht op. Lief. "Heb je die nou gewoon voor mij meegenomen?" "Ja," zegt ze en hij glimlacht. Hij staat op van de barkruk en komt op haar afgelopen. "Ik ga je een knuffel geven, goed," vraagt hij en ze knikt. "Ik ben Matthy," zegt hij als hij zijn armen om haar heen sluit. "Ik ben Nova," zegt ze als ze haar vrije arm om zijn nek gooit. "Leuk je te ontmoeten," zegt hij en ze laten elkaar los. "Mag ik eerlijk met je zijn," vraagt ze en hij knikt. "Ik vind dit dood eng," zegt ze en hij schiet in de lach. "Geen zorgen. Ik vind dit denk ik net zo eng," zegt hij. "Stelt me dan toch weer een beetje gerust," zegt ze en hij knikt.

Ze houdt de bos rozen naar hem uit, die hij aan pakt. "Ik heb alleen nog nooit bloemen op de vaas gezet," zegt hij eerlijk. "Dan ga ik je dat straks leren," zegt ze. "Dat is goed," glimlacht hij. "Ik heb ook wat voor jou meegenomen, ik wist niet zo heel goed wat als ik eerlijk ben," zegt hij en ze knikt. "Dus het is een soort van, samengesteld pakketje? Heb het met een van mijn vrienden gedaan," zegt hij. "Wat cute," glimlacht ze. Hij schuift voorzichtig een mandje met spulletjes erin naar haar toe. Ze haalt voorzichtig het doorzichtige folie ervan af en bekijkt alles wat erin zit. "Een nieuwe deken! Oh! Jij bent goed," zegt ze en ze ziet zijn wangen lichtjes rood worden. "Even kijken wat er nog meer in zit hoor. Warme choco zelf maak pakket, dat gaan we vanavond doen. Rituals? Hallo zeg. En chocolaatjes, wat lief," glundert ze als ze naar hem kijkt. Hij glimlacht breed en ze loopt naar hem toe om hem een knuffel te geven.

"Zullen we meteen maar die bloemen op de vaas doen dan? Ga ik je dat leren." "Ja, dat is goed," zegt hij. "Ik heb al wel een vaas gezien, maar, ik kom daar niet bij," zegt ze als ze naar de vaas boven op de kast kijkt. "Nou, bof je even met mij," zegt hij en ze schiet in de lach. Hij pakt de vaas van de kast af en handigt die over aan haar. "Goed, eerst vul je hem met water, maar niet te veel, ik denk dat je, 1/5e van die vaas vult? Zoiets ongeveer," zegt ze en zet de gevulde vaas op het keuken eiland. "En dan?" "Nou, dan pak je dit zakje, die knip je open en gooi je erbij. Het is een mix van glucose en bleekmiddel. Door de glucose bloeien de bloemen mooi en door de bleek wordt de groei van de bacteriën vertraagd," zegt ze en hij gooit het zakje erbij. 

"Dan halen we sowieso alle groene blaadjes en doorns van de rozen af. Daarna, kijk, als ik je deze roos laat zien, zie je een paar donkere blaadjes aan de buitenkant. Ook die halen we er vanaf, zodat je alleen nog de heldere kleur over houdt van de roos. De donkere blaadjes, zijn al aan het verwelken, dan staan ze minder lang op," legt ze uit en hij knikt. "Helemaal goed, vind je het oke als ik op de televisie een zacht achtergrond muziekje aan zet," vraagt hij en ze knikt. "Tuurlijk, doe je ding," zegt ze en hij glimlacht. Ze begint vast met het schoonmaken van de rozen en al snel hoort ze muziek door de boxen klinken. Het is rustgevend, maar niet te sloom. 

"Wat doe je zoal in het dagelijks leven," vraagt ze aan hem. "Ik maak video's," zegt hij als hij bij haar komt staan. "Oh? Op youtube?" Hij knikt. "Wat voor video's maak je dan? Doe je dat dan alleen of?" "Allebei? Ik maak vooral met mijn lieftallige vrienden youtube, maar eens in de zoveel tijd maak ik zelf ook video's op mijn eigen kanaal. En het varieert heel erg qua video's. Ik begon vroeger met Fifa video's," zegt hij en ze grinnikt. "Iedereen moet ergens beginnen toch? Doe je het al lang?" "Ja dat ik waar," lacht hij even. "Ondertussen 12 jaar." "12 jaar?! Wauw, dat is echt, sinds je," vraagt ze. "Zeventiende," zegt hij. "Oh wauw, dan ben je nu 29?" "Word ik, dit jaar," zegt hij. "Ah, oke," zegt ze en hij lacht zachtjes. "Hoe oud ben je zelf?" "Wat denk je," zegt ze met een grijns. "Oei, dat is altijd, erg gevaarlijk," zegt hij met een kleine lach. "Weet ik," grijnst ze. "23?" "Pluspunten!" "Oh? Want?" "Word dit jaar 25," lacht ze. "Nou, zat er maar een jaartje naast, vind ik toch best knap van mezelf," zegt hij met een speelse grijns. "Nou, ben echt trots op je," grapt ze en hij lacht zacht.

"Kijk eens aan," zegt hij als hij de laatste roos in de vaas doet. "Ze staan wel, heel mooi," zegt ze en hij knikt. "Maar, wat doe jij eigenlijk in het dagelijks leven, we hebben het wel heel lang over mij gehad. Maar ben wel heel benieuwd naar wat jij doet," zegt hij als ze op de bank gaan zitten. "Ik geef les," zegt ze. "Oh echt! Waar in?" "Ik geef wiskunde en Engels." "Oh toe maar, slimme dame hoor." Ze schiet in de lach en rolt met haar ogen. "Aan wat voor, leeftijd geef je les?" "Ik geef les op het middelbare, dus een beetje de 12 tot 17 jarigen," zegt ze en hij knikt. "Is dat leuk, les geven?" "Ik vind van wel, als je het aan mijn leerlingen vraagt, denk ik het niet," zegt ze en hij schiet in de lach. "Fair enough, ben jij dan wel een, leuke docent dan?" "Tuurlijk, de leukste," zegt ze en hij grinnikt. "Dat zeker, maar vinden je leerlingen dat ook," vraagt hij en haar wangen kleuren iets rood. "Mijn leerlingen noemen me vaak wel hun favoriete docent." "Toe maar! Het favorietje van de docenten, dan heb je het gemaakt." "Ja toch? Dat vind ik nou ook," zegt ze en hij glimlacht. 

"Hoe ben je hier beland," vraagt ze. "Vrienden hebben me opgegeven, omdat ze vonden dat het maar weer eens tijd werd," zegt hij en ze grinnikt. "Ja, ik snap je volledig, zo ging het ook bij mij," zegt ze en hij glimlacht. "Ben je al lang alleen dan," vraagt hij. "Drie jaar? Zo ongeveer? Best een tijdje, maar ik ben niet een type die op mensen af stap, alleen als ik er vrij zeker van ben dat ze ook interesse in mij tonen. Wat niet vaak gebeurd, of ik zie de signalen gewoon niet," zegt ze. "Kan me niet voorstellen dat iemand geen interesse in jou zou hebben," zegt hij eerlijk en ze voelt een blos op haar wangen sieren. "Maar ik snap je wel hoor, ik ben ook niet iemand die zo snel op mensen af stapt. Vind dat dood eng," zegt hij en ze glimlacht. "In dat opzicht zijn we best hetzelfde," zegt ze en hij knikt. "Mhm." 

"Wat wil je eten vanavond," vraagt ze na een korte tijd. "Um, ja, dat is een hele goede. Gaan we samen koken?" "Ja, is goed, leuk," glimlacht ze. "We gaan níet pasta pesto maken," zegt hij streng en ze schiet in de lach. "Dat wordt, zó vaak gemaakt, het is insane," zegt hij en ze slaat haar hand voor haar mond. "We kunnen lasagne maken," stelt ze voor. "Oh, ja, ik ben voor," zegt hij en ze glimlacht. Samen maken ze een boodschappenlijstje over wat ze allemaal qua eten nodig hebben. "Wat gaan we doen," vraagt Matthy dan, niet wetende wat te doen. "We kunnen, blijven praten, waar we volgens mij allebei wel een beetje moeite mee hebben," zegt ze en hij knikt. "Maar we kunnen ook een spelletje doen? Kaarten, of, ik weet trouwens niet wat ze hier allemaal hebben liggen," zegt ze en hij grinnikt. "Ik denk, dat als we een spelletje gaan doen, we elkaar toch wel weer vragen gaan stellen. Dus ik stem voor het spelletje doen," zegt hij en ze knikt. "Helemaal mee eens." 

"Oh! Ze hebben een sjoel bak," zegt Matthy enthousiast. "Echt?! Wij gaan sjoelen," zegt ze vastberaden en Matthy knikt. "Ik maak je helemaal in," zegt hij. "Pas jij maar op, ik ben een koningin in het sjoelen," zegt ze. "En ik een koning," grijnst hij. "Hm, wat nou als je verliest?" "Dan mag jij de film van vanavond uitzoeken," zegt hij en ze knikt. "Oke oke, en als ik verlies?" "Krijg ik een kusje," zegt hij. "Deal."