Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
bookworm' -smut-
🤍
Loş ışık ve mum kokusu odanın içini doldururken okuduğun roman, her biri parmaklarınızın ucunda olan yüzlerce beyaz sayfadan oluşuyordu.
Tüm dikkatin kitap üzerine yoğunlaşmışken Barış odaya geldi ve "Affedersiniz hanımefendi. Burada oturup güzelliğinizin tadını çıkarabileceğim daha fazla yer var mı?" dedi.
Derin bir sesi vardı, ona sağlam bir güven havası veren ve kulakları çok rahatlatan bir ses.
"Elbette, oturulacak başka kanepelerim de var" diyerek gülümsedin.
"Bu daha rahat görünüyor." Seni dinlemeyerek vücudunun ağırlığını oturduğun kanepenin diğer ucuna verdi.
Başını kanepenin sırtına yatırarak sana baktı ve "Bugün için herhangi bir planımız var mı?" diye sordu.
"Sanırım yok, sadece okuyorum" demekle yetindin. Gözlerin kitaptan ayrılmıyordu.
"İkimizi de içeren planları kastetmiştim." Seni işaret etti.
"Ah, hmm.." Diğer duyularının harekete geçmesi için gözlerini kitaptan kaldırarak bir anlığına dinlendirdin. "Bilmiyorum, sen düşün..." diyerek başka bir şeyi ima ettin.
Senin ona karşı olan ilgine karşı ihtiyacı ciddileşiyordu, gözleri seni tekrar tekrar çılgınca taradı. Senin bu ihtiyacın farkında olduğuna dair hiçbir ipucu yoktu, bu yüzden gözlerini onun üzerinde tutmanın başka bir yolunu denedi; sana dokundu.
Parmakları, çorabının esnek kenarı ile eşofmanının bıraktığı açıklık arasındaki cildi okşadı. İkiniz hakkındaki fikirlerin bugün ilk defa ateşlendiğinde dudaklarına nazik bir gülümseme kondurdun.
Ona istediğini vermemek adına dizlerini büküp vücuduna yaklaştırdığında Barış, beklemediği bu tepkiye karşın seni yoklar bir biçimde "Sevgilim?" dedi. Kısık bir ses tonuyla seni çağırıyordu.
"Yakında işim bitecek. Sadece bu sayfa, söz veriyorum" dedin ve kitaba devam ettin.
"Anlaştık." İsteğine saygı duydu ve bir süre bekledi. Zaten bir sayfa için ne kadar süreye ihtiyacın vardı ki? Üç dakika? Belki dört?
