Het manuscript | Mabbie

1.6

De avond viel snel, en de lucht was nu donker en gevuld met regenwolken. Matthy en Robbie zaten samen op de bank bij Matthy thuis, veilig en warm onder een dik, zacht dekentje. De tv speelde een oude film af, een klassieker die ze beiden al meerdere keren hadden gezien, maar die toch altijd leuk bleef om te kijken. Voor hen op de salontafel stonden twee grote mokken dampende warme chocolademelk, versierd met slagroom en een snufje kaneel.

Matthy leunde tegen Robbie aan, zijn hoofd rustend op Robbie's schouder. Hij had een arm om Robbie heen geslagen en voelde zich volledig ontspannen. Terwijl de film verderging, merkte Matthy dat zijn aandacht steeds meer afdwaalde naar het geluid van de regendruppels die zachtjes tegen het raam tikten. Het was een rustgevend geluid, een zachte achtergrondmuziek bij het intieme moment dat ze deelden.

"De regen klinkt zo mooi," zei Matthy zachtjes, bijna tegen zichzelf. Hij keek naar het raam, waar de regendruppels kleine riviertjes vormden die naar beneden gleden.

Robbie glimlachte en kneep zachtjes in Matthy's schouder. "Ja, het heeft iets kalmerends, vind je niet? Perfect weer om binnen te blijven en samen te zijn."

Matthy knikte. "Ik hou van dit soort avonden. Gewoon jij en ik, een deken, warme chocolademelk en de regen buiten. Het voelt zo... perfect."

Robbie drukte een kus op Matthy's haar en glimlachte. "Ik ook, Matthy. Dit zijn de momenten die ik koester. We hebben genoeg drukke dagen, dus dit soort rust is heerlijk."

Ze zaten een tijdje in stilte, genietend van de warmte van het deken en elkaars nabijheid. Matthy nam af en toe een slok van zijn chocolademelk en voelde de zoete, warme vloeistof hem van binnenuit verwarmen. De film ging verder op de achtergrond, maar het verhaal leek minder belangrijk dan de rust en het gezelschap dat ze deelden.

"Binnenkort is het Halloween," zei Robbie plotseling, zijn stem zacht en geruststellend. "Heb je al plannen voor iets leuks?"

Matthy lachte zachtjes. "Nog niet echt. Misschien een Halloweenfeestje? Of gewoon een avondje griezelfilms kijken met jou."

"Griezelfilms klinken goed," zei Robbie, terwijl hij zijn armen wat steviger om Matthy sloeg. "Maar alleen als we heel veel popcorn hebben."

"Deal," antwoordde Matthy glimlachend. "We kunnen een marathon doen van al onze favoriete griezelfilms. En daarna proberen te slapen zonder nachtmerries."

Robbie lachte en gaf Matthy een speelse duw. "Dat klinkt als een uitdaging. Maar ik denk dat we het aankunnen."

De tijd leek te vliegen terwijl ze samen onder het dekentje zaten. De film eindigde, en ze startten een andere, hun mokken nu leeg maar hun harten vol. Matthy voelde zich volkomen op zijn gemak en gelukkig. Hij hield van deze simpele, intieme momenten, waarin alles perfect voelde.

"Robbie," zei Matthy zachtjes, terwijl hij zijn ogen sloot en genoot van het moment. "Dank je wel voor alles. Voor je geduld, je liefde, en gewoon voor jou zijn."

Robbie glimlachte en gaf Matthy een zachte kus op zijn voorhoofd. "Ik hou van je, Matthy. En ik zou nergens anders willen zijn dan hier, met jou."

Met die woorden leunde Matthy nog dichter tegen Robbie aan, luisterend naar het rustgevende geluid van de regen en de zachte klanken van de film. Ze waren veilig, warm en samen, en dat was alles wat er toe deed. Terwijl de nacht verder ging, voelde Matthy zich dankbaar en gelukkig, wetende dat ze samen elke dag mooier maakten.