^^Bu bölüm acılara itafen yazılmıştır, acılar hep vardı. Bizde kabul ediyoruz.^^
Üsterden...
Onu evde bırakıp gelmek zor gelmişti, ilk defa yatağımda yatmıştı. Kokusu umarım oraya sinmiştir, eve gidip uyumam için bir sebep çıkardı. Eve gitmek hiç istemiyordum o gelmeden önce ancak bundan sonra o varsa ilk ve tek gideceğim yer ev olurdu.
Sabah olduğu belli değildi, güneş havada yoktu daha. Karanlık etrafımızı sarmıştı, arabayla askeriyeye geldim. Askeriye askerler için gece gündüz açıktı.
MİT beni seçmek zorunda değildi ama görevde ben olmalıydım. Adımı kullanan bir vatan hainini temizlemek zorundaydım, bana şunu demişti MİT Başkan "Bu görev seni ne kadar özelden ilgilendirdiyse bir o kadar da Vatan meselesi Üster. O hainin açığını bul, onun gibilerini tesbit et. Gereği olunca kellerini koparma yetkisini sana veriyorum."
Tek tek isimlerini yazmıştım, ölüm defteri değildi ama sonları ölüm olacaktı hepsinin. İsimlerini kazıyarak deftere yazmıştım, sinirim bozuktu şerefsizlere. Kendime büyük bir yemin vermiştim,onları öldürmeden ölürsem boynum mazlumların kılıcı tarafından kesilsin.
Askeriye de nerdeyse kimse yoktu, sessizlik hakimdi. Bizim timden birini göremedim. Üstümde sadece forma vardı,hava soğuktu. Esiyordu, sabahın soğuklu bedenimi sardı.
Askeriyenin içine girince arkamı kollamaya çalıştım,ben onları avlayacağım diye kendim avlanmayayım.
Sıradaki kişiydi MAHMUT KIŞLA, dosyasında şöyle yazıyordu;
HAİN AD;MAHMUT KIŞLA
İHANETİ;5. Tümen kolunda PKK'lıya yardım etti, terörist bir asker.
YAPILACAK ŞEY;İhanet ölümle sonuçlanır.
Soyuna sopuna söverken yan taraftaki odadan ses gelmişti. Kulağımı duvara dayamıştım, boğuk bir sesti ama az da olsa belliydi. "Ne yapmam gerekiyorsa yaptım, şimdi sıra onu bulmakta. Kardeşlerimizi öldüren o Vatansız piçi bulacağım."
Kulağımı sinir kat sayım artarken çektim yoksa duvara kafa atacaktım. Asıl vatansız piç oydu, onu öldürmeden beter edecektim.
Odaya kapıyı çalarak girdim, rol yapacaktım başta. Odaya girince tipinide hayır olmayan haine tiksintiyle bakmak yerine dostça baktım, şimdilik.
"Oo burada ne yapıyorsunuz?" Mahmut piçini kendime ısıtmak için.
Mahmut tedirgin oldu,benim telefon konuşmalarını duymamdan korkuyordu. Daha çok korkacaksın sikik herif.
"Ne yapabilirim sence, silah temizliyorum. Sen niye geldin?" Kodumun haysiyetsizi bir de bana üstünlük taslıyordu. Böyle egoist pislikleri ters düz... Neyse ben sakın olacağım.
"Biliyorsun son günlerde ölümler oluyor, bende tek kalmaktan korktuğum için grup şeklinde durmanın iyi olacağını düşündüm." Ötlekmişim gibi gösterecektim kendimi, inansın ki sonradan ne kadar güçlü olduğumu görsün.
"Bebek misin sen ya, bir de askersin. Gitsene yav başka yere." Bayım biraz değil baya sertti,demek sert oynayacaktım.
"Sen korkmuyor musun o piçler gibi ölmekten?" Şimdi ne olduğum belli olacaktı. Kaşlarını 'senin dediğini kulağın duyar mı' gibisinden kaldırdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gönül Harekâtı(Düzenleniyor)
Novela Juvenil13 yıl önce bana istemeden de olsa iz bırakan adam,gelmiş 13 yıl sonra izlerini öperek kapatmaya çalışıyordu. Kapanır mıydı her yara öyle kolay kolay,kendinden emin bu yolda ilerliyordu. Bana yeni bir hayat vaad edemezdi ama bana yeni bir ben oluştu...