Marrying Mr. Stranger

Chapter 5

THAT was almost a year ago. Mag-iisang taon na mula nang magpakasal kaming dalawa. For practical reasons, of course!

Nagpakawala ako ng malalim na hininga bago ko tuluyang buksan ang pinto palabas ng kwarto.

It's 6am and di na ako nakatulog nang maayos pagkatapos ng nangyari kagabi. I know Anton slept in his room.

Oo, magkaiba kami ng kwarto sa pamamahay na ito. This 5-bedroom house was given to us by Anton's parents after the wedding. Ngunit mas madalas akong umuwi sa sarili kong condo kasi mas malapit yun sa opisina ko. And he stays here.

We didn't mind not living together in one roof kasi pareho rin naman kaming busy sa kanya-kanya naming pinamamahalaang kumpanya.

Few months after the wedding, Anton got very busy with the succession as CEO of Allmark Group and the business venture of both of our families. I also got busy with my own para makabawi sa damages ng sunog at lawsuit. Pero may pagkakataon pa rin naman na umuuwi ako rito lalo na kung bumibisita ang mga magulang namin. Walang ibang nakakaalam sa ganito naming set up maliban sa aming mga katiwala rito sa bahay at opisina. And everything is going just fine.

But what was he thinking last night? Is he going crazy?!

Dumirecho ako ng kusina para uminom ng tubig. Pagkarating dun, nakita ko ang naiwang napag-inuman na baso at isang bote ng champagne sa counter.

Naka-inom nga si Anton kagabi.

Iniligpit ko ang baso at nilagay sa lababo. Binalik ko rin sa cooler ang halos mauubos nang bote ng champagne.

I thought he's in Singapore for a business meeting. That's why I didn't mind going to this house kasi wala siya. Naguguluhan kong isip habang nagsasalin ng tubig.

For almost a year of being married, it's the first time Anton acted like this. We've always been casual to each other. We're not friends but not enemies either. We both understood that we only married each other for convenience.

Iniangat ko ang baso sa aking bibig at dahan-dahang uminom nang biglang sumulpot ang bulto ni Anton sa bungad ng kusina.

Di sinasadya, nabuga ko ang tubig sa gulat.

Di naman tinamaan si Anton ng nabuga kong tubig but I saw him frowning at me. Galit pa naman ito sa nangyari kagabi.

Dali-dali akong naghanap ng mop para punasan ang sahig. Sa pagmamadali, di ko namalayan na naapakan ko ang nabasang parte ng sahig at nadulas!

Parang eksena sa pelikula, tila nagslow-motion ang lahat habang bumabagsak ako. I can't control my body and so I just accepted my fate of falling face down. Sa takot, napapikit ako nang madiin.

Surprisingly, I didn't.

Unti-unti kong binuksan ang mga mata only to find out I'm on top of Anton!

"Can you be more careful?" May inis sa boses nitong sambit habang nakahiga sa sahig at ako nama'y nakadagan sa ibabaw nito.

Di ko alam kung paano siyang mabilis na nakalapit at nasalo ako sa pagkakatumba but I felt very awkward. Ngunit mas labis ang inis ko sa inaasta nito.

"Shut up!" I said annoyingly and tried to get on my feet. However, mabilis nitong napulupot ang mga braso sa aking likod.

"What's wrong with you? Let me go!" I said while trying to take his arms away and pushing his chest.

"Stay still." Anito habang tila nilalakbay ang mga mata sa mga marka ng ginawa niya sa aking leeg at ibabaw ng dibdib kagabi.

Nagpalit ako ng v-neck shirt at pambahay na shorts kagabi matapos sinira nito ang strap ng aking nightgown. Ngunit, sumisilip pa rin pala ang ibabaw ng aking dibdib sa damit na to habang nakayuko. And that annoys me! So I tried pushing him again.