THE NEXT FEW DAYS with Anton felt surreal. I feel like we're really a couple now. Hatid-sundo ako nito sa opisina. Halos gabi-gabi pagkatapos ng trabaho ay laging nag-aaya si Anton na lumabas kami.
We went to watch a movie in the cinema one night, had dinner in an exclusive and expensive restaurant the next night, visited an art gallery, and had fun taking rides in the carnival.
Come to think of it, it's been a year since we've married each other but it's only now that we did things like a normal couple do. Mas nakilala ko rin si Anton. May pagka-child-at-heart din pala ito.
Unti-unti, naging panatag ang loob ko sa isiping totohanin na lang namin ang lahat. Hindi ko na iniisip ang tungkol sa nabasa kong message sa phone nito.
But has he confessed what he really feels for you?
Well, he said before he wanted to work on our marriage right?
Dahil ano? Dahil ba mahal ka niya talaga o dahil mas magiging madali ang pagpapalawak ng negosyo niya kung mananatili kayong kasal?
Ito na naman ako sa pakikipag-away sa sarili.
Whatever! I'm just going to enjoy whatever we have right now.
"Hey, anything wrong?" Pukaw sa akin ni Anton mula sa malalim na pag-iisip. Inabot nito sa akin ang binili nitong ice cream. Andito kami ngayon sa isang park naglalakad-lakad, nagpapahangin.
"Nothing." I smiled and took the ice cream in a cone. "Mmm! This is good. I like it."
"Right? It's Mang Danny's ice cream. Simpleng sorbetero lang siya dito sa park pero pinipilahan dahil masarap." Excited nitong saad.
"I've heard and I can say masarap nga."
"Glad you liked it." He smiled.
At nagpatuloy kami sa paglakad.
Maaliwalas ang kalangitan. Kitang-kita ang mga bituin sa langit. Malamig ang simoy ng hangin na nakaka-relax sa pakiramdam.
"It's been so long since I had a peaceful walk at the park." Anito.
"Me too. Sobrang busy natin palagi na di na natin nagagawa at naa-appreciate ang mga simpleng bagay tulad ng ganito."
"But I'm more glad that I get to do this with you." We stopped walking for a while and he reached for my hand.
"Sana palagi na lang tayong ganito." He continued.
I smiled at him and held his hand tighter.
Sana nga ganito na lang palagi.
KINABUKASAN balik trabaho na naman. Itinuon ko ang atensyon sa aking computer at nagpatuloy sa trabaho.
Biglang bumukas ang pinto ng aking opisina at iniluwa niyon ang di ko inaasahang bisita ng hapong iyon.
"Well, well, well... Enjoying to be the fake Mrs. Salazar, huh?" Saad ng babae. Nakasuot ito ng maroon cami dress and white sandals.
"I'm sorry, Ms. Damarah. Nagpumilit po siyang pumasok." Ani Mira na nakasunod sa babae.
Mira knows who this woman is and how toxic our relationship kaya nag-alangan itong magpapasok rito.
"It's alright, Mira. You can go back to your desk now." At lumabas na ito.
"What brought you here, Claire? For sure hindi ka naman siguro nagpunta rito para kumustahin ako."
"You're still my sister, Damarah, so I still want to see how you are doing!" Nakangisi nitong saad at umupo sa couch.
YOU ARE READING
Marrying Mr. Stranger
RomanceWhat's happening? Di agad nagrehistro sa isip ko kung anong nangyayari habang nakapikit pa rin ang mga mata pero nararamdaman kong maliban sa mga haplos ay may mga mumunting halik sa aking tenga at pisngi. Ang kumot ay unti-unting bumababa sa aking...
