Aşiret ağası...

21. Bölüm

EVETTT ON SENENİN ARDINDAN YENİ BÖLÜM

OKULLAR NEDENİYLE ÇOK YOĞUNUM MAALESEF.

KISA KISA BÖLÜMLER ATMAYA ÇALIŞACAĞIM

LÜTFEN OY VE YORUMLARINIZI EKSİK ETMEYİN

OY SINIRI 17 VOTE 10 YORUM❤️

Şirkete çoktan varmıştık. Emin adımlarla toplantı odasına adımlıyorduk, önemli bir toplantı bizi bekliyordu aynı zamanda da oldukça keyfli geçecekti. Odaya kapıyı çalmadan girdiğimizde tüm gözler üstümüzdeydi. Bizim gözümüz bir tek ondaydı Boranda! Bizi gördüğünde şaşırmıştı. Bizi beklemiyordu bizim yerimize başkasını bekliyordu ama tabiki kandırmışım onu. Sahte isimlerle ayağıma kadar getirmiştim. Boran korkuyla yerinde oturuyordu.

Barlas konuşmaya başlayınca ona döndüm. "Hoş geldiniz." Diyip sandalyeyi benim oturmam için çekmişti. Gülümseyip oturmuştum. Barlas da yanıma oturunca tekrardan odağımı borana vermiştim. "Uzun zaman oldu değil mi Boran?" Boran gözlerini kısmış bir şekilde bakıyordu. "Öyle" sesinde bir gariplik vardı. Bu kadar sakin olması garipti. Toplantı boyunca gözümü borandan çekmemiştim. Bir anda kapı açılmıştı. İçeriye bir kadın girince şaşırmıştım. Bu kadını bir yerlerden tanıyordum ama kestirememiştim.

Boran sırıtıyordu, Barlasa baktığımda tedirgin duruyordu. Kokusu çıkardı yakında. "Toplantı bitmiştir" deyince şaşırmıştım. Daha nerdeyse bir şey konuşamamıştık. Kimse itiraz etmeden çıkmıştı. Odada ben, Barlas, Boran ve o kadın vardı. "Sizde çıkın" diyince üstüme alınmamıştım. Boran hareketlenmişti. "Arya sende" diyince bozguna uğramıştım. "Pardon?" Bana mı demişti onu?

"Nesini anlamadın Arya? Sana çık dışarı dedim" sinirle ayağa kalkıp önünde durmuştum. Sinirle bakıp çıkmıştım odadan. Resmen kovmuştu beni. Boran da arkamdan çıkmıştı. "Ne oldu Arya? Barlasın gerçek yüzünü mu gördün?" Borana sinirle bakmıştım, pişkin pişkin sırıtıyordu. "Sana ne Boran? Kendi işine bak."

İçerden inleme sesi geldiği an kendimi odada bulmuştum. Kadın Barlasın kucağındaydı. "Barlas." Hayal kırıklığıyla bakıyordum. Bunu nasıl yapardı ya. Kadın benim geldiğimi görünce Barlasın dudağına yapışmıştı. Kadın resmen yanımda soyunacaktı. "Allah belanı versin Barlas." Kendimi dışarı zor atmıştım. Bile bile bunu yapmıştı bana. Gözüme soka şoka o kadını öpmüştü. Bende ne kadar safmışım, tekrar beraber olabileceğimizi düşünmüştüm "ah salak Arya, salaksın kızım sen." Kendi kendime kızıyordum.

Bunun acısını çok fena çıkaracaktım, onu süründürecektim. Bir anda boynumda bir acı hissetmiştim. Yere düşmeden önce bir çift siyah göz görmüştüm.

Gözlerimi açtığımda siyah tavan ile karşılaşmıştım. Nerdeyim ben? Tam doğrulacakken elimi hareket ettiremediğimi fark etmiştim. "Ne oluyor ya?" Kapı açılma sesi duyunca oraya bakmıştım. Borandı bu! "Uyandın mı güzelim." Güzelim kelimesi hiç bu kadar iğrenç gelmemişti kulağıma. "Ne istiyorsun benden? Neden burdayım?" Boran yatağımın ucuna oturup bana bakıyordu. "Seni istiyorum." Diyince yutkunmuştum. "Boran bak beni bırak, ben seni istemiyorum anlamıyor musun?" Boran şizofren gibi gülüyordu. "Yok anlamıyorum." Pişkin pişkin gülüyordu resmen. Kapı bir kere daha açılmıştı. "Özledin mi beni kızım?" Şokla oraya bakıyordum. Ölmemiş miydi bu?

"Nasıl" iyice ürkmeye başlamıştım. Burda neler oluyordu? "Sen nasıl ölmedin?" Elinde kezzap vardı. "Bunu hatırladın mı?" Hiç unutmamıştım ki zaten. İki şizofrenin arasında kalmıştım. "Berwan şimdi değil." Berwan sinirle Borana bakıyordu. "Seninle bu planı yaptım diye senin emirlerine mi uyacağım?" İkisi resmen beni kaçırmak için tekrar birlik olmuşlardı. İki kardeş bir birlerini aratmıyorlardı. "Berwan çık dedim sana!" Berwan sinirle çıkıp gitmişti. "Ne istiyorsunuz benden." Eski travmalarım beni tetikliyordu. Güçlü olamamaktan korkuyordum. "Boran sen bana tecavüz ettin nasıl hala beni istiyorsun ya!" Boran hafifçe gülümsemişti. "Ben dana tecavüz etmedim Arya."