24. Bölüm

179 10 1
                                    

EVETTT YENİ BÖLÜMSSS
NABERRR?
LÜTFEN SATIR ARASI YORUM YAPINNN DÜŞÜNCELERİNİZİ MERAK EDİYORUMMM

Yazardan devam...

"Hayır öyle bir şey olamaz! Bu şerefsiz sana dokundu!" Barlasın çaresiz bakışları Aryayı bulmuştu. Emindi, Boran yapmıştı diye geçirmişti içinden Barlas. "Kanıtın var mı Barlas ağa!" Boranın sert sesi Barlasa şok etkisi yaratmıştı. "Kanıtsız neden kandırdın Aryayı?" Barlas yavaş yavaş sinirlenmeye başlamıştı. "Senin kanıtın mı var da konuşuyorsun lan!" Boran sinirle bağırmıştı. "Var ulan var!" Boran hızla elindeki telefonu Barlasa uzatmıştı. Barlas gördükleriyle neye uğradığını şaşırmıştı. Bu Borana çok benzeyen biriydi. Arya anlamaz gözlerle Barlasa bakıyordu. "Ne var o videoda?" Barlas sakince Aryaya bakmıştı. Arya telefonu almak için bir hamlede bulunacakken Barlas telefonu saklamıştı. "Önemsiz bir şey." Demişti sakince. "Barlas ver bakacağım." Barlas başını olumsuz anlamda sallayınca Arya hırsla telefonu almıştı. Gördükleriyle donup kalmıştı. "Bu sen değilsen kim?" Barlas ve Arya sabırsızca Borana bakıyorlardı. "İkizim, bana oyun kurmuş." Sesi çok kısık çıkmıştı. Acı çekiyordu Boran.

"İkizin mi? Senin ikizin mi var?" Boran yavaşça onaylamıştı Aryayı. "İyi de neden? Neden sana böyle bir iftira atsın?" Barlas da aynı soruyu merak ediyordu. "Biz küçüklükten beri bir birimizi sevmeyiz, ailesel meseleler." Diyip kestirip atmıştı Boran. "Gelelim sana Barlas ağa." Arya söze girince Barlas anlamaz gözlerle bakıyordu. "Nasıl bana kanıtsız bir şeyi inandırmaya çalışırsın ya?! Sana güvendim ben, hep Borandan korkar oldum! Nasıl böyle bir şeyi yaparsın!" Aryanın sözleri Barlasa tokat etkisi yaratmıştı. "Arya bak." Barlas devam edemeden Arya durdurmuştu onu. "Neye bakayım? Yok öyle bir şey! Bir süre ayrı kalalım" bu sözlerle adeta yıkılmıştı Barlas ağa. Mardinin ağası yıkılmıştı bu sözlerle. "Ne demek ayrı kalalım! Ben senden bir dakika ayrı kalamazken ayrı kalmamızı bekleme benden Arya!" Barlas umutla Aryaya bakarken Aryanın kararı belliydi. "En iyisi bu olacak." Diyip gitmişti kadın, Boran ikilemde kalmış gibi ikisine de bakıyordu. "Gözün arkanda kalmasın Arya benimle." Diyip Aryanın peşinden gitmişti Boran. Barlas ayakta kalamamış yıkılmıştı. "Sen benimsin, benden gidemezsin Arya!" Haykırmıştı adam. Kadın gitmiş, adam yıkılmıştı.

1 ay sonra...

Aryadan devam..

Bir ay geçmişti, koca bir ay. Bir aydır yüzünü görmüyordum, bir yandan iyi gelmişti ama koca bir boşluk vardı içimde. Borana da tek kalmak istediğimi söylemiştim. Aynadaki yansımama bakıyordum. Bir ayın sonrasında şirkete geri dönecektim. Belki oradaydı belki değildi. Çok da umursamamaya çalışıp hazırlanmaya başladım. Üzerime siyah crop, kumaş pantolon ve blazerimi giydim. Altıma da şık bir stiletto ile tamamlamıştım kombinimi.

Kombin temsilidir...

Kombin temsilidir

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Aynadan kendime bakıp gülümsedim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Aynadan kendime bakıp gülümsedim. "Yine harikasına hayatım." Kendime öpücük atmayı da ihmal etmedim. Bugün daha da bir mutluydum sanki. Şirkete girdiğimde asistanım karşılamıştı beni. "Hoş geldiniz Arya hanım, gözlerimiz yollarda kaldı." Diyip gülümsemişti. Gülümsemekle yetinip asansöre bindim. 13. Kata tuşlayıp beklemeye başladım. Asansör 7. Katta durunca giren kişiye bakmıştım. Yeni birsi miydi acaba? Daha önce hiç görmemiştim. Adam bana değişik bir şekilde bakıyordu. Çok da takmadan 13. Katta inip odama girdim.

Bir kaç saatin ardından kafamı dosyalardan kaldırdım. Boynum tutulmuştu resmen. Burayı çok ihmal etmiştim ve sonuç ortada bir ton imzalanacak dosya çıkmıştı. Kapım tıklatınınca "gel." Demiştim. "Toplantınız var Arya hanım." Toplantıyı tamamen unutmuştum. Başımı tamam anlamında sallayıp ayağa kalktım. Toplantıya az geç kalmıştım ama sıkıntı değildi. İçeriye her zamanki gibi kapıyı tıklatmadan girince gözler beni bulmuştu. Herkes şaşkın bir şekilde bana bakarken gülümsemek ile yetindim. İki tane sandalye boştu. Anlaşılan Barlas gelmemişti. Boranın yanına oturup dinlemeye başladım. 5 dakikanın ardından kapı pat diye açılınca gözlerim kapıyı bulmuştu. Gördüğüm kişiyle gözlerimi kısmıştım. Gelmişti.

O da beni görmüş olacak ki şaşırmıştı beni burda beklemiyordu. Boran ve bana baktıktan sonra yanımdaki koltuk boş olduğu için yanıma oturmuştu. Adem elması hareket ediyordu ve bu benim tüm odak noktamı değiştirmişti. Toplantıda sona yaklaşırken ayağımdaki sıcak el irkilmeme sebep olmuştu. "Ne yapıyorsun?" sakin tutmaya çalıştığım ses bana pek de yardımcı olmamıştı. Barlas sırıtıp önüne dönmüştü. En sonda toplantı bitmişti. Herkes çıktıktan sonra odada ben Barlas ve Boran kalmıştık. Hızla yerimden kalkıp tam bir adım atacakken bir anda geri yerime oturmamla neye uğradığımı şaşırmıştım. "Ne yapıyorsun Barlas? Bırak gideceğim"

Tam bir daha ayağa kalkmaya yeltenmeye çalışınca Barlas elimi sıkı sıkı tutmuştu. Birlikte ayağa kalkıp hızla toplantı odasından çıkmıştık. Barlas beni odasına sürükleyip kapıyı kilitlemişti. Anahtarı bokserinin içine atınca gözlerimi büyütüp bakmıştım. "Delirdin mi ne yapıyorsun!" Hızla üzerime yürüyüp duvarla arasına aldı bedenlerimizi. "Evet delirdim! Delirtin beni kızım, sensizlik ne kadar zor sen biliyor musun!" Dudakları dudaklarıma değiyordu. Hareket etmedikçe zorlanıyordum. "Çekilir misin?" Çıkladı. "Çekilemem." Boğukça konuşması beni zorluyordu. "Beni isteğim dışında öpemezsin Barlas ağa!" Aklım ve mantığım yok olmuştu. Tabi yok olur çünkü sende istiyorsun! İç sesime lanetler okuyup Barlası üzerimden çekmeye çalışıyordum. Sadece çalışıyordum. "Bunu beni isterken söylemen biraz komik Arya hanım." Diyip çekilmişti.

Devam edecek......
AY NE OLUYOR NE OLUYORRRR
BORAN KALDI SAP GİBİ YA...

Aşiret ağası...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin