Chapter 17

112 3 0
                                    

((ဆယ်တန်းအောင်ပြီးနောက်တစ်ရက်))

'' ဟယ်လို....''

အိပ်ချင်မူးတူး ဖြင့် ဖုန်းကိုင်လိုက်သည်။

'' ထတော့လေ ရိန်ခန့်ကျော်ရာ....ငါတို့ဒီနေ့ ကျောင်းကိုသွားရမှာ ''

'' အင်း ''

ထလာခဲ့သည်။ ရေချိုးပြီး အမဲရောင် T shirt နဲ့ အမဲရောင်ပုဆိုးကိုဝတ်ရန်ပြင်ဆင်သည်။ ထိုနောက် အိမ်မှ ထွက်လာခဲ့သည်။ ပင်ကိုအကြည့်ဖြင့် မြန်မြန်ဆန်ဆန် လုပ်တက်သောလည်း ယခုလမ်းလျှောက်နေသည်မှာ လေးပင်စွာလျှောက်နေသည်။ လမ်းထိပ်တွင်  အသင့်စောင့်နေသော ရာဇာကျော်ကိုတွေ့သောအခါ ပြေးသွားသည်။

'' အခုမှ ၆နာရီရှိသေးတယ် အစောကြီးဘာလို့လာနိုးတာလဲ။ အောက်တန်းစားကောင် ''

'' စောစောစီးစီးဆဲနေတဲ့အကောင် ''

'' I lose အရှုံးပေးပါတယ် စောစောစီးစီးဆဲနေတဲ့အကောင်က ''

'' ဟားဟား....''

'' ငါယဉ်မျိုးသူဆီသွားမလို့ မင်းလိုက်ခဲ့ပ့လားအတူတူသွားခေါ်မယ်လေ''

မျက်နှာငယ်နှင့်ပြောလာသော ရိန်ခန့်ကျော်ကို ရာဇာကျော်မျက်မှောင်ကြုံ့ကြည့်လိုက်သည်။

'' ေအး အေး သွားခေါ်မယ်''

'' ဒါမှ ရာဇာကျော်ကွ။ ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ။ သွားမယ် ''

သူတို့နှစ်ဦးသား ယဉ်မျိုးသူအိမ်သို့သွားခဲ့ပါသည်။

'' ယဉ်မျိုးသူအိမ်က ကန်ဘောင်နားမှာ။ သူတို့ကဆံပင်ကျွတ်ဝယ်တယ်ဆိုတဲ့ဆိုင်းဘုတ်နားကအိမ်''

'' လာစမ်းပါ သွားမယ်။ မင်းနဲ့သူနဲ့တွဲတာ သူ့မိဘတွေမသိဘူးမလား''

'' ဒါပေါ့ ဒါပေါ့''

အတူတူသွားခဲ့သည်။ ထိုနေရာသို့ရောက်သောအခါ အစိမ်းရောင်တစ်ထပ်တိုက်ကလေးကိုတွေ့လိုက်ရသည်။ ေကြာင်တစ်ကောင်နှင့်ဆော့နေသော ယဉ်မျိုးသူ ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။

'' ယဉ်လေး....ငါတို့မုန့်သွားစားမလို့ လိုက်အုံးမလား''

ရိန်ခန့်ကျော် မျှော်လင့်ခြင်းများဖုံးလွှမ်းနေသောမျက်ဝန်းအစုံဖြင့်စကားပြောလိုက်သည်။ ယဉ်မျိုးသူသည်လည်းပြုံးကာ

Let me be your warrior (complete)Where stories live. Discover now