7

10 5 1
                                    

Είχε περάσει σχεδόν μία εβδομάδα που είχα μετακομίσει σε αυτό το σπίτι αλλά δεν έχει καταφέρει να πλησιάσω τον Yoongi.
Ό,τι και να προσπάθησα να κάνω μαζί του αυτός με απέφευγε.
Το μόνο πού είχα καταφέρει είναι να τρώω πρωινό και βραδινό μαζί του της υπόλοιπες ώρες με απέφευγε βρίσκοντας διάφορες δικαιολογίες.
Σήμερα όμως είχε ραντεβού με το γιατρό και συνεννοήθηκα με τον Jin όταν τελειώσει να μας αφήσει μόνους.
Ο γιατρός ήτανε κοντά στο λευκό πύργο οπότε σκέφτηκα να πάμε κάπου να φάμε μαζί μεσημεριανό και μετά να τον κάνω βόλτα σε όλη τη λεωφόρο Νίκης.
Ο Jin μας αφησε στο ιατρείο του γιατρού και έφυγε και τώρα εγώ περίμενα τον Yoongi να τελειώσει.
Μετά από περίπου 1 ώρα ο Yoongi βγήκε από το ιατρείο.
Κατερίνα "τελείωσες? Όλα καλά?"
Yoongi "ναι όλα πολύ καλά. Ο Jin?"
Κατερίνα "τον έδιωξα. Σήμερα θα περάσουμε τη μέρα μαζί."
Yoongi "ορίστε??".........
............
............

Τελείωσε με το γιατρό και βγήκα έξω και είδα την Κατερίνα να με περιμένει.
Ο γιατρός μου είπε για ακόμα μία φορά για την εγχείρηση που μπορώ να κάνω ώστε να περπατήσω ξανά αλλά εγώ δεν θέλω να την κάνω γιατί μου είπαν ότι υπάρχει μία μικρή πιθανότητα να μείνει παράλυτο όλο το κορμί μου και εγώ δεν θα διακινδύνευα κάτι τέτοιο.
Κοίταξε την Κατερίνα και σκέφτηκα πόσο πολύ προσπάθησε να με πλησιάσει αυτή την εβδομάδα αλλά εγώ δεν την άφησα. Έβρισκα πάντα διάφορες δικαιολογίες,άρχισα να ασχολούμαι ακόμα και με τις επιχειρήσεις του παππού μου πάλι ώστε να κρατήσω αποστάσεις από αυτήν. Μέσω του ίντερνετ κατάφερα να κάνω πολλά για τον παππού μου και αυτό τον είχε κάνει ιδιαίτερα χαρούμενο.
Αλλά η Κατερίνα δεν έλεγε να με αφήσει ήσυχο και εγώ το θαύμαζα αυτό.
Κατερίνα"τελείωσες? Όλα καλά?"
Yoongi"ναι όλα πολύ καλά. Ο Jin?"
Κατερίνα"τον έδιωξα. Σήμερα θα περάσουμε τη μέρα μαζί."
Yoongi "ορίστε??"
Κατερίνα "σήμερα είσαι δικός μου και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για αυτό."
Yoongi "θέλω να πάω σπίτι Κατερίνα."
Κατερίνα "και θα πας απλώς πιο αργά."
Πήγε από πίσω μου έπιασε το καρότσι και μας έβγαλε από το ιατρείο του γιατρού.
Κατερίνα "μεσημέριασε οπότε λέω να πάμε να φάμε κάτι πρώτα."
Yoongi "σου είπα θέλω να πάω σπίτι."
Κατερίνα "και εγώ σου είπα ότι δεν θα πας. Σήμερα θα περάσεις τη μέρα μαζί μου αναγκαστικά θέλει δεν θέλεις."
Yoongi "ξέρεις ότι μπορώ να σε αναγκάσω να με αφήσεις φωνάζοντας βοήθεια έτσι?"
Η Κατερίνα έσκυψε και έβαλε το κεφάλι της στον ώμο μου.
Κατερίνα " δεν θα το κάνεις όμως. Σωστά?"
Yoongi "όχι. Δεν θα το κάνω."
Κατερίνα "μπράβο το καλό μου αγόρι."
Με φίλησε στο μάγουλο και αφού σηκώθηκε άρχισε να σκουνταει το καρότσι.
Yoongi "και που θα πάμε?"
Κατερίνα "πρώτα για φαγητό. Ξέρω μία ταβέρνα εδώ κοντά που κάνει το καλύτερο ελληνικό φαγητό."
Μετά από λίγο είμαστε στην ταβέρνα και όταν η Κατερίνα παρήγγειλε δεν χωρούσαν στο τραπέζι αυτό που φέρανε.
Yoongi "ποιος θα το φάει όλο αυτά?"
Κατερίνα "εμείς. Άλλωστε δεν είναι πολλά απλώς παρήγγειλα από μία μερίδα ώστε να δοκιμάσεις από όλα. Την επόμενη φορά θα σε πάω για γύρο και σουβλάκια."
Δεν υπήρχε περίπτωση να της το παραδεχτώ αλλά διασκέδαζα να δοκιμάζω όλα αυτά τα φαγητά.
Κάτσαμε περίπου 2 ώρες και στο τέλος τα είχαμε φάει σχεδόν όλα.
Yoongi "τώρα μπορούμε να πάμε σπίτι?"
Κατερίνα "όχι τώρα είναι ώρα για παγωτό. Και μην με ξανα ρωτήσεις πότε θα πάμε σπίτι. Αν δεν σκοτεινιάσει δεν θα πάμε."
Yoongi "Κατερίνα είμαι κουρασμένος."
Κατερίνα "μη λες ψέματα. Αυτή που είναι κουρασμένη είμαι εγώ που σκουντάω το καρότσι."
Yoongi "τότε ας πάμε σπίτι να ξεκουραστείς."
Κατερίνα "όχι."
Τελικά μετά από μισή ώρα είχαμε κάτσει σε μία καφετέρια και εγώ παρήγγειλα ένα καφέ και αυτή ένα παγωτό με 5 διαφορετικές γεύσεις.
Yoongi "που στο καλό το βάζεις τόσο φαΐ?"
Κατερίνα "δεν τρώω συνέχεια έτσι αλλά έχεις δίκιο πρέπει να αρχίσω γυμναστική."
Yoongi "ευτυχώς στο σπίτι έχουμε γυμναστήριο αν και πιστεύω ότι καλύτερα να κάνεις κολύμπι."
Κατερίνα "εγώ κολύμπι? Αστο καλύτερο."
Yoongi "δεν ξέρεις να κολυμπάς?"
Κατερίνα "όχι. Δεν θέλησα ποτέ να μάθω."
Yoongi "μακάρι να μπορούσα να σου μάθω εγώ."
Και εκείνη τη στιγμή θυμήθηκα την κατάσταση μου και ένιωσα για ακόμα μία φορά άσχημα και η Κατερίνα το κατάλαβε
Κατερίνα "συγνώμη μόλις μου μιλήσεις ευγενικά?"
Yoongi "είδες το κάνω που και που."
Κοιταχτήκαμε για λίγο και αρχίσαμε να γελάμε.
Κατερίνα "τελείωσες με τον καφέ σου? Θέλω να προλάβουμε το ηλιοβασίλεμα."
Yoongi "ναι τελείωσα."
Και για ακόμα μία φορά η Κατερίνα άρχισε να σκουντάει το καρότσι μου.
Η Κατερίνα μας πήγε στον λευκό πύργο και από εκεί αρχίσαμε να ανεβαίνουμε προς τα πάνω και εγώ έβλεπα τη θάλασσα και σκεφτόμουν τι υπέροχη θέα που είναι.
Μπορούσα να καταλάβω όμως ότι είχε κουραστεί γιατί όσο περνούσε η ώρα πήγαινε όλο και πιο σιγά.
Yoongi "ας σταματήσουμε κάπου να ξεκουραστείς."
Κατερίνα "σε λίγο φτάνουμε άλλωστε δεν είμαι κουρασμένη μην ανησυχείς."
Μετά από λίγο σταμάτησε σε ένα σημείο που υπήρχε ένα παγκάκι αφού με έβαλε δίπλα του έκατσε και αυτή στο παγκάκι.
Κατερίνα "όπου και να κάτσεις στην παραλία το ηλιοβασίλεμα είναι απίθανο. Αλλά αυτό το σημείο είναι το αγαπημένο μου. Πάντα εδώ καθόμασταν με τον πατέρα μου να δούμε το ηλιοβασίλεμα."
Την κοίταξα και είδα οτι είχε μία θλίψη στα μάτια της και χωρίς να ξέρω το γιατί τις έπιασα το χέρι.
Yoongi "αν θέλεις μπορούμε να πάμε κάπου αλλού."
Κατερίνα "όχι το λατρεύω αυτό το μέρος."
Εκείνη την ώρα άρχισε να δύει ο ήλιος και η Κατερίνα μου έσφιξε το χέρι.
Βλέπαμε και οι δύο το ηλιοβασίλεμα χωρίς να μιλάμε και εγώ για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό ένιωσα ήρεμος και είχα ξεχάσει όλα τα προβλήματα μου.
Μετά από λίγο η Κατερίνα σηκώθηκε αλλά ξαφνικά έπιασε την μέση της και ξανά έκατσε.
Yoongi "τι έπαθες?"
Κατερίνα "τίποτα απλώς μερικές φορές με πιάνει μέση μου όταν κουράζομαι πολύ."
Yoongi "εξαιτίας μου έτσι? Όλη την ημέρα σκουντας το καροτσάκι μου
Κατερίνα "δεν είναι τίποτα σοβαρό μόλις ξεκουραστώ θα είμαι εντάξει. Πάμε σπίτι τώρα?"
Yoongi "θα πάρω τον Jin να έρθει να μας πάρει."
Κατερίνα "δεν χρειάζεται."
Yoongi "σε παρακαλώ Κατερίνα για μία φορά άκουσέ με."
Κατερίνα "εντάξει θα κάνω αυτό που λες."
Πήρα τον Jin να έρθει και η Κατερίνα ξανά έκατσε στο παγκάκι και τον περιμέναμε να έρθει.
Κατερίνα "σκέφτηκες ποτέ να πάρεις ηλεκτροκίνητο αμαξίδιο? Έτσι θα κάνεις και των δύο μας τη ζωή εύκολη."
Yoongi "όλο λέω θα το κάνω και όλο το αναβάλλω. Αλλά τώρα ίσως πρέπει να το κάνω έτσι θα σου ξεφεύγω και πιο εύκολα."
Κατερίνα "δυστυχώς για σένα δεν πρόκειται να με ξεφορτωθείς τόσο εύκολα."
Yoongi "ίσως πρέπει να σε βάλω ξανά να μου κάνεις μπάνιο."
Κατερίνα "δεν φοβήθηκα την πρώτη φορά λες να φοβηθώ τη δεύτερη?"
Yoongi "τότε ίσως πρέπει να σου κάνω εγώ μπάνιο."
Η Κατερίνα με κοίταξε έκπληκτη και άρχισε να γελάει τόσο δυνατά που έκανε και εμένα να γελάσω.
Και έτσι δυνατά γελούσαμε και οι δύο όταν ήρθε ό Jin και μας πήρε.
Μπορεί η μέρα μου να μην είχε κάτι πολύ ιδιαίτερο αλλά ήτανε υπέροχη και για πρώτη φορά μετά από καιρό ένιωσα φυσιολογικός......

Learning to love again...with youDonde viven las historias. Descúbrelo ahora