box hocam <3

ifşa

Yoon komik anları ss almış atmıştı fake instagram hesabına ve kendini yatağa atıp uyumuştu.

Namjoon ve seokjin halen bardalar. Onlar ayrılmadılar ordan. Sohbet ederek kahkaha atıyolardı.

"Ah seokjin ah, dışardan baya soğuk birine benziyodun ama senle iyi dedikodu yapılır ha "

Seokjin susmuştu.

"İyi misin seokjin"

Jinin yüzünde ki gülümsemesi sönmüş gözü dolmuştu birden. Az önce kahkaha atan jinden eser yoktu.

Namu elini seokjinin omzuna dayayarak teselli şeklinde konuşmaya başladı.

"Bir derdin varsa dinlerim lütfen anlat bana seokjin"

Jin dolu gözleri ile namuya bakmıştı.

"Ben aslında buraya gelmeyecektim " demişti Jin boğazı düğümlenmiş şekilde.

"Nereye gidecektin? Neden geldin? "

"Hani Han Nehri'nin 1 km ilerisinde ki uçurum varya" demiş tekrar konuşamamıştı. Namu az çok anlamıştı amacını ama yanlış anlamıştır diye cümlenin sonunu bekliyordu. "Ordan kendimi atacaktım ama anahtarları hatırladım. Burda kafa dağıtmaya geldim"

Jinin dolmuş gözleri çeşmeye dönmüştü adeta.

"Bana anlatır mısın Jin, söz aramızda kalacak. Namu sözü"

"Ailem" demiş devam etmek için nefes almıştı. "Aile içinde istenmiyorum ve her gün şiddete maruz kalıyorum. Onlardan nefret ediyorum ama bi yandan da ailem diyorum. Bi yandan nazikçe bana yaklaşırken sinirli olduklarında bana patlıyolar. Boxa neden gizli geldiğimi sanıyosun? Bide tam kol ve uzun eşofmanla. Boxa kendimi en azından birazcık koruyabilmek için geldim. Tam kolu ve uzun eşofmanı ise morluklarım için. "

Namu duyduğu bu cümlelerle yerle bir olmuştu. Dışardan umursamaz biri gibi görünüyordu ve takılınca en mutlu insanmış gibi fakat tanıyınca..

Namu kendine gelerek seokjinin boynuna doğru elini uzatmış ve tişörtünü omzuna doğru biraz açmıştı.

Bembeyaz tenin üstünde ki o morluğu görmüştü. Morluk ağırdığı için Jin hemen geri çekilmişti.

"Böyle olmaz seokjin, merhem sürmemiz gerekiyor. Lütfen kabul et. Ve evden sık sık uzaklaşman için senin yerine bahane bulacam. Bundan sonra ücret almayacaz senden "

"A yok olmaz, ben tamirci de çalışıyorum zaten. Ordan maaşımı alıyorum. Öderim. Ve şu morluk meselesi. Lütfen sana söylediğimi kimse öğrenmesin ve merheme de gerek yok"

"Kimsenin inadı bana sökmez seokjin. Ben merhem sürecem dediysem sürecem. Ve tamirciden ayrılıyosun. Yeni işine merhaba de bakalım. Boxta ki taktiklerin gayet iyi. Arada bi sana öğrenci yollarım ve diğer zamanlarında masa başı para sayacaksın. "

"Lütfen cidden gerek yo-"

"Benimle geliyosun"

Elinden tutmuş çekiştirmişti. Kolundan tutamadı çünkü morluklarının onu acıtmasını istemiyordu. Arabasının yanına geldiklerinde "bin " demişti namu. "Nereye " diye sormasına rağmen namu nereye gideceklerini söylememişti. "Jin bak baya morluğun var, merhem sürmemiz lazım. Bin şu arabaya ve al bu kağıt kalemi babanın numarasını adı soyadını yaz"