" අහ් හුස් ම ගන්න අමා....රුයි බන්. පොඩ්ඩක් හෙමින් බදා ගනින්කෝ.... "
" අනේ බන් මට හීනයක් වගේ... අපි දෙන්නම එකට. දෙයියනේ මන් ඉස්සෙල්ල ඇත්තටම බය වුණා ඕයී තමුසෙව තෝර ගත්තේ නැති එකට. බලාන් ඉතින් ඒකෙත් හැටි. තාම හිතා ගන්න අමාරුයි අපි දෙන්නා එයාලගේ බුද්ධි අංශයට තෝර ගත්ත එක "
කාමරේට ආපු හැටියේ දමියා මාව පිඹුරෙක් වගේ වෙලා ගත්තා. අද රැස්සීම ඉවර වෙලා යන්න හැදුව මාව එතැන නතර කර ගත්තේ එතැන හිටපු ලොකුම නිළදාරියා වෙද්දී අවසානේදී මන් අවසාන පස් දෙනා අතරටත් තේරුණා. දැන් ඉතින් අපි දෙන්නම අපරාදභාර විමර්ශන බුද්ධි අංශයේ නිළ දාරින්. අපෙ ඊළග රැස්සීම හෙට උදේ අට වෙද්දී පටන් ගන්නවා කිව්වා .
" උබේ අප්පච්චි ඇවිල්ලා ඇති පලයන් දැන්. මටත් ක්වාටස් එකට යන්න ඕනී... නිදි මතයි මහන්සි ඉන්න බෑ "
දමියා ගියායින් පස්සේ ක්වාටස් එකට ආපු මන් ටැංකිය ළගට ගිහිල්ලා ඇග හෝද ගත්තා. දොළහටත් කිට්ටුයි. හෙට නම් උදේ විතරයි වැඩ. හවස නිදහසේ ඉන්න පුළුවන් ක්වාටස් එකට වෙලා. හෙට එළවලු ටිකක් හිටෙව්ව නම් හරි වැස්සත් එක්කනේ.
අපි පස් දෙනාම රැස්සීම තියෙන කාමරේට අටටත් කලින්ම ඇවිල්ලා ඉද්දි හරියටම අට වෙනකොට නිලදාරීන් පස් දෙනාම එකට අපෙ කාමරේට ඇවිල්ලා ඉද ගත්තා. අදත් එයාලා සාමාන්‍ය ඇදුමින්. එයාලා ආව හැටියේ අපි පස් දෙනාම එකට නැගිටලා ආචාර කරලා වාඩි වෙද්දී ඉහළ උප ප්‍රධාන නිළදාරියා කතාව පටන් ගත්තා.
" ඔයාලා හැමෝටම සුභ උදෑසනක්. ඉස්සෙල්ලාම අපි අපිවම අදුර ගමුකො මුලින්ම.. අපි ඔක්කොටම කලින් දැන අදුර ගෙන ඉන්න එපැයි. ඔතන ඉදලා පටන් ගන්න නම වයස ඉන්නෙ කොහෙද කියලා කියා ගෙන යන්න. පටන් ගන්න පුතා. "
" දමිත සදරැස්. වයස දහ නවයයි. කොස් ලන්ද "
" දමිත උසස් පෙළ ලියපු හැටියෙද ආවේ "
" ඔව් සර් "
ඒ ඇස් මගෙ දිහාවට හැරුණත් හරි මන් මගෙ නම කිව්වා.
YOU ARE READING
අත් වැරැද්ද ( Completed )
Non-Fiction" වීරන්කෙඩුව වලව්වේ පුංචි හාමු අවසරද මට......... පුංචි පැටියගේ චූටි අප්පච්චි වෙන්න " - නිලූෂ සත්සිදු -
