හැත්තෑවැනි කොටහා කියවලා ඉන්න යාලුලා මේ චැපිය කියවන්න කලින් ❤️😊
" අම්මා.... "
මන් දැක්කේ වලව්වේ ඇතුළින් මේ පැත්තට එන දෙනුවන් වෙද්දී මට පුදුම හිතුනා ඒ දෙනුවන්ගේ අම්මද කියලා.
" පුතා මොකද මේ මෙහෙට ආවේ ආ. එච්චරයි මන් ගෙදර නැතුවුනේ. ඒ ඩිංගට රෙදි ටිකත් උස්සන් මේ වලව්වට ආවද. ලැජ්ජාවක් නැද්ද පුතාට ගෙදරින් පන්නපු මිනිස්සුන්ගේ වලව් අස්සට රිංගන්න. යන් ඔයාව එක්ක යන්න ආවේ විනාඩි දහයක් දෙන්නම් ඉක්මනට එන්න "
" අම්මේ මට එහෙ එන්න බෑ. කොයි වෙලාවේ බැලුවත් ඔයා ගෙදර ඇත්තෙත් නෑ. මන් විතරයි එහෙ ඉන්නෙ. අනික මට මෙහෙ ඉදන් පාඩම් කරන්න ඕනී. විභාහගේ ලියන්නෙත් මන් මෙහෙ ඉදන් "
අම්මේ දෙනුවන්ගෙ අම්මා කියලා වත් කියන්න බෑ ඒ ගෑණු එක්කෙනා. බලාගෙන ඉද්දි ඒ මූණ රතු වෙනවා. එයා මාවත් පාස් කරගෙන ගියේ දෙනුවන් ළගට.
" ආපූ.... එලාදේ නපූ තම. අපෙ අප්පත්ති වත් ඕම නපූ නා.... "
කොල්ලා මයෙ කන් පෙත්ත අස්සේ හිමීට මුමුණලා ඒ ගෑණු එක්කෙනාගේ යට ඉදන් උඩටයි උඩ ඉදන් යටටයි ආයේ බලන්න ගත්තා.
" චූටි අප්පච්චි එතකොට නපුරු නැද්ද ආ "
" ඔලානේ අලේ මදේ සෝස මල. තුත්තක් වත් නපූ නා නෙ. මන් ගුදක් ගුදක් ගුදාක් ආදලෙයි මදේ තූති අප්පත්තිත. ඔලා නම් කතාවත් දෙන්ලෑ මේ පැතියා නම් අප්පා . මදේනේ තූති අප්පත්ති "
පැටියා මයෙ මූණත් බදාගෙන උම්මා දෙද්දී තව පොඩ්ඩෙන් මයෙ කන්නාඩි කුට්ටමත් වැටෙනවා.
" දැන් එතකොට පුතා එන්නැද්ද ආ.... "
" අම්මේ විබහගෙන් පස්සේ එන්න ම් මන් "
මේ දෙන්නාගේ කතාව ඇතුළටත් ඇහුනද මන්දා ඉස්තෝප්පුවට ආපු ලොකු හාමු බැලුවේ දෙනුවන්ගෙ අම්මා දිහා.
" දුව ඇතුළට ආවා නම් එළියේ කා කොටා ගන්නැතුව "
" කාලෙකින් නේද හාමු මහත්තයා... වලව්ව නම් තවම ඒ විදිහමයි. කව්ද අර එළියේ ඉන්නෙ "
YOU ARE READING
අත් වැරැද්ද ( Completed )
Non-Fiction" වීරන්කෙඩුව වලව්වේ පුංචි හාමු අවසරද මට......... පුංචි පැටියගේ චූටි අප්පච්චි වෙන්න " - නිලූෂ සත්සිදු -
