17 yaşında genç bir kızdım artık. Geçmişimi ve geleceğimi kabullenmiş, Adsız ın beni yetiştirmesine izin vermiştim. Zorluklar la geçen 2 yılın ardından hayatta kalmıştım. Yeniden hayata tutunmak,onun yokluğunda onsuz ama onunla yaşamak zordu gerçekten.
Adsız ne zaman benimle babamla ilgili konuşmak istese onu susturuyordum. İstemiyordum onun hakkında birşeyler öğrenmek ,onu özlemek istemiyordum. Kız çocuklarının en sevdiği şüphesiz babalaridir ama onların yanında dağ gibi duran babaları.
Beni büyüten ailem den birkaç kez haber almıştım. Babam benim yokluğuma dayanamamış beni terk ettiklerinden 1 yıl sonra ölmüştü. Annem dediğim kadin da başka biriyle evlenmiş ve bir oğlu olmuştu. Sanırım 2 aylık bir oğlan di şimdi.
O mu? Togay ilk aşkım, canım dediğim ve beni terkedip benim gitmemi isteyen Togay..
En son beni arıyordu heryerde. Bense onu affetmeyecektim.Kendime söz verdim,yeminler ettim hatta onu unutucam diye.
Bugün duyguları kontrol çalışması yapıyorduk Adsız ile. Bana acımasız biri olmam gerektiğini vurguluyordu her defasında. Sevgi , üzüntü, mutluluk, acı ne varsa yok ediyordum birer birer içimde. Gerçek bir canavar olma yolunda gidiyordum.
Nekadar zaman geçti artık bir önemi yoktu benim için. sanırım 5 yıl geçmişti o günlerden sonra. Artık acımasız, duygusuz ve güçlü birine dönüşmüş, büyümüş ve güzelleşmiştim.
Ormanda her zamanki gibi yürüyüş yaparken bir çığlık duydum. Bir kadın yardım için çığlıklar atıyordu. Ayaklarım benden izinsiz o tarafa yöneldi ve onları görebileceğim kadar yaklaştım.
Üç adam vardı kötü giyimli,suratlarinda pis bir gülümseme.
İkisi kadının kollarından tutmuş yere yatırmış digeride kadının üstünde ki kıyafeti çıkarmaya çalışıyordu. Niye kadınlar bu kadar aşağılık bir muameleye maruz kalırdı ki. Ne sanıyordu bu erkekler kendilerini.
Kadınin yalvarmaktan sesi kısılmıstı artık. Acımasız olan ben bu duruma göz yumamazdim bu kadar da değildi yani.
Arkasında olduğum ağacın önüne çıkıp onlara doğru koştum " hey siz kendinizi erkek sanan salaklar, hemen bırakın o kadını" şimdi üçünün de gözleri benim üstümdeydi. " Doğru bu kadını bırakacağız ama seni bırakmayız,gel bakalım buraya" diye bana saldırdılar.
Hançerimi kınından çıkarıp onlara yaklaştım.beni goremeyecekleri bir hızda dizlerinin altlarina hancerimle irice kesikler attım ve üçüde aynı anda dizlerinin üstlerine düştü. Önümde diz çöktürmüstüm onları yani.
" Evet size şimdi yapacaklarımı bir bilseniz" diye onlara sırıttım. Önce birinin boğazını hancerimle kestim.pis kanı üzerime sıçradı.durmadim ikincisi çok korkmuş görüküyordu. Onunda kalbini ellerimle çıkarmıştım. son kalan da bayılmıstı korkudan. Şerefsizler dedi içimdeki.
Üçuncüsünüde kollarını ve bacaklarını vücudundan ayırmıştım.
Kadın bana canavar görmüş gibi bakıyordu. " Korkma,kalk ve evine git" dedim ve bende oradan koşarak ayrıldım.Bu artık canımı sıkıyordu.Ona karşı kalbimde sıcacık bir şeyler oluyordu.Gözlerine baktığımda ayaklarım yere degmiyordu sanki. Aşk miydi bu? Onu tanımıyor,kim olduğunu bilmiyordum, insan olarak nasıl biri olduğunu bile bilmiyordum. Sadece karşımdaki siyah kurdu görüyordum ama sanki o benimmiş bende onunmuşum gibi hissediyordum her defasında.
" Artık kim olduğunu görmek istiyorum" diye yaklaştım ona.karsimda oturdu,kafasını yere eğdi.onu sevmemi ona dokunmamı istiyor gibiydi. Sanırım bende istiyorum.
Elimi uzattım ve simsiyah tüylerine dokundum. Yumuşacık, sıcacıktı.
' Seni seviyorum ' kafamın içinde ses duymaya alışıktım.ama bu ses içimi kor gibi kavurdu. Kalın erkeksi bir sesti. Kulağına yaklaşıp "benim için dönüş,seni görmek istiyorum" diye fısıldadım. Kasıldıgını görüyordum oda kendini tutamiyordu. aramızda kimsenin koparamayacagi bir bağ hissettim.
'beni görünce benden kaçacaksın, bunu kaldıramam,birdaha olmaz' dedi. Dudaklarımı yüzüne yaklastirdim ve minik bir öpücük bıraktım. "Senden gidebileceğimi sanmıyorum" dedim.Şok olmuş bir hirlamayla beni altina çekti birden ne olduğunu anlayamadım o kadar hızlıydı. 'söz mü? Gülcem' burnunu boynuma gömüp kokumu soludu uzunca bir süre.
" Söz seni ne olursa olsun dinlicem ve yanında olucam"
Yavaşça uzaklaştı benden ve başlıyordu,dönüsecekti.
'söz verdin gülcem,beni önce dinliceksin ve benden gitmeyeceksin. Ben artık sensiz yaşayamam,seni zaten seviyordum şimdide birbirimize mühürlendik.'
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜLCE
WerewolfBu artık canımı sıkıyordu.Ona karşı kalbimde sıcacık bir şeyler oluyordu.Gözlerine baktığımda ayaklarım yere degmiyordu sanki. Aşk miydi bu? Onu tanımıyor,kim olduğunu bilmiyordum, insan olarak nasıl biri olduğunu bile bilmiyordum. Sadece karşımdaki...