GÜLCE

ÖLÜM

  Ölüm nedir?
  Size ölüm nedir desem hepiniz kayıplarınızı,sevdiklerinizi düşüneceksiniz değil mi?
Ölüm bir son olarak görünür bazılarımıza ama benim için ölüm son değil başlangıçmış bugün daha iyi anladım.
  Adı Adsız olan yaşlı adam, babamı tanıdığını söylerken içimde bir sızı hissettim. Sanki kalbimi biri avuçlarına almış var gücüyle sıkıyordu.
  Bana adımı veren babam, beni yalnızlığa mahkum eden babam mıydı?
   " Bana artık neler olduğunu anlatacak mısın? ben artık belirsizlikler le çok yoruldum."
    "Tabii kızım. Önce bana söz ver ne olursa olsun kendinden vazgecmeyeceksin." Neler diyecekti ki bana?ben daha neler ile yüzleşecek kadar üzülecegim? "Ben senin yanındayım ve seni koruyacağım.Gerekirse kendinden bile."
    "Tamam, zaten başka yapacak bir şeyim yok" dedim yaşlıya.
     " Sen çok özel bir kızsın Gülce.Sen soyundan geriye kalan tek insansın.Ve ben seni her zaman koruyacağım." Devam etmesi için sessiz kaldım. " Senin güzel bir yaşam sürmen için ölmen lazım kızım"

  Offf.... Çok sıkıldım ama. Zamanı saymaktan burda bu şekilde bağlı beklemekten..
  "Hey siyah kurt Nezaman geleceksin? Ben daha ne kadar burda bu şekilde kalicam" diye defalarca bagirmistim. Sesim kızgın çıkmıyordu aksine gülüyorum her bağırışımdan sonra.
  Altı saat yirmi yedi dakika sonra kapıda sesler işittim.Oh be sonunda dedi kurdum içimden.Onunla bir anlaşma yapmıştım. Bu siyah kurdun ne ayak olduğunu anlamadan ortaya çıkmak yoktu kurdum için. Önce neler olduğunu bir anlayacaktık.
   Evet sesler iyice yaklaştı iki kişiydi sanırım gelenler. Kapı yavaşça açıldı ve içeri girdiler insandı gelenler.
  Sesimi çıkarmadan bekledim. Onlarda dikkatle yaklaşıyordu zaten bana. Onların konuşmasını bekliyorum ve işte başlıyoruz.
  " Sana zarar vermeyeceğiz.sadece konuşmak ve ihtiyaçlarin için geldik" icimdeki deli kurdum kahkahalarla gülüyordu, onlarda kim Gülce bize zarar veremezler zaten bunu anlamayacak kadar körler, diye devam ediyordu gülmeye.