" නිලූෂ... නිලූ..... ෂ නිලූ....... ෂ මේ දොර අරිනවා මනුස්සයෝ.... නිලූ... අහ් නිලූෂ "
පැටිය වාහනේ ඇතුළේ නිදා ගෙන ඉද්දි මන් දොරට අතින් ගගහා බෙරිහන් දුන්නා වෙද්දී ටික වෙලාවකින් ඉස්සරහ ලයිට් එක පත්තු වෙලා දොර අරුනා. මගෙ නිලූෂ. අරුණු දොරෙන් එයා මතු වෙච්ච ගමන් මන් එයාගේ ඇගට පැනලා බදා ගත්තා.
" ම් මයෙ හා මු "
මගෙ නිලූෂගේ බෙල්ල අස්සේ මූණ ගහගෙන හිටපු මට ඇහුනේ එයාගේ බැරැන්ඩි වෙලා තිබ්බ ගැඹුරු කටහඩ. ඔලුව උස්සලා බැලුවත් හරි තමයි මන් දැන් ඒ මූණ හොදටම දැක්කේ. රතු වෙලා ඉදිමිලා තියන කන්නාඩි කුට්ටමවත් නැති ඒ ඇස් මලානික වෙලා තිබුනා හොදටම . කම්මුලකුත් ඉදිමිලා මදිවට ඒ තොල තුවාල වෙලා ඉදිමිලා තිබ්බා. අපෙ අම්මා තොලත් පැලිලා යන්න හොද කම්මුල් පාරක් ගහන්න ඇති මගෙ කොල්ලට.
" ඇයි මෙ ච්චර රෑ වෙලා.. දරුවා එහෙ තනියමද තියලා ආවේ හාමු.. කෝ පැටියා... "
" එයා ඇතුළේ නිලූෂ "
මන් එහෙම කියද්දී තමයි මෙච්චර වෙලා හරි කලබලෙන් හිටපු එයා සැනසුම් සුසුමක් හෙලු වේ.
" මට බය හිතුනා හාමු "
" ඇයි මේ ඉදිමිලා තුවාල වෙලා... ම්... මොකද වුනේ "
මන් ඒ තුවාල වුණු කම්මුල පිරි මැද්දා වෙද්දී මගෙ ඉනෙන් අල්ල ගත්ත එයා මාවත් ඒ ඇගට තුරුල් කරගෙන ඒ ඔලුව මගෙ බෙල්ල අස්සේ ගහ ගත්තා.
" ඇයි මේ රෑ වෙලා මෙහෙ ආවේ. උබලා දෙන්නට මොනා හරි වුණා නම්. "
" මගෙ මහත්තයෝ.... හෙට කතා කරමුද. නිදි මතයි ගොඩක්. මන් නිදා ගන්න තැන හදනකම් මගෙ චූටි අප්පච්චිට පුළුවන්ද පැටියා ගේන්න ගිහිල්ලා "
මන් එහෙම කියද්දී එයා මාව තව තවත් ඒ ඇගට තුරුල් කරගෙන මූණ ඔබාගෙනම හිටියා. හරි උණුහුම් මගෙ නිලූෂ. දෙයියනේ මේ උණුහුම මන් නැති කරගෙන තවත් නම් බැහැ අර වලව්වට වෙලා ඉන්න. ඔය වලව්වට යනවා නම් යන්නෙ අම්මා නැති දවසක තුන් දෙනාම එකට.
YOU ARE READING
අත් වැරැද්ද ( Completed )
Non-Fiction" වීරන්කෙඩුව වලව්වේ පුංචි හාමු අවසරද මට......... පුංචි පැටියගේ චූටි අප්පච්චි වෙන්න " - නිලූෂ සත්සිදු -
