TEACH ME, PLEASE SENYORITO

CHAPTER 31

HINDI magalaw ni Saint ang kaniyang katawan dahil sa pangbubogbug na ginawa sa kaniya ni Mang Nilo. Nagtataka pa sya noong una kong bakit mabilis syang sinuntok nito ngunit ng makita nya si Caia na umiiyak ay alam na nya.

Galit na galit pang sinasabi sa akin ni Mang Nilo ang nangyari kay Caia noong nasa mesa kami ngunit ngayon ay alam na nya. Tama nga ang hinala ko alam nya ang lahat ng ginawa ko sa kaniya. Sigurado ako na mas masakit ito para sa kaniya.

Hindi nya hahayaan na hindi sya mapapatawad nito lalo pa at nalaman nyang anak nya ang tatlong batang sumundo sa kaniya kanina sa dalampasigan.

Hindi ako makagalaw dito sa aking sofa dahil sa sobrang sakit ng aking katawan. Hindi ko alam ngunit kusang tumulo ang aking mga luha sa aking mga mata.

Sa loob ng apat na taon ay nagsilbi ang sa bayan na walang tinatanggap ba bayad. Simula ng umalis ako sa Isla ay para akong nabubuhay na patay. Tumatanggap ako ng mga misyon sa Mindanao na alam kong may tyansang hindi na ako makakabalik ngunit sadyang pinaparusahan ako kahit anong gawin kong magpapakamatay sa Mindanao habang lumalaban ay tila binibigyan ako ng ilang buhay para pagdusahan ang mga bagay na ginawa ko.

Napapikit na lamang ako sa sakit na nararamdaman ko ngayon. Sa tuwing nakikita ko ang galit sa mga mata ng tatlong bata habang umiiyak si Caia ay tila nangliit ako. Ako dapat ang gumagawa sa kanila ng bagay na iyon. Ako dapat ang nagtatanggol sa kanila.

Tuloy tuloy ang luha kong umaagos mula sa aking mata. Napamulat naman ako ng marinig ko ang pagbukas ng pintoan ng mansyon. Wala na akong pakialam kong may pumasok man dito at patayin ko.

I deserve it.

" Muka kang basura" komento nya

Hindi man lang ako lumaban sa kaniyang sinabi dahil tama naman sya. Basura ako dahil ginahasa ko ang taong pinakamamahal ko.

" I know" turan ko. Nakita ko naman ang galit sa kaniyang mga mata habang nakatingin sa akin. Lumapit ito at kinuha ang baril sa likodan nya.

Hindi man lang ako nagulat ng ilabas nya ito at tinutok sa sintido ko.

" Papatayin mo ba ako dahil ginahasa ko si Caia o dahil may gusto sa akin si Chie?" nanghihina kong sabi na tila inaasara siya.
Umigting ang kaniyang panga at diniin ang baril sa sintido ko.

" Mali ang pahawak mo ng baril Ruan" turan ko at tinulungan ko syang hawakan ito ng maayos at tinutok muli sa aking sintido.

" Tang*namo! Mamatay ka na nga mayabang ka pa rin!" angal nya at mabilis na sinilid sa kaniyang likod ang baril.

Napangiti naman ako sa inasal nya. Ilang beses ko ng binantaan si Ruan noon gamit ang baril ko. Katulad ng ginawa nya tinutok ko din ang baril konsa sintido nya habang mayabang na pinapalayo sya kay Caia.

" Why did you do that? Ang babaeng gusto ko binaboy mo. Binantaan mo pa ako noon na sinunod ko naman dahil akala ko mahal mo. Hindi mo sasaktan." problemadong sabi ni Ruan habang umupo sa aking harapan.

Sumakit naman ang mga kalamnam ko sa kaniyang tanong. Hindi ko alam kong bakit sasagutin ko ba sya o mananatiling bingi na tila hindi sya naririnig ngunit napaangat ang aking ulo ng hawakan nya ang aking kwelyo at tila nanghihingi ng sagot.

" Hi-Hindi ko sinasadya. I'm f*cking love her Ruan. Noong nalaman ko na niloko nya ako, pinagpustahan nila ako ng kaibigan nya. Nagalit ako. Hindi ko matanggap na niloko ako ng isang babae na taga isla pa! Tang*na ako ang laging nanloloko Ruan, Ako lagi nanakit pero naisahan nya ako. Plano kong gantihan sya sa mapapagitan ng pa--

" Ano?! Panghahalay sa kaniya habang nagmamakaawa syang tumigil ka!" sigaw nya na mas lalong diniinan ang paghawak sa aking kwelyo.

" H-Hindi. Plano ko na makipagtalik sa kaniya at pagkatapos sasabihin ko ang lahat sa kaniya na alam ko na ang lahat, na niloko nya ako. Ngunit noong nakita ko na syang nanginginig sa takot pagkatapos naming gawin yun ay nakonsensya ako. Hindi ko alam kong bakit hindi nya ako nakilala Ruan! Ang boses ko! Hindi nya ako nakilala at nagumpisa na syang magsisigaw. I panicked. Hindi ko alam ang gagawin ko dahil tang*na hindi ito ang plano ko e!" lumuluhang banggit ko habang seryosong nakatingin sa kaniya. Marahas naman nya akong binitawan at nagmamadaling umalis sa mansyon.