mesela yani. |arfer

0.6

Arda bir ileri bir geri gidiyordu yine. Bu sefer odasında değil sahil kenarındaydı. Birincisi hava soğuktu. İkincisi karanlıktı. Üçüncüsü en sevdiği dizinin yeni sezonu çıkmıştı ama kendi aşk dizisini çekmek için Ferdi'nin telefonunu bekliyordu. Dayanamamış onun dediğinden daha erken bir saatte gelmişti buraya.

Ekranı yanıp sönmeye başlayınca buz gibi olmasına aldırmadan kulağına götürdü. "Of Semih ne var?" Dedi duyduğu ses karşısında hayal kırıklığına uğrarken.

"O ne biçim telefon açış öyle be!" Diye cevap verdi sarışın arkadaşı sitemle.

"Gerginim."

"Biliyorum da senin için görev başındayız herhalde. Her daim yanındayız stres olma bu kadar."

"Her koşulda yanımdaysan niye yemek ısmarlarım demeden kabul etmedin canımın içi?"

Semih ufak bir kahkaha attı. "Her güzel şeyin bir bedeli vardır Arda. Bu geceki maçı kaçırmamın bedeli gibi düşün."

"Semih...beş yaşındaki çocuklarla mahalle arası maç yapıyon hırslanıp." Arkadan gelen esmer çocuğun kıkırtısını duyunca Arda da güldü.

"Beş değil on ama sen bilirsin." Arda tekrar bir of puf sesi çıkarınca Semih telsizle konuşuyormuşcasına devam etti.

"Can'la olay yerinin önündeyiz. Şu an içerideler. Kenan'dan aldığımız son dakika bilgilerine göre sizin ev temiz. Tüm pencereler ve ışıklar kapalı."

"Abartma seviyesine bak Rıza Baba sanki." Diye homurdandığını duydu Can'ın.

Arda, abisiyle ettiği kavga yüzünden -ailesinin tüm ipleri eline verdikleri- Altay'dan çıkma izni alamamıştı bu gece. Tam da gecesine denk gelmişti cidden. Ne derse desin Altay yemiyordu. Çocukları da eve çağır demişti. Evet çağırmıştı ama bir eksik vardı: Kendisi.

Ferdi'yi zaten zar zor ikna etmişti. Bu şansı kullanmalıydı. Bu yüzden dedesini arayarak hastalandığını söylemesini ve Altay'i yanına çağırmasını istemişti. Dedesi Altay'dan çok Arda'yi severdi. O yüzden hiç zor olmamıştı.
Semih ve Can da orada duruyordu ki haber verebilsinler. Arkadaşlarına borçluydu bu aşkı.

"Bir sorun çıkarsa erken gelirse falan oyalayın tamam mı?"

"Tamam hadi hızlı ol sen. Resmen seferberlik ilan ettik."

Altay, Arda için o kadar korkutucu bir mevzuydu ki evden gizlice çıktığını fark etse tüm mahalleyi ayağa kaldırırdı. Kendini ebeveyncilik oyununa çok fazla kaptırıyordu.

Artık tamamen donmaya hazır bir noktadayken -içmek için ne saçma yer seçmişler resmen- hala ne yapması gerektiğini düşünüyordu bu gece. İlk buluşma gibi bir şeydi sonuçta. Dudaklarına mi yapışsaydı da bu mevzu fazla uzamasın? Sarılsa bile yeterdi ki ona. Üşüyordu zaten.

Ve telefonu tekrar yanıp söndü.

ferdi:
ara beni.

Arda yerinde tepinmeye başladı. Çok çok hızlı atıyordu kalbi. Şimdi adrenalinle dolmuştu tamamen. Kız evi naz evi olduğu için biraz bekletti mesajı.

BIR DAKIKA?

Arda, Ferdi'ye mesaj atmaya başladıktan sonra ilk defa yüz yüze gelecekti onla. Şimdi çok daha gerildi işte. Ferdi'ye askerlik arkadaşıymış gibi yazsa da doğal olarak aşırı utanıp sıkılıyordu.

Şimdi geri dönse ne olurdu ki? Ferdi'ye şaka yaptığını söylerdi. Semihlerle iddiaya girdiğini falan....Ama gözlerinin rengini belli eden en güzel sweatini giymişti. Hazırlığı boşa mıydı?