«Αχ γλυκέ μου Φράνσις, μακάρι να ήσουν και εσύ εδώ» μουρμούρισε στα Γαέλικα χαϊδεύοντας απαλά την τελευταία φωτογραφία που είχε τραβήξει σήμερα το πρωί και την είχε μόλις κολλήσει δίπλα από την τελευταία της καταγραφή.
«Θα μου το μεταφράσεις άραγε ποτέ;» άκουσε την φωνή του Μπας να έρχεται από πίσω της και κλείνοντας βιαστικά το βιβλίο έκανε πιο πίσω και το έβαλε ξανά στην θέση του. Λες και αν δεν το έκανε θα κατάφερνε εκείνος να το διαβάσει εφόσον ήταν γραμμένο σε μια γλώσσα που ήταν άγνωστη σε εκείνον.
«Θα ήθελες εγώ να διαβάσω το δικό σου ημερολόγιο;» του γύρισε κάπως εκνευρισμένα.
«Αν κράταγα ημερολόγιο δεν θα σου το έκρυβα ποτέ» της απάντησε με άνεση ενώ την πλησίασε και η Μάριαν σηκώθηκε απότομα. Μαζεύοντας τα κουτάκια από τις μπύρες και την πίτσα που προσπάθησαν να φάνε πριν ο Μπας ξεκινήσει να επισκέπτεται την τουαλέτα λόγο του χαλασμένου ντόνατ που είχε φάει το πρωί, προσπάθησε πολύ σκληρά να τον αποφύγει.
«Νιώθεις καλύτερα;» ρώτησε χωρίς να τον κοιτά ενώ πηγαινοερχόταν στην κουζίνα για να κρατήσει το μυαλό της απασχολημένο.
«Προσπαθείς να με διώξεις ή είναι η ιδέα μου;» την ρώτησε κρυφογελώντας.
«Σου είπα ότι πρέπει να ξυπνήσω πρωί για να προλάβω να πάω στην λίμνη πριν την ανατολή και θέλω ξαπλώσω νωρίς» γκρίνιαξε η Μάριαν ενώ άρχισε να πλένει τα ποτήρια και τα πιάτα που είχαν λερώσει.
«Δεν μπορείς να με φιλοξενήσεις έστω για μία μέρα;» την παρακάλεσε και η ματιά που του έριξε έκανε τον Μπας να σηκώσει τα χέρια ψηλά αμυνόμενος.
«Ξέρω, ξέρω...» της είπε γρήγορα πριν αρχίσει πάλι να αραδιάζει τους ηλίθιους κανόνες της. «...όχι φιλιά, όχι σεξ και όταν βρεθείς έξω από το σπίτι να φροντίσω να βρίσκομαι από την σωστή μεριά της πόρτας. Δηλαδή απ' έξω...» αράδιασε το κατεβατό της και συνέχισε. «Τώρα μπορώ να μείνω μόνο για σήμερα; Στην τελική τι θα σου κοστίσει;» παραπονέθηκε.
«Ξεχνάς τι, αλλά περισσότερο πόσο, μου κόστισε η μοναδική φορά που σου επέτρεψα να κοιμηθείς εδώ;» του πέταξε στα μούτρα.
«Άουτς αυτό πόνεσε» της γύρισε εκείνος πικραμένος αλλά δεν τα παράτησε κιόλας.
Πηγαίνοντας κοντά της, τύλιξε τα χέρια του γύρω από τους ώμους της και βάζοντας το κεφάλι του να ακουμπήσει πάνω στο δικό της άρχισε να την κουνάει απαλά αριστερά και δεξιά.
YOU ARE READING
The Destiny
Teen FictionΗ Μάριαν στα δέκα της χρόνια είναι έτοιμη να ξεκινήσει το ταξίδι που θα της αλλάξει όλη της την ζωή της. Γεννημένη στα Χάιλαντς της Σκοτίας, 5ο παιδί του βασιλιά, έχει μάθει να ζει ελεύθερη στην φύση. Δεν πίστευε ποτέ ότι μια μέρα θα φορούσε κορώνα...