LYCANTHORP ( Tamamlanmış Kitaptır )

40.bölüm

LENORA KATELİYN

Duncan hızla ortadan kayboldu yanlış anlamasını istemiyordum çünkü gözlerinde gördüğüm nefret göğsümü dar etmişti

Bende annemi geride bırakarak hemen arkasından ormanlığa doğru koştum

Ağaç dalları kolumu çiziyordu ama umrumda değildi onu bulup onunla konuşmalıydım

Ormanın içinde yalnız başıma gözü yaşlı bir şekilde onu arıyordum sesim olmadığı için zihin yoluyla

~ Duncaaan ~

diye bağırıyordum gelmesini ümit ediyordum ama görünürde hiç bir yerde yoktu

Ellerimle yüzümü kapatarak hıçkıra hıçkıra ağladım böyle olsun istememiştim
Kesinlikle istememiştim

Arkamdan dalların kırılan çıtırtı sesi geldiğinde hızla arkamı döndüm

Karşıımda duruyordu üstü başı dağılmış bir şekilde gözlerinde ise

Unuttuğum bakışı görmek canımı daha çok yaktı

Nefret ve tiksinti....

Ona bir adım yaklaştığımda şiddetle bir adım geri çekildi

~ açıklamama izin ver yemin ederim göründüğü gibi değil~

Bu şimdi benim hatamdı ve suçlanacak tek kişi bendim

" bana borçlu felan değilsin defolup gidebilirsin "

Sözleri zehir gibiydi

~ söylemek zorundaydım ~

Kalbimin sıkıştığını hissedebiliyordum mideme kramp girmişti

" ne söylediğin umrumda değil şimdi gözümün önünden defol " diye bağırdı sesinde bana karşı nefret vardı 

Sesi o kadar şiddetliydiki
Ormandaki tüm canlıları kaçırmıştı

~ anlamak zorundasın ~

Bana o bakışına dayanamıyordum

" başından beri haklıydım..
o zaman neden o kelimeleri duyduğumu söyle seni şuanda öldürmek için neden can attığımı söyle "

Sözleri bana tokat atmış gibi beni ürküttü gözlerimi acıyla kapadım açıp ona tekrar bakarak

~ bunları senin için söyledim duncan çünkü....~

Ama aniden beni keserek

" senin için önemsiz olduğumu söyledin bir hiç olduğumu söyledin kalemi hemen terk et "

Diye eliyle işaret verdi o an kalbim üzüntüden paramparça oldu

Beni paramparça etmişti ve oda bunu çok iyi biliyordu
Arkasını dönüp gitmeye başladığında

Durgun bir şekilde

~ bunları sadece senin için söyledim...eş olduğumuzun konusu her açıldığında şiddetle inkar ettin onca zamandan sonra kimsenin bilmesini istemiyeceğini düşündüm ~

Bu sefer gitmedi arkasını dönmeden olduğu yerde dondu

~ beni defalarca inkar ettin bende henüz kimseye söylemek istemediğini sanıyordum bizden utanan ben değilim bu bağı ınkar eden ben değilim sensin elimden gelse herkese haykırırdım ama....~

Aniden arkasını dönerek

" neden yapmadın o zaman " diye bağırdı

~ senin yüzünden ~

Yaşlı gözlerimi onun öfkeli gözlerinde gezdirerek

~ hazır değilsin bunu görebiliyorum hala insanlığının kontrolünü tam anlamıyla ele geçiremedin
Seni rahatsız edici bir duruma sokmak istemedim sen kralsın sen yap istedim ama dürüst olmak gerekirse
Eğer eş olduğumuzu ssöyleseydim bunada çok kızacaktın bugün kahvaltıda işareti sakladım diye kızdığını fark ettim ama onu sergileseydim bu seni yine çok öfkelendirecekti iki yoldada kaybedecektik ve bende sana en muhtemel tercihi bıraktım ~

Karşımda donmuştu ama onun umursamaz olmasındanmı yoksa şok olmasındanmı anlayamadım

Sessiz kalması içimi daha çok yaktı

Ama sonra

" ciddi değilmiydin senin için bir hiç olduğumu söylediğinde "

sesi bu kez yumuşak çıkmıştı ve şok oldum

~ deminden beri ne diyorum sana söylediklerimin hiç birinde ciddi değildim ~

Kafasını yere eğdi hala emin değildi ve emin olmaya çalışıyordu

Ayaklarımın ucuna bastırarak omuzlarına tutundum

~ hala emin olmadığını görebiliyorum tamam o halde sana dürüst olduğumu kanıtlayacam ~

Gömleğini son hızla parçalarına ayırarak işaret bölgeme baktım

~ bu gece sana herşeyi kanıtlayacağım bu geceden sonra benimle savaşmııyacaksın ~

Ona konuşmaya bile fırsat vermeden dişlerimi köprücük kemiğinin olduğu yere batırdım

Dişlerimi geri çektiğimde

~ artık biz biriz ~

Tenindeki kan akarken mutlu bir şekilde sırıttım

Önce işaretine sonrada bana baktı birşey söyleyecektiki

~ hayır ~

Diye sözünü kestim ama hızlıca beni ensemden yakalayarak havaya kaldırdı

Bacaklarımı beline doladım
Bir şey dememe fırsat vermeden sertçe dudağıma kapandı

Öpüşmenin içinde o kadar çok kaybolmuştukki ormanda olduğumuz bile aklımıza gelmedi

Nefes almak için geri çekildiğimizde

Derin gözleriyle işaretime bakıyordu

" bu işareti bir daha saklamaya çalışma yoksa seni tekrar tekrar işaretlerim"

~ o zaman işaretle tekrar tekrar ~ dedim

Oda büyük bir hızla işaret bölgeme yine hücum etti dişlerini tekrar geçirdi

Geri çıkardığında dişlerindeki kanımı emdi

~ tacın ~ dedim

Ama beni duymuyordu işaretimin olduğu bölgeyi emmekle meşguldü

~ Duncan tacın ~ dedim

Kafasını boynumdan geri çekip

" herkes kime ait olduğunu bilmeli " dedi

Yutkunarak başımı salladım
Benim  olduğu kadar herkes onunda kime ait olduğunu bilecekti artık

~ çiftleşme bağımızı tamamlayacakmıyız ~ dedim

Utanarak ama gerçekten bilmeye ihtiyacım vardı

Derin gözleri tenimi yakıp geçerken

" bu şekilde değil bundan daha iyi olmalı  gecemiz muhteşem olmalı lycanthorp olabiliriz ama kesinlikle hayvan değiliz "

Yüzüme küçük bir gülümseme oturdu muutluydum inanılmaz derecede

" şimdi " dedi aniden ben kaşlarımı çatıp ona bakarken
Arzu dolu gözlerle

" seni öpebilirmiyim " dedi

Kafamı hızlıca sallayıp dudaklarına kapandım oda büyük bir tutkuyla bana karşılık verdi