LYCANTHORP ( Tamamlanmış Kitaptır )

20 .bölüm

                RECCATTUS

Reccattus lenorayı sarayın avlusunda bıraktıktan sonra doğruca şifacının yanına geldi

Şifacı bir askeri muayene ediyordu
İşi bittiğinde eşyalarını toparlayarak

" dinliyorum reccattus "

Reccattus nerden başlıyacağını bilmiyordu
Gerginliğini savarak

" bugün yanımda bayılıp düşüyordu yapabileceğimiz hiç birşey yokmu ölmesine göz göre göre izinmi vereceğiz " dedi

Lunası için gerçekten endişeleniyordu
Şifacı sıkıntıyla nefes alarak

" bak evlat bende durumlar böyle olsun istemiyorum ama benim yapacağım tedavi sadece zaman kazandırır ölümünü engellemez kurtarılmasının sadece tek bir yolu var kralın..."

" biliyorum onu işaretlemesi ama yanaşmıyor oda herkes gibi tiksiniyor kızdan
O kız çok masum doktor stick
Böyle adi bir ölümü hak etmiyor "

Reccattus gerçekten sıkıntı içersindeydi
Doktorda onunla aynı fikirdeydi tabi oda kızın kurtulmasını istiyordu ama iş nefret eden kralda bitiyordu

" keşke yapabileceğim birşey olsa evlat ama röntgen sonuçlarını sen gördün ne bizim tedavimiz nede o kızın zayıf kurdu bu iflası durdurmaya yetmez "

Reccattus arkasını dönüp hızla şifacının yanından ayrıldı
Birşeyler yapması gerekiyordu lunasının ölümünü kabul edemezdi

Bahçeye gittiğinde lenorayı çiçeklerin yanında göremeyince şaşırdı oradaki muhafızlara

" lenora nerde " dedi içinide endişe sarmıştı

Muhafız hiç hareket etmeden

" saraya girdi efendim " dedi

Reccattus onu nerde bulabileceğini çok iyi biliyordu
Hızlla kızın odasının olduğu kata çıkarak kapıyı çaldı

Ama açan olmadı kapı kolunu oynatınca kilitli olduğunu fark etti

" lenora iyimisin "  ses seda yoktu

" lenora senden kapıyı açmanı isteyecem yoksa kırmak zorunda kalıcam "

Şıngırtı sesi duyunca rahat bir nefes aldı
Ama kapı açılınca gördüğü manzara karşısında dehşete düştü

Kızın gözleri ağlamaktan  şişmiş içi kan çanağıydı boğazınıda bir şalla kapatmıştı

" ne oldu sana "

Kız sadece bakışlarını yere serdi reccattus nazikçe kollarından kavrayarak

" lenora..."

ama kız aniden ağlayarak acıyla yüzünü buruşturdu
Reccattus hemen kollarını bırakarak

" tamam özür dilerim belliki canın yanıyor bana ne olduğunu anlat bende sana yardımcı olayım "

Kız göz yaşlarını elinin tersiyle silerek elindeki keğıda

~ ben iyiyim lütfen...sadece biraz uykuya ihtiyacım var ~

Yazdı reccattus okuduktan sonra

" olmaz öyle şey sen yatağına geri dön ben hemen şifacıyı çağırıyorum "

Diyerek koşar adımlarla oradan ayrıldı kızın durdurmaya bile fırsatı olmadı

Reccattus tekrar şifacıyla döndüğünde lenora yatakta bitkin bir şekilde sessizce göz yaşı döküyordu

Şifacı gülümseyerek

" hadi kızım bana şikayetlerin ne anlat bakalım"

Dedi lenoranın gözleri ilk reccattusa ondanda şifacıya takıldı zor bela oturur pozisyona geçerek

Boynundaki şalı indirdi boynunda morarma vardı
Gören reccattus öfkeyle soludu kimin yaptığını tahmin edebiliyordu

Şifacı 

" kollarınıda gösterirmisin kızım orayada merhem süreyim " dedi

Kız kollarınıda açıp kollarında oluşmuş izleri gösterdi
Şifacı soğuk merhemi sürerken lenora gözlerini kapattı

" başka bir şikayetin varmıydı "

Şifacı muayene ederken kızın ateşinide gözden kaçırmamıştı ve sebebini çok iyi biliyordu

Lenora tereddütlü davranınca
Reccattus gülümseyerek

" lütfen lenora şifacı senin için geldi sende rahatsızlığın ne ise anlat " dedi

Kız eline kalemi keğıdı alıp karaladıktan sonra reccattusa ve şifacıya uzattı

~ içim yanıyor ve bunu durduramıyorum midem ciğerlerim hepsi sanki yanıyor ~

Okuyan doktor ve reccattus birbirlerinin gözünün içine baktılar ikiside ne olduğunu biliyor ama bunu kıza söyleyemiyorlardı

Lenoranın onları izlediğini fark eden doktor şevkatle

" sana bir ağrı kesici yapayım kızım sorununu bitirmez ama birazcık rahatlamanı sağlar "

Leenora başıyla onaylayınca doktor strick koluna iğne yaptı
Kız tekrar uyumaya başladığında ikiside dışarı çıktılar

Reccattus
" durum sence ne " dedi

Doktor reccattusa sıkıntıyla

" bir an önce işaretlenmesi lazım semptomlar hızlıca kendini göstermeyi başarmış korkarım geç kalırsak bu onun için kötü olucak "

Diyerek parmağıyla yatağında uyuyan kızı işaret etti sonra çantasını alarak gitti

Reccattusta endişeyle soludu
Çaresizlikten nefret ediyordu .