LYCANTHORP ( Tamamlanmış Kitaptır )

48.bölüm

1 HAFTA SONRA

DUNCAN EMRİCK

Ormanın içinde sessiz sedasız geziyordum ama gezmekten çok sanki birşey arıyormuşum gibi hissediyordum

Gölet bi alana geldiğimde gözlerim göletin yanındaki silüete kaydı

Üzerinde aynı elbiseler aynı yaralı kol ile gözü yaşlı şekilde göle bakıyordu

İçimi tarifsiz bir acı sararken ona koştum ama büyük bir güç ona yaklaşmamı engelliyordu

" lenoraaa " diye acı içinde haykırıyordum ama beni duymuyordu sadece gözü yaşlı şekilde göle bakıyordu

Kendimi paramparça ettim ama bana hiç dönmedi yavaşça yerinden kalkarak ağır adımlarla ormanın ortasında kayboldu

Peşinden koşmak istiyordum ama hiç bir şey ona erişmeme izin vermiyordu

_____________🌹🌹🌹_________

Dehşet içinde yatağımdan kalktım gözlerim kendiliğinden yaşlıydı hızla yataktan kalkarak adımlarımı banyoya götürdüm

Aynadaki sülietime gözüm yaşlı ve kan çanağı şeklinde bakıyordum

Gözlerim köprücük kemiğime kaydığında artık orada işaretimin olmaması her seferinde canımı acıtıyordu keşke o lanet büyüyü yaptırmasaydım

Duş başlığını açarak altına girdim ve avazım çıktığı kadar bağırarak ağladım
Keşke yapmasaydım keşke...

Onu incitmeseydim o kötü kraldan şimdi acılı bir kral kalmıştı ve ölecek hissediyordum keşke onu bu kadar incitmeseydim

Benimle olduğu süre boyunca ona sadece kan ve göz yaşı vermiştim keşke şimdi hepsini ben çekseydimde o burada olsaydı

İşim bittiğinde odamın penceresinden bahçeme baktım

Çiçeklerimle ilgilenmeyi severdi ve bende o yüzden onu çiçeklerimin arasına gömmüştüm

Hergün yanına gidiyor beni affetmesi için af diliyordum ama şunu biliyordumki

Bana dargın ve kırgın bir şekilde öldü
Ve kendimi affedemiyorum

Hızla göz yaşlarımı silerek aşağı indim mezarının başına bir gül daha bırakarak hızla saraya döndüm

Merdivenleri inerken içimdeki öfkemede engel olamıyordum

Muhafız hücrenin kapısını açtığında intikam ve vahşetle  karşımda eşimin katillerine baktım

O gündür onları ne öldürüyor nede yaşatıyordum

Kanlarına doyana kadar kendi elimle işkence ediyordum

Ve bugün daha vahşi planlarım vardı
Her gün her gün eşimin akan canı için cezalandıralacaklardı

Benimde ceza almam şart bunu biliyordum ama benim cezam lenorayı o gün sarayımdan kovduğum an başlamıştı git derken bunu kast etmemiştim

Ama o ebedi yokluğuyla beni çok çetin bir şekilde cezalandırdı

Hem kendi gitmişti hemde üzerimde bıraktığı işareti

Geride ise sadece ölene kadar bunun pişmanlığını yaşayacak bir kral kaldı

Son..