Grijze jager slavinnen van Toscana

Hoofdstuk 19

~een week later, Casper ligt nog steeds in de ziekenboeg~

Een ochtend vroeg ging Ricky stiekem bij Casper kijken... oh wat lag hij er schattig bij, dacht ze, ze'n haar door de war... een beetje kwijl in de hoek van zijn mond, WAT?! Waar dacht ze wel niet aan, waarom deed ze ineens zo raar en...? Casper werd wakker! "Ahhh" hij wreef over het gips op z'n arm, toen keek hij naar Ricky en bedacht ze zich dat ze nog in haar korte pyjama was. Een heel erg kort lekker zittend broekjes met een groot oud shirt van Will dat een beetje over haar schouders hing. "Uhm... Ricky? Kom je soms kijken hoe het met em gaat?" Hij grijnsde. Die idioot schattige grijns van hem dacht Ricky. "Urm... je kwijlt in je slaap." Het was een goede oplossing, ze kon moeilijk zeggen "ja Cas, ik ben komen kijken hoe je slaapt en je zag er zo schattig uit." Nee, dat kon ze echt niet zeggen! Het was donker in de kamer maar Ricky dacht te zien dat Casper bloosde. "Ja, dat weet ik" hij klonk oprecht boos. En hij veegde snel het kwijl weg. "Cas... ik bedoel Casper" en toen, die grijns verscheen WEER! "Zei je nou Cassasss?" "Nee" zei ze te snel. "Temshi, geef nou maar toe dat je me leuk vind, want ik vind jou heeeel erg leuk" hij liep naar haar toe en trok haar dichterbij. Ricky duwde hem voorzichtig (vanwege zijn arm) weg. "Handen thuis!" Ze wilde weg lopen maar Casper hield haar tegen. "Hey sorry, ik weet het ik ben een sukkel, maar, Tenshi, ik vind je oprecht leuk, ik heb maar een woord voor jou: wauw"  hij zette weer een stap naar voren, gelijk zetten Ricky een stap naar achter. Casper zuchtte en wou weg lopen, toen hij werd gegeven gehouden door Ricky die zijn hand vast had gepakt, ze sleurde hem mee door het paleis, ze beklommen de trap naar boven. "Wat ga je met me doen?" Vroeg Casper zenuwachtig. Ricky kneep in zijn hand maar zei verder niks. Ze liep in stilte verder. Af en toe keek Casper naar Ricky en Ricky naar Casper en dan moesten ze alle bij blozen. Toen ze op een van de kasteel muren stonden waar ze van het uitzicht konden genieten zei Ricky toch iets. "Cas...Cas ik... het spijt me oprecht..." "waarvoor?" Vroeg Cas. Hij leek niet te merken dat ze Cas had gezegd in plaats van Casper. Ze knikte naar zijn gips. "Daarvoor, ik heb je arm tov gebroken" "ja, dat heb je, maar dat maakt niet uit, door dat knokpartijtje, wat we nog een keer opnieuw moeten doen want dit keer had je me afgeleid. Hebben we elkaar leren kennen, dus het maakt niet uit Tenshi" Ricky knikte langzaam. "Wat betekent Tenshi?" "Nou ehhh, het betekent, nee weet je wat, dat zeg ik lekker niet" Ricky keek hem boos aan. "Hoezo niet! Straks betekent iets van je bent super dom en dan zeg je het waar iedereen bij is en dan weet ik niet wat het betekent."  Ze wou hem van de muur af duwen maar hield zich in. "Je vader wist ook niet wat Chocho betekende, hij was er gewoon trots op." "Echt niet! Hij schaamt zich voor die bijnaam!" Ricky stampte boos weg Casper rende zo snel dat kon met een gebroken arm achter haar aan. "Ricky!" Ricky draaide zich boos om. "Wanneer vertel je het me dan wel? Als ik je vriendinnetje ben zeker?!" Ze wou nu echt graag wegrennen want ze kreeg tranen in haar ogen en dat moch Casper absoluut niet zien. Casper merkte dat ze oprecht dacht dat het iets gemeens was, maar. Als hij haar zou vertellen wat het precies betekend, zou Ricky hem nooit meer willen. Toen draaide ze zich zo abrupt om dat Casper zich doodschrok en hij achteruit viel. Toen Ricky door Had wat er gebeurd probeerde ze hem nog te vangen, waardoor ze met hem mee van de muur af viel. Ze kreeg nog wel z'n shirt te pakken en Casper haar pols. Hij trok haar naar zich toe en hield haar stevig vast. De wereld leek even stil te staan. Maar helaas moesten ze na de zeven beste meters van haar leven erg hard op  de grond komen... "owwwww" Ricky probeerde op te staan maar Casper hield haar tegen. Door haar via haar nek naar zich toe te trekken. "Hey hey wacht eens even, je hebt me op de grond gesmeten, van een zeven meter hoge muur trouwens, me geknuffeld, en bent ook nog is op me beland, in minder dan een halve minuut, en nu wil je gewoon opstaan en doen alsof er niks gebeurd is." Ricky voelde zichzelf rood woorden. "Dat was wel het plan ja" zei ze voorzichtig, ze glimlachte in de hoop dat dat Casper af zou leiden.  Hij schudde zijn hoofd en ging langzaam recht opzitten waardoor Ricky nu op zijn schoot zat. "Nee! Dit is niet eerlijk!" Riep Ricky lachend. Casper had zijn gebroken arm om haar heen geslagen zodat ze nu niet weg kon zonder hem pijn te doen. En nu ze Casper al twee keer pijn had gedaan had ze besloten iets voorzichtiger te doen, ietsjes maar. Toen ze daar even zaten besefte Ricky pas hoe moe ze was, ze viel bijna om. Ze viel achterover tegen ze lag u met haar hoofd tegen Casper's buik. Haar ogen gingen al bijna dicht tot ze iets zachts en warms op haar lippen voelde, het waren die van Casper. Hij had zich voorover gebogen om haar te kunnen kussen. Ricky duwde zijn hoofd naar achter met haar handen. "Dat deed je niet echt?!" Zei ze half verbaasd half boos. "Oh echt wel Tenshi, dat was net zo echt als onze val" bij het laatste kreunde hij en wreef hij over zijn pijnlijke rug. Ricky moest lachen en duwde Casper op de grond. Maar omdat Casper haar vast hield viel ze mee, waardoor ze dus WEER op hem lag. Ze lagen half stoeiend op de grond en moeste alle bij lachen. Ze bleven een tijdje door stoeien tot ze een stem achter zich hoorde. "Ey o CasPER! Je hebt de test nog niet gedaan! Dus handen en lippen thuis van míjn zus!" Ze kwam naar ze toen lopen vanuit de bosjes waar ze tussen had gezeten. Toen ze bij ze was trok ze ze uit elkaar. Ricky keek naar Casper en zag dat die helemaal rood was geworden en vermoeden dat ze zelf ook helemaal rood was geworden. "Hey, uhh Missy, wat heb je allemaal gezien?" Vroeg ze beschaamd. "Alles, helaas!" Eerst trok ze een vies gezicht en daarna zette ze een brede grijns op. "Ik kan niet wachten om dit tegen papa en mama te vertellen! Wat zullen ze wel niet denken RIcky haar eerste kus met Casper weet-ik-veel-wat-zijn-achternaam-is" Ricky sprong abrupt op. "Ik heb hem niet aangeraakt en hij mij niet!" Riep ze snel terwijl ze zichzelf nog roder voelde woorden, ze keek om naar Casper die grijnzend op de grond zat. "Vanavond weer?" Vroeg hij geluidloos. Ze negeerde hem en keek weer om naar haar zusje. "Oh ja? Je lag anders wel op hem" het was natuurlijk waar maar toch vond Ricky het niet leuk
"Ik viel!"
"Op hem!"
Ricky liep drijgend op haar af. Helaas moest precies op dat moment Arnaut uit de bosjes waar Missy ook in had gezeten komen. Arnaut Cassandra en Maddie waren een tijdje later aangekomen, ze waren in Arrida voor koninklijke zaken, Hal en de rest van de bemanning van de reiger zijn ze op gaan halen en hebben ze vier dagen alter afgezet. "Ho ho zo is het wel weer genoeg" zei hij terwijl hij tussen ze in ging staan. "Wat?! Jij ook al?!" Als iemand haar zou bespieden zou Missy gelijk de hoofdverdachten zijn, maar Arnaut! Ze voelde zich beschaamd, boos en in de steek gelaten. "Van jou had ik het wel verwacht Missy, maar van jou Arnaut?!" Schreeuwde Ricky, ze probeerde hem naar achter te duwen maar Arnaut was te sterk en goed getrained en bleef gewoon staan. Ze draaide zich om naar Cas. Hij was inmiddels al opgestaan. Ze keek goed naar hem, hij was knap, sterk en vrij groot. Ze merkte dat iedereen naar haar keek en dat er tranen over haar wangen stroomde. Ze liep naar Cas toe en legde haar hoofd op zijn borst, om haar tranen te verbergen. Casper sloeg zijn sterke niet gebroken arm om haar heen en legde zijn hoofd op het hare. Arnaut wou ook komen om Ricky te troosten. Hij bedacht zich dat hij waarschijnlijk te ver was gegaan. "Ricky, we beloven dat we niks tegen je ouders zullen vertellen en het spijt ons" zei hij ongemakkelijk. "Hij bedoeld dat hij dat beloofd, ik niet hoor! Het spijt me niet, en ik ga het al helemaal tegen mama en papa vertellen" Arnaut keek haar boos aan. "Prima" zei ze na een tijde, ze vond het duidelijk niet leuk, maar ze had het nu wel beloofd, ze liep stampvoetend weg. "Het spijt me Rick, ik had het echt niet moeten doen" Ricky keek om en veegde een traan van haar gezicht. "Het is oké, ik pak jullie later wel terug." Ze wachten even voor ze verder ging. "Vooral Missy, ik kan niet wachten tot zei haar eerste vriendje krijgt" er verscheen een grote grijns op haar gezicht, Cas' ogen gingen wijd open toen hij besefte wat ze had gezegd. Vriendje. Toen moest hij lachen en gaf hij Ricky een kus op haar wang. Ze draaide zich om en duwde hem lachend weg. Cas wou haar terug pakken maar ze was al richting het strand gerend. Hij wou achter haar aan rennen maar voelde toen een sterke hand om zijn pols. Hij draaide zich om en keek recht in de blauwe ogen van Arnaut. "Als je haar hart breekt' zei hij dreigend. "Breek ik jou" toen liet hij hem lo en rende Casper snel achter Ricky aan.