Grijze jager slavinnen van Toscana

Hoofdstuk 20

"Ik ga jou ook missen" zei Ricky twee weken later voor ze aan de reis terug naar Araluen zouden beginnen. Casper zag er best verdrietig uit dat Ricky weer weg ging. "Wow wow! Jullie zijn toch geen ding hè?" Vroeg ze waarschuwend. "Nee, nog niet" dat laatste mompelde hij er zachtjes achteraan zodat alleen Ricky het kon horen, ze waren heel close geworden in die paar weken dat ze elkaar kende, Casper kon ook best goed opschieten met Missy. "Ricky, Missy! We moeten nog een hele tijd terug maken, kom aan boord!" Riep Will vanaf het dek van de Willwolf die in de kade lag. Casper gaf Ricky een knuffel als afscheid. "Ik ga je missen" hij liet los en wende zich tot Missy die echt HEEL klein leek vergeleken Casper. "Ik ga jou ook missen kleintje" Missy keek hem boos aan. "Het is maar dat ik je ga missen" ze glimlachte. "Ik ga jou ook missen Baviaan" Casper Glimlachte. "Tot ooit Chocho!" Will glimlachte naar hem. "Tot ooit Casper!" "Tot ooit Kawausi" zei hij tegen Missy. Missy keek geïrriteerd. "Wat beteken dat!" Casper glimlachte en aaide over haar hoofd. "Daar kom je achter als je er klaar voor bent" Missy draaide zich om en liep de boot op. "Tot de volgende keer Fakura, mijn Tenshi" hij knuffelde haar nog is. "Ik zweer dat ik terug kom, misschien niet morgen, misschien niet volgende week, misschien niet volgende maand of zelfs volgend jaar, maar ik kom wel terug." En met dat gezegd te hebben kuste ze hem snel op zijn wang. Casper bleef stom verbaasd staan terwijl ze op de boot stapte en de boot begon te bewegen.
————-
Ze waren al een week geleden aangekomen en Ricky was de hele week bezig geweest met van alles en nog wat, ze had een dag met Jenny mee gelopen in het restaurant, ze had in de bieb gestaan en mensen geholpen met het vinden van de boeken die ze zochten met George, ze had haar moeder geasisteerd bij haar werk als courier en had een dag bij de Smit rond gelopen en wat geholpen. Vandaag had ze al de hele dag met pijl en boog lopen schieten. Wat was het eigenlijk saai, hoe konden Missy en papa zich er zo lang mee vermaken? Vroeg ze zich af, ze moest nu toch wel snel iets gaan bedenken van wat ze later wilde gaan doen, Will had haar verteld dat Gilan op zijn 12de als in de leer bij Halt was, dat hij en zijn vrienden op hun 15de moesten kiezen maar dat Halt pas op zijn 18de begon, ik weet nog niet wat ik wil woorden, maar grijze jager is wel echt heel saai dacht ze waarna ze voor  de miljoenste keer die dag haar dozijn pijlen opging halen.
                                      *
Missy liep rustig door het bos, ze had zin gehad  in school omdat ze Arnold dan  kon zien met zijn gebroken arm, helaas, was die alweer geheeld, toen ze dat zag had ze er gelijk geen zin meer in. Ze was gewoon een wandelingetje maken nadenken over wat er nou precies was tussen Casper en Ricky toen ze opeens een takje hoorde kraken. Ze draaide zich om en zag Arnold staan. "Hoi, kan ik je ergens mee helpen?" Vroeg ze met een glimlach. Arnold keek haar aan met een gemene grijns. "Nee" zei hij simpel weg. Missy deed net haar mond open voor een brutalen opmerking toen er een juttenzak over haar hoofd werd getrokken, ze probeerde hem nog van haar af te krijgen maar hij werd strak aan haar lijf gebonden. "Dankje Bram" zei Arnold. Missy kon het natuurlijk niet zien maar Arnold Bram en Jacob pakte allen drie een dikke stok op die ze duidelijk bewust mee hadden genomen, ze waren dan wel maar tien, slaan met takken is iets wat jongens van tien nou net precies heel goed kunnen. Iedereen klap kwam hard op Missy's onbeschermde lichaam. Ze bleven tien minuten aan een stuk door slaan. Daarna trokken ze de zak van haar hoofd. "Oh Dankje vader, voor het geweldige plan, ik snap wel dat je hier mee die domme Arnaut hebt kunnen pakken" zei Arnold tegen de luncht alsof zijn vader god was. Missy had een blauw oog en zat onder de schrammen en blauw plekken. Ze lag  hulpeloos op de grond. Arnold knikte goedkeurend. "W...wie is je vader?" Probeerde Missy te vragen met een schorre stem. Arnold lachten "dat heb ik je al verteld, Aldo, zat een jaar hogen dan onze geliefde Arnaut" hij maakte een kots beweging. "En heeft hem toen op exact deze manier verslagen" "dus, het enige wat je van hem hebt geleerd is hoe je mensen in elkaar slaat" Arnold trok een wenkbrauw op. Waarom kan zelfs hij het?! Vroeg Missy zich boos af. "Wat heb jij dan geleerd van je vader? Behalve hoe je moet vechten en mensen in elkaar moet slaan" hij stampte op Missy's neus waardoor die hevig begon te bloeden en er tranen in Missy's ogen schoten. "Tot later kleintje" en met dat gezegd te hebben trokken ze de zak weer over Missy's hoofd en lieten ze haar liggen.
                                          *