Grijze jager slavinnen van Toscana

Hoofdstuk 4

"Missy is weg!" Zei Alyss nog een keer. Will keek om zich heen alsof hij niet geloofde dat Missy er niet meer was. "We moeten haar gaan zoeken. Wat als er iets aan de hand is?" Zei Alyss bezorgd. "Alyss, dit is het veiligste kasteel dat er is. Er is vast niks met Missy." Zei Cassandra in de hoop Alyss gerust te stellen. "Het is ook het grootste kasteel van Araluen" zei Alyss die nog bezorgder leek.

*

Will wilde op staan en gooide daar mee zijn koffie kop om, Missy gebruikte de daaropvolgende chaos om weg te glippen. Ze glipte de deur door en liep de trap op. Om de paar meter hingen lantaarns zodat er overal genoeg licht was. Missy struikelde op de trap en viel, haar schenen stoten tegen de volgende treden maar niet hard genoeg om iets anders dan een blauwe plek te ver oor zaken, het deed echter wel veel pijn en er schoten tranen in haar ogen. "Niet huilen nu" mompelde Missy tegen zichzelf zoals ze wel vaker deed als ze geen zin had om zwak te lijken. Ze stond weer op en liep door tot op de vijfde verdieping. Ze hield haar handen voor zich en maakte met allen bij een L ze keek er naar en liep toen naar de muur waarvan ze nu wist dat dat de linker muur was. Ze telde de deuren waar ze langs liep en stopte bij de zesde deur. Ze twijfelde even of ze zou kloppen, maar ze hoorde niemand "dan zou hij wel niks bijzonders aan het doen zijn" zei ze tegen zichzelf. Ze deed de deur open en liep naar binnen. Het was een grote kamer met veel kasten en recht tegen over de deur stond een groot bureau waar Gilan aan zat te werken. Gilan keek op toen hij de deur open hoorde gaan. Hij fronste zijn wenkbrauwen toen hij niemand zag, de deur ging weer dicht maar Gilan wist zeker dat hij niemand binnen had zien komen. "Will? Ben jij dat" vroeg hij twijfelend. Toen hoorde hij zachte voetstappen. Will loopt zonder geluid te maken dus het kon Will niet zijn dacht Gilan. Hij zag opeens twee kleine handen op de rand van zijn bureau. Weer fronste hij zijn wenkbrauwen. "Hoi!" Hoorde hij een kleine opgewekte stem zeggen. "Hallo?" Zei Gilan die nog steeds geen idee had wie het was. Het bleef even stil "Maddie ben jij dat?" Vroeg Gilan, zij was de enige die zomaar binnen zou komen plus zij had kleine handen, een ding klopte niet de stem leek niet op die van Maddie. "Nee! Hoe kom je daar bij?" Vroeg Missy, zonder dat Gilan wist dat het Missy was. Hij zag een hoofd boven het bureau uit komen. "Missy! Wanneer zijn jullie aan gekomen?" Vroeg Gilan verast. "Net voor de lunch" zei Missy dei probeerde op het bureau van Gilan te klimmen. Gilan die nu ook besefte wat ze aan het doen was zei: "oh Missy misschien is het niet slim om op het bureau te klimmen" maar hij was net te laat Missy zat al en had daarbij een potje inkt om laten vallen. "Shit" zei Gilan die snel het stuk perkament van zijn bureau om te zorgen dat er zo min mogen lijk inkt op zou komen. "Sorry" sorry zei Missy die niet goed wist hoe ze zou kunnen helpen. Gilan zuchtte "dat moet ik dan weer helemaal opnieuw schrijven" mompelde hij. "Wacht dat hoeft niet!" Zei Missy blij. "Hoezo niet?" Vroeg Gilan die hoopte dat ze gelijk had en hij het niet helemaal opnieuw hoefde te schrijven. "Papa, heeft net koffie over Ricky's boek laten vallen, en hij zei dat hij de koffie er uit zou zuigen of zo iets" zei Missy die weer van het bureau af sprong. "Kom je mee?" Vroeg Missy die haar hand uitstak. Gilan stond op en pakte haar hand vast. Missy kneep in zijn hand en trok hem mee. Verast door hoe sterk Missy was voor een meisje van zeven liep hij achter haar aan. Ze liepen terug naar de eetzaal. "Alyss er is echt niks, we vinden haar wel. Ze komt het kasteel niet uit en haar kenende komt ze over een paar uur toch weer hier naar toe omdat ze honger heeft" hoorde ze Will zeggen toen ze voor de deur stonden. Missy duwde de deur open en liep naar binnen. Gilan die de hele tijd met een gebogen rug achter Missy aan was gelopen ging rechtop staan. "Missy!" Riep Alyss die gelijk naar haar toe rende "waar was je?" Vroeg ze nadat ze Missy een knuffel had gegeven. "Naar Gilan" zei Missy. "Gilan, gefeliciteerd" zei Will die naar Gilan toe liep en hem de hand schudde. "Dank je" zei Gilan. "Sorry dat ik je niet eerder heb kunnen feliciteren" zei Will. "Maakt niet uit, ik weet dat je vaak bezig bent met je werk, en de heft van de mensen feliciteren pas als we echt getrouwd zijn" zei Gilan. Twee weken geleden hadden ze de uitnodiging voor de bruiloft van Jenny en Gilan gekregen, Alyss en Pauline waren gevraagd om ze te helpen met de voor bereidingen en Will als de best man. "Ga je dan naar Redmont verhuizen?" Vroeg Will. "Ja, baron Arald heeft een aparte ment voor me" zei Gilan. "Papa?" Zei Missy die aan Will's mantel stond te trekken. "Wat is er?" Vroeg Will geïrriteerd. "Jij kunt toch de koffie uit het boek van Ricky zuigen?" Vroeg Missy serieus. Will aarzelde even en zei toen: "ehhh.... Soort van ja denk ik." Gilan trok een wenkbrauw op. "Kun je dan ook de inkt uit dit stuk perkament zuigen?" Vroeg Missy nog steeds heel serieus. "Ehh weet je Missy, inkt is ehh weetje wel koffie vind ik lekker en inkt niet." Zei Will. "Oh dan moet Gilan het helemaal opnieuw schrijven" zei Missy beteuterd. "Dat maakt he vast niet uit" zei Will op missy op te beuren. Gilan trok weer een wenkbrauw op. "zou ik dat niet erg vinden?" Zei hij. "Je bent nou eenmaal de commandant, die moet gewoon veel schrijven" zei Will schouder ophalend. "Hebben jullie hier schietschijven?" Kwam Missy tussen beide. "Ja zeker, kom je mee?" Zei Gilan hij liep weg, Missy rende snel achter hem aan. "Wacht op mij!" Riep Ricky die ook snel achter ze aan liep. Buiten was een groot veld met twintig schietschijven. "Wow, dit veld is echt heel groot" zei Missy onder de indruk. "Ja, het is misschien wel honderd meter" zei Ricky die duidelijk ook onder de indruk was. "Ik denk wel honderd vijftig" zei Maddie. "Misschien wel acht meter!" Zei Missy duidelijk heel zeker van haar zaak. "Acht? Hoe kom je nou op acht?" Vroeg Ricky. "Dit veld is heel groot ! En acht is heel veel" zei Missy in volle overtuiging. Ricky probeerde een wenkbrauw op te trekken maar inblaast daar van deed ze beide wenkbrauwen een kleinbedrijf omhoog. "Het is honderd meter" zei Gilan die zijn boog spande. "Shit ik ben mijn boog vergeten" zei Missy betreurd. Alyss die met achter ze was komen te staan zei: "wat zei je?" Missy draaide zich om en keek haar moeder aan "shit ik ben mijn boog vergeten" herhaalde ze. "Van wie heb je dat geleerd?" Vroeg Alyss streng. "Gilan zei het net" antwoordde Missy. Alyss keek beschuldigend naar Gilan. "Zei jij dat net?" Vroeg ze. Gilan dachten over na en zei toen "ik geloof dat ik het heel misschien een keer gezegd heb" "Missy! Ricky!" Riep Will die net buiten was. Missy en Ricky keken naar Will. "Ik en Alyss moeten gaan, we hebben net een brief van Baron Bogdan ontvangen waar in staat dat we zo snel mogelijk moeten komen." Zei Will die Missy's boog aan haar gaf. "Jullie spullen staan oude kamer, vraag maar aan Arnaut of Cassandra waar die precies is. Wij moeten nu gaan." Zei Will, hij liep naar de stal om Trek klaar te maken. Alyss gaf ze allebei een knuffel en liep toen achter Will aan. "Oké laat nu maar zingen wat Wil jullie geleerd heeft" zei Gilan terwijl hij een pijl pakte, op zijn boog legde en recht in de roos van het meest rechter doelwit schoot. Missy spande haar boog, pakte een pijl en legde die op haar boog. Gilan keek de Helvetic's hoe ze alles deed. Ricky had intussen haar boog ook al gespannen en er een pijl opgelegd. "Oké Missy jij eerst, op het doelwit recht tegenover je" zei Gilan. Missy mikte en schoot een pijl, die tien meter verder in de grond belanden. Ricky barsten in lachen uit, Gilan keek haar streng aan. "Laat maar zien wat jij kunt dan" zei hij uitdagend. Ricky slikte, mikte en schoot, ook haar pijl kwam niet in de beurt van het doelwit maar kwam in plaats daarvan veertig meter voor haar recht op in de grond. Missy die die beteuterd naar de grond had staan kijken, keek op met een klein lachje op haar gezicht. "Het maakt niet uit, jullie hebben het allebei goed gedaan. Honderd meter is gewoon echt heel ver. Heel veel professionele schutters kunnen dat nog niet schieten. En nu jullie pijlen halen" zei Gilan. "Dat is oneerlijk, mijn pijl kwam veel verder." Zei Ricky boos. "Ja, dat weet ik, omdat je ouder bent heb je meer kracht en kun je dus harder en verder schieten, en dus ook verder schieten." Zei Gilan zonder enig medeleven in zijn stem. Missy rende snel naar voren om haar pijl uit de grond te halen en Ricky rende snel achter haar aan.