Grijze jager slavinnen van Toscana

Hoofdstuk 6

Hij wist niet waardoor hij wakker was geworden, maar hij wist gelijk dat er iets aan de hand moest zijn. Hij stapte zijn bed uit, deed zijn riem met dubbele schede om en liep naar het raam, hij trok het gordijn open keek naar de maan en besloot dat het ongeveer half vijf 's ochtends zou moeten zijn. Hij keek de kamer nog is rond maar zag weer niks waardoor hij wakker had kunnen worden. "SST dit is de kamer van Halt" hoorde hij een klein meisje zeggen. Hij hoorde zachte voetstappen, van twee paar kinderen voeten die over de gang liepen. Hij deed de deur open "wat zijn jullie aan het doen?" Vroeg Halt op een boze toon. "Ik...ik" stamelde Missy. Halt bleef haar boos aankijken. Hij keek uit zijn ooghoeken naar Ricky die probeerde niet gezien te worden. "Ik zie je wel, Ricky" zei Halt nog steeds duidelijk boos. Ricky stapte het ligt in. "ik weet het niet! Missy zei dat ik me aan moest kleden en mee moest komen" zei Ricky die probeerde bang te klinken. "Wat!" Riep Missy duidelijk verbaast en bang. "Ricky, het heeft geen zin om tegen me te liegen, wat zijn jullie aan het doen" vroeg Halt did keer zijn vraag duidelijk op Ricky gericht. Ricky zuchtte en zei op haar meest onschuldige toon. "Ik wilde trainen met mijn boog. Je kan maar niet te vroeg beginnen toch?" Halt keek haar aan. "Ja dat klopt. Nou ja als je het niet erg vind ga ik nog een paar uur slapen" zei hij terwijl hij de deur weerdicht deed. Ricky lachte. "Dat was makkelijk" hoorde Halt Ricky nog zeggen waarna ze weg liep. "Voor jou ja!" Hoorde hij Missy nog roepen en daarna rende ze snel achter Ricky aan. Halt kleedde zich zo snel als hij kon aan. Hij pakte zijn mantel en ijs boog, hij deed zijn laarzen aan en liep naar het raam. Zoals hij had verwacht zag hij Ricky en Missy recht op de poort af lopen. Hij liep zijn kamer uit en half renend half hard lopend liep hij de trap af. Toen hij onder aan de trap was zag hij dat Ricky en Missy al buiten het kasteel waren. Hij rende naar de poort en zonder iets te zeggen liep hij er door heen. Hij zag dat Ricky en Missy op hun dode gemak richting het bos liepen. Hij vertraagde zijn pas. Hij zag dat Ricky iets uit haar binnen zak pakte en het aan Missy wilde geven maar zich op het laatste moment bedacht. Na een tijdje begon het te regenen. Hij trok zijn capuchon over zijn hoofd en zag dat Missy en Ricky dat ook hadden gedaan. Hij hoorde vaag hoe Missy "hoe is dit een goed idee? Zelfs de hemel lacht ons uit!" Riep maar helaas had hij niet gehoord wat er zo'n slecht idee zou moeten zijn. Ricky en Missy kwamen aan bij de rand van het bos waar ze even bleven staan. Hij liep nog een paar meter door en bleef nu ook staan, hij zag dat Missy naar een tien meter boom toe liep en zich bij de eerste tak omhoog trok, daarna liep Ricky verder. Hij wachtte even tot hij zeker wist dat Ricky niet meer terug zou komen, en liep toen weer verder. Toen hij twintig meter van de bos rand af was hoorde hij een zachte bonk, hij keek de kant op waar hij de bonk had gehoord, maar het was te donker om iets te zien en die regen hielp ook niet mee. Hij liep verder over het pad. Hij hoorde veel gestamp en het geritsel van blaadjes en begon sneller te lopen. Na ongeveer dertig meter zag hij Ricky op de grond zitten helemaal onder de modder en een paar schrammen op haar armen. Hij hoorde iets ritselen tussen de bosjes en keek snel die kant op terwijl hij een pijl op zijn boog legde. Hij zag en purperen mantel en zonder aarzelen schoot hij een pijl recht door zijn rechter schouder, precies op de plek waar hij er niet aan dood gaat, maar het wel heel veel pijn doet. Ricky liet zich op haar rug vallen en kneep haar ogen dicht zodra ze het geluid van een terug slaande pees hoorde. "Ahhh" hoorde ze de Genovees roepen.