Grijze jager slavinnen van Toscana

Hooffstuk 23

Nog geen uur later stonden ze op de boot. Will ijsbeerden de hele tijd op en neer. Halt probeerde niet continu over te geven en Cassandra en Arnaut bleven een beetje op de achtergrond. "Will, rustig, de boot gaat er niet sneller van varen als jij op en neer blijft lopen" zei Alyss in de hoop hem te kalmeren. Will keek haar boos aan. "Het is mijn schuld" "nee Will, het is net zo veel jou schuld als het mijn schuld is, en ze overleven het wel, ze zijn sterk, dat weet je toch?" Will keek haar boos aan. "Ik weet dat ze sterk zijn, maar het leven als slaaf is zwaar in Skandia vroor je bijna dood, en ik Toscana raak je waarschijnlijk over ver hit. Ik ken Missy, die kan zich niet aan de regels houden en die word daar voor gestraft, de straf doet haar niets dus doet ze het gewoon nog is, Ricky blijft zeggen dat we hun komen redden, maar, wat als dat niet lukt?" Alyss keek bezorgd naar de horizon. "Het is Halt en Arnaut toen toch ook gelukt om jou en Cassandra te redden?" Will schudden zijn hoofd. "Dat is het ding, Erak het het met ons te doen dus hielp hij ons ontsnappen"
*
Missy strompelde dood op naar de jongen met het bruine haar. "Wat was dat spul?" Vroeg ze hebberig. De jonge glimlachte. "Wij, noemen het hier koudkruid, het help ons door het dagelijks leven te komen, maar je moet het wel verdienen. We verbouwen een kleine lading, maar een gemiddelde slaaf zoals jij mag niet weten waar dat is, als je het wil, moet je ons werk over nemen." "Ik doe het!" Zei ze zonder er over na te denken. "Oké, ga maar dan" ze liep het weiland op en begon te werken, haar knieën en handen waren bruin van de aarde. Ze was dood op. Pets. Met een schok werd ze wakker, ze was in slaap gevallen, zodra de slaven meester dat zag heeft hij haar gelijk met zijn zweep geslagen waardoor ze wakker werd. Ze ging weer aan het werk. In de heten zon. Ze voelde een aan heer rug, gelijk zat haar hand onder het bloed. Aan het einde van de dag strompelde ze weer terug naar het hutje, ze ontving haar aardappel. Ze gaf de aardappel aan Ricky en liep daarna naar de jongen met het bruine haar. Hij gaf haar een blaadje, ze keek er eens goed naar, het was gewoon een groen blaadje, ze legde het onder haar tong, dat gevoel van verkoeling verspreiden zich weer door haar lichaam. Ze liep naar Ricky toe. Ze zag er echt uit als een lijk, dat deed ze wel vaker als ze last had van haar allergieën ofzo, maar nu was het recht wel wat erger. Ze ademde wel nog, maar dat was dan ook echt het enige waar aan je kon zien dat ze nog leefde. Ik keek naar de wond op haar arm, hij was groen geel en rood, er kwam allemaal pus uit. Missy leunde met haar rug tegen de muur. Het drug lag nog onder haar tong, wat was het lekker, zo verkoelend zo, geweldig, meer. Meer. Meer. Was het enige waar Missy aan kon denken. Na een lange tijd viel ze in slaap. Ze liep gelijk naar de bruin harig jongen toe. "Meer" verder zei ze niks, de jonge glimlachte. En drukte dit keer niet een maar twee blaadjes in haar hand. Ze legde het onder haar tong. Een jonge duwde haar omver. Ze kwam boos overeind. "Kijk waar je loopt!" Riep ze boos. De jonge keek haar geïrriteerd aan. "Kijk zelf uit!" Missy zag dat de jongen een dolk in een schede om zijn riem had hangen. Ze sprong naar voren en duwde hem omver. Ze greep met haar hand naar zijn dolk. Hij sloeg haar van zich af. Missy die al kapot was door de dagen weinig slaap en eten, viel op de grond en bleef daar een tijdje liggen. "papà papà! mi ha aggredito!" Riep de jonge. Het viel Missy nu pas op dat de jonger helemaal niet uit zag als een slaaf. Hij had veel te duren kleding aan voor een slaaf. Er kwam een man snel aan rennen. "Matheo? cosa è? chi è quello..." hij pakte Missy ruw op. Hij keek naar haar linker pols. "stai bene?" De jonge die waarschijnlijk Matheo heette knikte. "Tutto bene" zei hij. "Handen!" Missy stak haar handen uit. De man pakte een klein zweepje dat hij aan zijn riem had hangen en sloeg er mee op Missy's handen. Hij bleef net zo lang door gaan tot Missy's handen helemaal open waren en onder het bloed zaten. Missy had nog niet helemaal door wat er was gebeurd maar de man maakte de zweep weer vast aan de riem, "aan het werk" zei hij tegen Missy, hij schopte haar tegen haar zij en hij liep met Matheo naast zich weg. Ze veegde haar bebloede handen af aan het roze uit well aar vallende shirt dat ze droeg. Met de dag dat ze langer slavinnen bleven leek Ricky meer op een lijk te lijken, haar wond werd groen en geel terwijl Missy al haar eten afstond aan haar waardoor ze zelf heel mager werd, het enige dat ze nog at was het koudkruid dat ze kreeg van de bruin harige jongen, na een tijdje kon ze aan niks anders meer denken. De zelfverzekerde blik die ze altijd in haar ogen had gehad was verdwenen, haar rug en handen werden helemaal kapot geslagen. Intussen waren Will, Halt, Arnaut, Cassandra en Alyss in Toscana aangekomen en zochten ze de plek waar Ricky en Missy nu waren.
"Waar handelen ze slaven?" Vroeg Will bars aan een boer die hij zag staan. Ze hadden afgelopen week door  Toscana gelopen en waren niemand tegen gekomen. De man dacht even na. "Op zo veel plekken, de grootste slavenhandelaar is die van Nino. Hij heeft de grootste plantage in heel Toscana" antwoorden de man na een tijdje. "En waar is die?" Ging Will door. De man dacht even na. "Aan de andere kant van Toscana, die kant op" hij wees naar het Noorden. De moet zonk Will in de schoenen. Andere kant van Toscana, en dan hadden ze maar een slaven handel bedrijf gehad, waar ze misschien niet eens waren! Will zuchtte. "Dankje" hij draaide zich om en reed naar het kamp. Arnaut en Halt zouden de koffie en het eten regelen. Will hoorde zijn maag knorren. Hij had helemaal niet aan eten gedacht. Het kamp was maar een half uurtje rijden van de boerderij af.
                                         *
"Nee, ik ben beter, dat kan niet anders" hield Arnaut vol. Will trok een wenkbrauw op. "Nee, Arnaut, je bent niet beter dan ik, of Will, wij schieten acht man neer nog voor jij je eerste man berijdt hebt" zei Halt nadat hij een slok koffie had genomen. "Ja, dus, als jullie geen pijlen meer hebben zijn jullie machteloos" Arnaut leek heel blij met zich zelf. Halt pakte zijn hand vast en draaide die om. Arnaut draaide mee maar kon uiteindelijk geen kant meer op. "Dus, machteloos?" Vroeg Halt. Arnaut keek hem boos aan. "Ja, nu heb je nog maar een hand, dan word je heel makkelijk neer geslagen." Weer leek Arnaut zijn eigen antwoord heel slim te vinden. In een snelle beweging draaide Halt Arnaut arm weer terug draaide hij zich zelf om en gooide hij Arnaut met een judo worp over zijn schouder op de grond. "Beeld je nu maar in dat een van je vriendjes nu machteloos onder je ligt. Will grijnsde. "En jou horen we van tien kilometer afstand al aan komen, dan hebben we genoeg tijd om een miljoen pijlen te maken waar door we nooit pijlen te kort zouden komen tegen de tijd dat je bij ons bent" Arnaut kwam overeind bij het horen van zijn vriend. "Oh, hoi Will, iemand tegen gekomen?" Vroeg Arnaut als of er niks gebeurd was. Will knikte. "De grootste slavenhandel is die van Nino, maar dat is aan de andere kant van Toscana" de lach op Aranut's gezicht verdween als sneeuw voor de zon. "Laten we praten over deze Nino onder het genot van een bak koffie" zei Halt die een kop koffie in Will's handen duwde. Will deed er een lepel honing in en nam een slok. "Oké, maar hoe sneller we naar die slaven handel gebeuren gaan, hoe beter het nog gaat met Missy en Ricky toch? Dan kunnen we beter haast maken en er over praten tijdens het rijden" zei Cassandra, dat was natuurlijk best logisch. Alyss knikte. "Voor deze keer ben ik met Cassandra eens, als we inpakken en alvast vertrekken zijn we eerder bij ze" Halt schudden zijn hoofd. "En wat als we er dan achter komen dat we toch de andere kant op moesten? Er zijn snelleren manieren, dat kan niet anders" Will was zeer afwezig, hij Wilde Missy en Ricky redden meer dan wat Dan ook op dat moment, maar het er over hebben en denken in plaats van het gewoon gelijk kunnen doen, zat hem niet helemaal lekker. "Of we verkleden Halt als slaaf, dan vragen we om de snelste route naar die Nino gast en voila, klaar!" Arnaut was zeer tevreden met zijn plan. Halt trok een wenkbrauw op. "En voor welk gedeelte van dit plan is het van belang dat ik en dan als slaaf verkleed" "uhh, geen, maar, het is wel leuk! Of we verkleden je als  belangrijke princes, dan hebben ze misschien ook iets voor je!" Halt trok weer een wenkbrauw op. "PrinCES? Sorry Arnaut maar jij bent toch echt veel vrouwelijker." Arnaut rolde met zijn ogen. "Wat vind jij Will?" Will keek verrast op, hij had het gesprek helemaal niet gevolgd. "Huh? Sorry, wat zei je?" Halt zuchtte. "Will, het is niet erg om bezorgd te zijn. Maar we moeten nu echt een plan maken" Will staarde een tijdje naar de hemel. "We gaan naar die Nino, zo snel we kunnen, het is minstens twee weken rijden, we hebben waarschijnlijk niet veel problemen, maar we moeten voorbereid zijn" Will was zijn spullen al aan het inpakken. Halt en Arnaut volgde zijn voorbeeld. "Will, wat als we aan de andere kant van het land moeten zijn? Dan hebben we twee weken gereden en moeten we joh vier weken om naar de goede plek te komen" zei Cassandra vooruitzicht. "Ik denk dat het plan van Arnaut nog niet zo slecht is" Halt trok een wenkbrauw op. "Je wilt mij als princes verkleden? Ik heb veel over voor Missy en Ricky, maar ik ga niet WEER mijn baard afscheren voor een missie" Cassandra rolde met haar ogen. "Dat bedoel ik ook niet, iemand als Slaaf verkleden en vragen om de beste  plek om ze te handelen" "wie gaan we dan als slaaf verkleden?" Vroeg Arnaut. "Ik sta als vrijwilliger, maar ik ben een meisje, daar krijg je minder voor dan een man" zei Cassandra, het leek niet alsof ze zichzelf daar mee wilde verdedigen, bovendien klopte het ook, vrouwen waren gewoon minder waard. "Ik ga wel" zei Will, Arnaut keek hem aan. "Ik ga wel mee" stelde hij gelijk voor. "Nee, ze geloven het nooit als twee mannen waarvan een groter dan alle anderen, gevangen genomen zijn door twee vrouwen" protesteerde Will. "Ik ga wel mee" stelde Cassandra weer voor. "Dan zijn Arnaut en Halt de handelaren en Alyss is ook een handelaar" terwijl ze dat zei haalde ze een rauw uit haar bagage. Ze deed haar oorbellen uit en stopte ze goed weg, het zelfde  deed ze met haar trouw ring en ketting, ze kleedt zich achter een paar bosjes om naar een bruine broek en witte wambuis en  bond  het touw om haar polsen. Will deed zijn mantel en ketting met eikenblad uit waardoor hij alleen nog maar in een bruine broek met bruine wambuis stond, hij stopte zijn boog weg en bond al zijn bagage aan Trek's zadel. Hij vond het touw ook aan zijn handen terwijl Arnaut, Halt en Alyss de rest klaar maakte, ze dumpte alle bagage op Trek en het paard van Cassandra en bonden het touw toen achter op het zadel van Cassandras paard-Stomper- ze maakte met een ander stuk touw Stomper aan Trek vast. Arnaut pakte vervolgens het uiteinde van dat touw en maakte het vast aan Schoppers zadel. Alyss bleef naast hem rijden terwijl Halt de rij afsloot, ze moesten langzaam rijden omdat Will en Cassandra moesten lappen maar na een uur door de hete zon lopen kwamen ze bij een dorpjes. Halt liep bij de herberg naar binnen, Arnaut bleef zogenaamd op wacht staan en fluisterde wat met Cassandra en Wil, als ze raar aan gekeken werden deed hij snel alsof hij het alleen tegen Alyss had.  Halt ging aan de bar zitten en vroeg om een kop koffie met honing, over het honing verzoek werd hij raar aangekeken, maar dat kon Halt niks schelen. "Hallo, ik ben Halt, en ik heb een paar vraagjes" zei hij tegen de bar man. De bar man keek hem aan. "Theodore, wat zijn die vragen?" Reageerde hij. "Ik heb twee slaven, waar kan ik ze het beste verkopen?" De bar man Theodore keek hem nogal verrast aan. "Nino heeft de meeste slaven, maar alleen de slaven van koning Ventier mogen daar werken, dus als je ze daar wil hebben moet je eerst naar de slavenhandel, de dichtstbijzijnde is op twee dagen rijden hier van Daan, lopend" hij dacht even na. "Vier, vijf dagen ongeveer" "en de volgen de veiling, over zes dagen, dus dan moet je wel opschieten" "dankje" Halt drink zijn koffie op legde een munt op de toonbank en liep weer weg om het tegen de rest te vertellen, alleen zaten die zo te zien in de problemen"