Hazırlık öğrencisi olan Yağmur, dershane çıkışı evine giderken her zaman bindiği otobüse binmeyerek yürümeye karar verir. Arkadaşı ile yürüdüğü yolda cebinden düşen izmir ulaşım kartından habersizdir.
♦
0534*******: hayır merak ediyorum
0534******...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalar ✨
Toprak yazısı ile ne yapacağımı bilemeyerek kapattım.
Toprak: bugün beni çok korkuttun
Toprak: lütfen sesini duyabilir miyim
Toprak: söz çok kısa tutacağım
Mesajdan başımı kaldırıp Yasmin'e baktım. Hiç beklemiyordum Toprak'ın beni aramasını. Evet bir aya yakındır konuşuyorduk ama aramasını gerçekten hiç beklemiyordum.
"Diyorum ki Toprak arayıp benimle konuşmak istediğini söyledi! Ne yapayım?"
Telefonunu kenara bırakıp bana döndü. "Konuşmak istiyor musun?"
İstiyor muydum?
Sanırım istiyordum.
Başımı sallayıp onayladım. Yasmin gülüp bacağıma vurdu. "ayy aşırı heyecanlandım. Ara hadi. Ya da dur sen arama. Yaz, onayla." dediğini yapıp konuşmaya geri döndüm.
Yağmur: peki öyleyse
Yağmur: konuşabiliriz
Toprak: arayabilirim o hâlde değil mi
Toprak: suratıma kapatmazsın
Yağmur: yok
Yağmur: yanlışlıkla kapattım
"Tabii tabii kesin yanlışlıkla olmuştur," diyen Yasmin ile başını eğip mesajları okuduğunu anladım.
"Sus." deyip ekrana düşen aramayı onaylayıp Yasmin'den taraf kulağıma götürdüm. Kısa bir süre ne o konuştu ne de ben.
"Yağmur?" sesi, o kadar güzeldi ki... Erkeksi ve boğuk geliyordu. Muhtemelen uzanmıştı.
"Efendim?" Sesim gerçekten böyle mi çıkmıştı! Bu benim sesim değildi ki!
Yasmin kulağını telefona yaslamış bir bana bakıyor bir de salak saçma hareketler yapıyordu.
Erkeksi bir gülme duydum. "Nasılsın?"
Bir insanın sesi bu kadar iyi olabilir miydi!?
Oluyormuş.
"İyiyim, sen nasılsın?" Yasmin ve Yağız'a karşı olan borazan sesim, Toprak'a karşı normal ama heyecanlı çıkıyordu.
