Kalinka | gay

41.

"Mahvedeceğim oğlum sizi. Bu kafe varya, başınıza yıkacağım görürsünüz" konuşmasından sarhoş olduğu belli olan adam, deminden beri elindeki silahı sağa-sola savurarak bağırıyordu. Arada silahı her hangi birine doğrultuyor ama tetiğe basmıyordu.

Gürkan görüntü karşısında adeta dumura uğramıştı. Onu gören Ahmet aceleyle yanına geldi. "Gürko ne yapacağız?" nihayet, kendisine gelip bakışlarını ona endişeyle bakan arkadaşına çevirdi.

"Sen polise haber ver. Ben onu oyalamaya çalışacağım...onun derdi belli"

Ahmet, bir an tereddüt etse de Gürkana güveniyordu. "Tamam, dikkat et" sadece kafasını sallamakla yetinip, Zakire doğru adımladı. Adam onu görür görmez, sinirden gözleri parlamış ve sırıtmaya başlamıştı.

"Vay vay vay bizim götten veren de gelebildi sonunda" çatılı kaşlarla silahı dikkatsizce elinde tutan adama baktı. Gergin şekilde etrafına göz gezdirerek ağzını araladı. "Ne saçmalıyorsun sen sikik" diye üzerine gittiğinde, Zakir anında silahı ona doğrulttu.

"Haksız mıyım Gürkancım? zamanında abime götünü vermedin mi? yoksa buruşuk amcan sana bunuda mı unutturdu"

Zakirin söylediği şeylerle derin bir sessizlik çökmüş, şimdi herkes pürdikkat onları izliyordu. O sırada Gürkan kaskatı kesilmiş, dehşetli yüz ifadesiyle öylece durmuştu. Bir kelime bile söyleyemezken sanki, yeniden eskisi gibi olma ihtimali korku salmıştı içine. Hayır, eskisi gibi değildi ve olamazdı.

Omuzuna koyulan el ile irkildi. Ahmet ona cesaret verer gibi bakınca kendisine gelerek yeniden ona doğrulan silaha uzanıp alacakken, Zakir silahı yukarı tutarak ateş açtı. Yüksek sesten dolayı etraftakiler çığlık atarak oradan uzaklaşınca, Ahmet ve Gürkan geriye doğru sıçradılar.

Zakir, kenarda kendisine korkuyla bakan bir çift gözleri gördüğünde aniden yüz ifadesi yumuşasa da bunu belli etmeyerek oğlanı kolundan tutup çekti. Göğsüne yaslayıp, kafasına silah dayadığı beden ağlayarak çırpınıyordu.

"Enes? bırak lan onun suçu yok orospu çocuğu" Gürkan sinirle bağırarak bir adım atıp durdu. Ahmet, omuzundaki elini sıklaştırarak duyulmayacak sesle konuştu. "Polisler 2 dakikaya burada olurlar, sakin ol."

Zakir ise dişlerini sıkıp, kolunun altındaki oğlanı daha sıkı tuttu. "Abimi öldürmenin bedelini ödeyeceksin Gürkan. Sen de hapse gireceksin" bu sefer ona kızgın boğa gibi bakan Ahmetti.

"Ulan belasını siktiğim senin yavşak abin bir çoc-" Ahmet cümlesini tamamlayacakken, duyulan siren sesleri susmasını sağlamıştı. Zakir ise irileşmiş gözlerle etrafa bakışlar atıp içinden küfürler savurdu. Sırtı göğsüne yaslı titreyen bedene daha da yaklaşarak fısıltıyla "özür dilerim" deyip onu kenara itti.

"Bu iş burada bitmedi" iki kere tetiğe basarak, koşar adım oradan uzaklaştı. Enes şok içerisinde yerde acıdan kıvranan bedenlere baktı. Ahmet bağırarak ayağını tutsa da, Gürkan hareketsizdi. Oğlan yerinden kalkarak hızlıca ambulansı aradıktan sonra,  yerde yatan adamın yanına yaklaştı. Baygın şekilde ona bakıp, hızlı nefes alan bedeni gördüğünde rahatça iç çekti.

Gürkan, eliyle cebindeki telefona işaret edip, kısık çıkan sesle konuştu. "S-son...aradığım...nu-numaraya haber..ver" o kadar zor geliyordu ki sesi Enes bir kaç saniye dediklerini anlayamamıştı. Ahmete baktığında bilinci yerinde ayağındaki kanı durdurmaya çalışıyordu.

"Abi telefonun şifresi ne? kime haber vermem gerek?"

Gürkan gözlerini kapatıp, ağır şekilde yeniden açtı. Artık hiç gücü kalmamıştı, kolundan akan kan ve hissettiği şiddetli acı konuşmasını engelliyordu. "üç t-tane üç...dokuz...iki" biraz duraksayıp yeniden konuştu. "Fed-fedyaya haber...ver" diyerek gözlerini kapattı.

~~~

Hastane koridorunda oturmuş doktordan haber bekliyordu Enes. Kurşun Ahmetin ayağını sıyırıp geçse de, Gürkanın sol omuzunu zedelemişti. Stres altında bacağını sallarken, aklına gelen şeyle küfür etti kendine. "Siktir ben haber vermeyi unuttum"

Askim:  merhaba, Fedya siz misiniz? (10:22)

aman aman aman adeta Kurtlar vadisi

bu arada merak etmeyin bir şey olmaz bizim hanzolara

bölüm hakkında fikirlerinizi bekliyorum
öptüm~