6.bölüm

41 3 0
                                    


RÜZGARIN PEŞİNDE

6.bölüm

Bir insan bu kadar inatçı olur muydu? Evet söz konusu Havin olunca gayet de güzel olurdu.Eminden aldığı haberle hemen Bursa'ya gelmişti.Arkadaşı Rüzgarla son olanlardan sonra konuşmamıştı. Bu operasyonda olduğunu tahmin etmiyordu o yüzden. Kenardan onu görünce şaşırmıştı . Ancak daha sonra şaşıracak kişi Rüzgar olmalıydı.

Şimdi Rüzgarın şaşıran gözlerine bakıp gülümsüyordum.

"Havin ? Ne arıyorsun burada ?"

"Bir merhaba yok mu ?

"Şu an ne durumda olduğumuzun farkında mısın?"

Ateş sesleri yükselince Rüzgar hemen beni arkasına aldı.O sırada cebimden mini kameramı çıkarıp kayd almaya başlamıştım bile . Rüzgar bunu fark etmişti.
Telsizden hemen birini aradı.Daha sonra bakışlarını bana çevirip

"Sana kendini tehlikeye atacak şeylerden uzak dur demedim mi?"

dedi.

"Rüzgar sen işin için buradasın.Ben de işim için buradayım."

Ters ters bakmıştı bana o sırada Rüzgar.Bir az sonra yanımıza diğer polislerden biri gelince Rüzgar ona "Hemen Havin hanımı buradan uzaklaştır!" deyince "Hayır !Hayır ben hiç bir yere gitmiyorum !" deyip çıkıştım.

Rüzgar: Bana bak Havin gitmen gerek! O kamerayı bana ver üstüme takıcam böylelikle istediğim görüntüleri de alırsın.Hadi şimdi git buradan .

dediğinde ikna oldum.Rüzgar bakışlarını kapıya çevirip ayağıyla tekme atarak açtı kapıyı ve hemen ateş açmaya başladı.Diğer polisin kolumdan tutarak beni çekiştirdiği sırada görmüştüm tüm bunları.Ve o anda iç sesim "yau be ne kadar da güçlü !" diye kendi kendine konuşmaya başladı.

Şimdi olaylardan kenarda sakince bekliyordum.Demin yanımda olan polis kafamda dikiliyordu. Az sonra elleri bağlı adamlar kafa aşağı tek tek içeriden çıkartıldılar. En son gelen kişi Rüzgardı.Hemen koşup önünde durdum.

"Gerçekten inanılmazsın Havin.Al şu şeyi.Umarım işe yarar" deyip kamerayı bana uzattı.

Hemen alıp görüntüleri izledim.Baş veren olaylar ,havada uçuşan mermiler,Rüzgar resmen çatışmanın ortasındaydı.
"Vauu" deyip Rüzgara çevirdim bakışlarımı .O da benden gelecek her hangi bir cevabı bekliyor gibiydi.

"Çok teşekkür ederim arkadaşım ! Bu gerçekten çok iyi !" deyip gülümsedim ona.

Rüzgar;Rica ederim. Ama bundan sonra Lütfen böyle olayların ortasına atma kendini.Lütfen!

Havin:Tamam Rüzgar . Böyle büyük çatışmalara katılmam olur biter.

Rüzgar kaşının birini havaya kaldırıp inanmaz bakışlarla baktı bana.

"Bak valla doğru söylüyorum." dediğimde "Tamam" diyerek diğer polislerle ilgilenmeye başladı.

Yarım saat sonra Rüzgarla bir lokantada oturmuş yemeklerimizi yiyerek sohpet ediyorduk.Onun üç gündür burada olduğunu bilmiyordum.

Son olaylardan sonra hiç konuşmamıştık.Bakışlarından üzüldüğü belliydi.Biraz sonra telefonu çalmaya başlamıştı.Ve ekranda Sema yazısını görmemle bakışlarımı ona çevirdim.Ama Rüzgar telefonu sessize atıp bir kenara aldı.Anlaşılan cevap vermeyecekti.

Onunla bakışlarımız birleştiğinde elimdeki çatalı tabağın kenarına koyup "Rüzgar nasılsın?" diye sordum.Bu genel bir soru değildi.Rüzgar derin nefes alarak ofladı.

Rüzgarın peşindeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin