Turuncu - Bxb

ITLA

Levent okulda öğrendiği daha doğrusu hatırladığı şeyden sonra hala şaşkındı.

Öğrencisi ve kedisi aynı kişiler miydi?

Şimdide salonda koltukta oturmuş karşısına da Turuncu'yu koymuştu.

"Tur- yani Çakır sen şimdi insan ol bak bu kez bağırmayacağım. Normalde o zamanda da bağırmak istememiştim ama şaşırdım yani"

Beklentiyle kediye bakmaya başladı. Ama herhangi bir şey gerçekleşmedi. Bi toz bulutu bir hareketlilik bekledi ama tek olan şey kedinin gelip bacağına sürtünmesi oldu.

"Hadi amaağ"

Hala bir şey olmuyordu. Birkaç defa konuştu daha doğrusu saçmaladı ama olan bir şey yoktu.

"Peki o zaman yatalım"

Levent ayağa kalkmadan Turuncu onun kucağına geçti. Böyle olunca Levent de onunla birlikte kalktı.

Odasına geçince kediyi yatağına bıraktı. Sonra üzerini değiştirmek için banyoya gitti.

Aslında geldiği ilk gün kendini anadan doğma görmüştü. Şimdi farkındalıkla elini alnına vurdu. Çok mu rezil bir insandı?

Üstünü değiştirip odaya girince karşılaştıklarıyla ne yapacağını bilemedi.

Çocuk yine karşısındaydı buna sevinebilirdi ama yine çıplaktı.

Tek kelime etmeden ve çocuğu ürkütmeden, tabi vücudunada bakmadan, dolaptan bir pike aldı ve çocuğun omzundan bırakarak her yerinin kapanmasını sağladı. Sonrada yatakta yanına oturdu.

"Çakır" sesi fısıltı halinde çıkmıştı çünkü çocuğu korkutmak istemiyordu.

"Efendim Levent" çocuğun naif sesiyle bir kez daha şaşırdı ve hayran kaldı. Kulağının pasını siliyordu bu ses.

Peki öğrencisiyken hiç mi fark etmemişti bu sesi?

Evet Levent çocuğun adını söyledi ama gerisinde ne demesi gerektiğini bilmiyordu. Bu yüzden saçmalamayı seçti.

"Mavi veya gri gözlere sahip değilsin adın neden Çakır?"

İkisininde gözleri büyüdü bu soruyla. Hadi ama şu an bu durumda sorulması gereken soru bu muydu?

" Annemde babamda mavi gözlü bu yüzden benimde mavi gözlü olacağımı düşünüp, annemin karnındayken bile bana Çakır demişler. Sonradan da değiştirmemişler" çocuk ciddi ciddi cevap vermişti.

Levent anlattıklarından çok çocuğun güzel sesine odaklandı. O böyle güzel sesiyle uzunca cevaplar verirse Levent hep saçma sapan sorular sorabilirdi.

"Pardon şaşkınlıktan" Çakır önemli değil dercesine kafasını salladı.

"Neden bu haldesin" bu soruyu sorunca gözleri istemsizce çocuğun kedi kulaklarına gitmişti.

"Şeyy" hep bu kelimeyi söylemesini mi isteseydi acaba?

"Neyy" yüzündeki sırıtışla konuşmuştu.

"Sanırım girmemem gereken bir yere girdim"

Ne demek istediğini anlamamıştı. Girmemesi gereken yer neresiydi?

"Nasıl?" Levent tabiki de bir anda her şeyi anlatmasını beklemiyordu ama bunu anlatmayacaksa bile ama onun başka şeyler anlatıp konuşmasını istiyordu. Sevimli sesisini duymak istiyordu.

"Ben klasik arkeoloji okuyorum" Çakır da sanki inatla konuşmuyordu. Ağzından cımbızla laf alınıyordu.

"Ee?" ne demek istediğini anlamıyordu. Çocuk tam ağzını açıp konuşacakken telefon zil sesi odayı doldurdu.

Karşısındaki çocuk bir anda gelen sesten dolayı irkildi. Yine aynı şey olmuştu küçük bir toz bulutuyla çocuk kaybolur ve kedi.

"AHHHHĞĞ " yüksek sele bağırmıştı Levent çok yaklaşmıştı bir şeyleri öğrenmeye. Ama daha fazla kediyi korkutmaya gerek yoktu. Kediyi kendine çekti ve başının üstüne bir öpücük kondurdu.

Telefon hala çalıyordu. Kediyi kucağına koydu ve telefonu eline aldı. Arayan Ömerdi. Gece gece ne istiyordu ya? Telefonu açıp kulağına götürdü.

"Aloo orası bilmem kaç sıfır on üç mü canım?" (bunu bilebilir misiniz be🙃)

Kelimeler ağzından tam çıkmıyordu ama ne dediği anlaşılıyordu. Sarhoş olup beni arayacak zaman mıydı şimdi?

"Melahat'i ver"

"Ömer ağzına edeyim ya senin. ÇOK ÖNEMLİ BİR ŞEY OLACAKTI"

Ömer onu hiç umursamadan konuşmaya devam etti. "Melahat'im beni bıraktığ"

"Ömer ben senin şarap çanağına tüküreyim"

" Şayap mı ne şayabı yağ ben viski içtim"

Levent derin bir nefes aldı. Şimdi bunu hiç çekemezdi. "Yarın ayılınca konuşuruz"

Daha fazla konuşmasına izin vermeden telefonu kapatacakken durdu "Evde misin?"

"Eveğt" şimdi sıratına kapatabilirdi.

Önemli bir anı bölse bile kardeşiydi o. Güvende olup olmadığını bilmeliydi.

Telefonu komidine koydu ve kediye döndü.

"Çok yaklaşmıştık be Turuncu"

😿