Turuncu - Bxb

ZİKES NO

Meraba!

8.5 K OLMUŞUZZZZ✨✨✨✨

(medyada da bir arkadaşımız Levent ve Çakır'ı çizmişşşşşşş😚) (umarım görünüyodur)

----------------

Levent okula gitmek için üzerini değiştirirken yatakta uzanmış telefonuyla uğraşan sevgilisine baktı. Ardından gülmeye başladı. Çakır kaşlarını çatarak doğruldu.

"Levent?"

Levent yaklaşıp sevgilisinin üzerine eğildi ve kucağına aldı. Çakır hemen kollarını boynuna ayaklarını da beline dolamıştı.

Ardından aynanın önüne gelince kafasını çevirmedini sağladı. Çakır aynada krndini görünce hemen yüzünü astı.

"Ya bunlar niye geldiki?"

Levent sevgilisinin önce yanağından sonra burnundan öptü.

"Seni daha tatlı yapabilmek için"

Çakır ayaklarını salladı ve mızmızlandı. Levent onun bu haline gülerken kucağından indirdi ve sandalyeye oturmasını sağladı. Kendide yanına oturdu.

Masada zaten kahvaltılıklar, çay gibi her şey hazırdı.

Levent yemeye başlamıştı ama Çakır hala yemiyordu. Adam yanında oturan çocuğa baktı. Çakır yanındaki adama beklentiyle bakıyordu.

"Yesene bi'tanem"

Çakır'ın yanakları allanmaya başlamıştı. Ne diyecekse utanıyordu.

"Yine sen yedirir misin?" utana sıkıla söylediği şeyden sonra Levent ekmek parçasını reçele batırdıktan sonra Çakır'a uzattı. Çakır bu kez kaşlarını çattı.

"Kucağında"

Levent 'haa' diye bir ses çıkarıp sandalyesini biraz geriye itti. Bacaklarını biraz daha açıp rahat bir şekilde oturdu. Sonra yanında ayağa kalkan çocuğu tuttuğu gibi kucağına oturttu.

Ardından ekmek parçasını tekrar reçele batırıp Çakır'a uzattı.Bir Çakır'a veriyordu bir kendine.

Ama Çakır'ın her seferinde dudaklarının parmağına deymesi onu biraz zor duruma sokuyordu.

Her zorluğa rağmen kahvaltıyı yaptıklarında Levent okula daha fazla geç kalkmamak için Çakır'ı kucağından indirip ayağa kalktı.

"Levent sence neden dönüştüm daha sabah beni uyandırırken öpmüştün?"

"Ahh bilsem güzelim bilmiyorum ki, hem bu demek oluyorki teorimiz hatalı"

Çakır dudak büzdü. Anlamsız şeyler yaşamaktan sıkılmıştı.

Birlikte kapıya kadar gittikten sonra sarıldılar. Levent Çakır'ın yanağına sulu bir öpücük kondurup ayakkabısını giymeye başladı.

"Levent dudağımdan öpsene gitsin şunlar"

Levent dudağı hariç her yerini öptü.

"Gitmesin onlar, görmek istiyorum gelince öperim hem"

*

Çakır sevgilisi okula gittikten sonra biraz telefonuyla uğraşmıştı.

Ardından Levent'in çalışmadığı ama adı yinede çalışma odası olan yere girdi. Burada büyük bir kitaplık vardı.

Kitaplara bakarken eline bir kitabı aldı. Odada ki tekli koltuğa oturdu.

Bir süre okuduktan sonra koltuğun rahatlığından dolayı uykusu gelmişti. Hiç direnmeden kendini uykuya teslim etti.

Uzaktan gelen bir tıkırtı sesiyle uyandı. Kulakları ve kuyruğu duyduğu seslerden dolayı dikleşmişti. Yavaş ve sessiz adımlarla ayağa kalktı.

Hava kararmıştı. Levent neden bu kadar gecikmişti.

Kapıya gidip açacakken bir anda kapı açıldı. Çakır korkudan kediye dönüşmüştü. Bunu nasıl hissedememişti ki? 

Ardından başka bir adam daha girdi. Dolapları karıştırdılar ama bir şey bulamamış olacaklar ki elleri boş kapıya yöneldiler. Adamlardan biri Çakır yani Turuncu'yu görünce yanındakine döndü.

"Abi kedi var?"

"Görüyorum oğlum belki para eder, tut"

Adam Turuncu'ya doğru ilerledi. Elini uztaıp tutacaktı ama Turuncu kaçtı.

"Lan"

Turuncu odanın kapısından çıkmadan öbür adam hızlı davrandı ve Turuncu'nun kuyruğundan tuttu. Turuncu bu hareketle sesli ve acılı bir miyavlama bıraktı.

Adam hiç umursamadan kuyruğundan tutup kaldırdı. Turuncu hissettiği acıdan dolayı sessiz göz yaşları döktü.

Adamlar evden çıktıktan sonra arabaya bindiler. Araba harekete geçince Turuncu etrafına baktı. Evden git gide uzaklaşıyorlardı.

Kuruğundan tutan adam pencereyi açmıştı. Turuncu fırsat bu fırsat diyip adamın elini ısırdı ve ne olacaksa olsun diyip pencereden dışarıya attı.

Yol kenarına düştüğünde bilincini kaybetmişti.

O an garip bir şey oldu ve Turuncu insana dönüştü. Normalde kulağı ve kuyruğu olması gerekirken bu kez yoktu.

Yol kenarında vücudundaki kanlarla yerde yatıyordu.

*

Levent arabayı park edip elindeki papatya buketiyle arabadan indi.

Bugün geç kalmıştı çünkü okuldaki öğretmenlerle birlikte yemek yemişlerdi. Levent, Çakır'a mesaj atıp haber versede geri dönüş alamamıştı. Çakır'ın ona kırıldığını düşünüp buketle gelmişti.

Zili çalsada açan olmamıştı. Kaşlarını çatıp cebinden anahtarı çıkardı. Elini biraz kapıya yaslayıp açacakken kapının zaten açık olduğunu fark etti.

Ayağındaki ayakkabıları umursamadan içeriye girdi. Dolapların karıştırıldığını gördü.

"ÇAKIR"

Tüm odalara, dolaplara baktı ama Çakır yoktu. Dışarıya çıktı evin bahçesini ve etraftaki sokakları gezdi ama yoktu.

Hemen cebinden telefonu çıkardı.

"Alo Ömer Turuncu yok!!"

Evden çıkarken onu öpmediği için hala kediydi. Yani o öyle sanıyordu.

"Kedidir bu hem erkekte çifteşlemeye falan-"

"Sikerim seni Ömer çabuk bulmalıyız onu"

Ömer, Levent'in ciddi sesiyle toparlandı ve tamam diyip geleceğini söyledi.

Ömer, Levent'in neden bu kadar telaş yaptığını anlamadığı için sürekli sorular sormuştu. Levent zaten üzerindeki sıkıntıyla tek nefeste her şeyi anlatmıştı.

Ömer gelince ikisi her yere bakmışlardı ama kedi yoktu. Levent artık delirmek üzereydi. Sessiz gözyaşları döküyordu.

"Oğlum belki insan olmuştur?"

"Ne yapalım?"

"Yani diyorum ki hastaneye falan mı baksak belki bir şey olmuştur"

Levent'in bu ihtimalle kalbi duracak gibi oldu. Ona bir şey olmasından çok korkuyordu.

Kafasınu salladı. İkisi Ömer'in arabasıyla şehirde bulunan bütün hastaneleri gezmeye başladılar. Levent her yere ölü gibi girip ölü gibi çıkıyordu.

Eğer içerideyse yaralanmış olma olasılıpı vardı, eğer yoksa da kaybolma.. Ne yapacağını hiç bilmiyordu. Çok korkuyordu. Aklında tek bir düşünce vardı.

"Lütfen iyi olsun"

😿

Kaos?

Ühühü ağlicam Çakırrrr